โชคชะตาตื้นมาก แต่ความรักนั้นลึกซึ้ง นิยาย บท 450

ชิงหรงคิดพร้อมกับจับมือของหยางหลิงรุ่ยแล้วตะโกนออกมาว่า “แม่จ๋า พวกเราไม่ไปเล่นชิงช้าสวรรค์ได้ไหม หนูอยากเล่นม้าหมุน!”

เสียงของชิงหรงทำให้หยางหลิงรุ่ยขนลุกแบบไม่รู้ตัว

ตอนนี้เธอยื่นมือไปแตะที่หน้าฝากของชิงหรงเพื่อดูว่าเธอไม่สบายหรือเปล่า

เด็กคนนี้ปกติไม่ได้พูดแบบนี้นี่!

“หรงหรงพวกเราไปเล่นชิงช้าสวรรค์ไม่ดีตรงไหน?”

เหมือนกับลั่นลานไม่ได้คิดแบบนั้นเธอจึงเดินไปดึงมือของชิงหรง

ความสัมพันธ์ที่ดีของทั้งสองคนเหมือนว่าวันนี้กำลังจะแตกหัก

ชิงหรงผลักลั่นลานอย่างไม่ลังเล จากนั้นก็พูดออกไปว่า “ไม่ไป ฉันจะไปเล่นม้าหมุนกับแม่”

ลั่นลานไม่คิดว่าชิงหรงจะผลักเธอออกด้วยท่าทางที่หยาบคายแบบนั้น นั่นทำให้ดวงตาของเธอมีสีแดง

หยางหลิงรุ่ยที่อยู่ข้างๆทำไมถึงตอนนี้แล้วยังมองไม่ออกว่าตอนนี้ชิงหรงกำลังหวงเธออยู่

เธอคิดว่าลั่นลานจะมาแย่งแม่ของเธอไปจึงออกมาป้องกัน

หยางหลิงรุ่ยจับมือชิงหรงและลั่นลานอย่างใจเย็นพร้อมพูดออกมาอย่างอดทนว่า “เอาแบบนี้ไหม พวกเราไปเล่นชิงช้าสวรรค์ก่อนจากนั้นก็ไปเล่นม้าหมุน?”

ท้ายที่สุดก็ตกมาอยู่ที่ลั่นลาน เนื่องจากตลอดเวลาที่ผ่านมาสองปีหยางหลิงรุ่ยอยู่กับชิงหรงมาโดยตลอด เธอให้ความรักกับชิงหรงทุกวันอยู่แล้ว

เมื่อได้ยินหยางหลิงรุ่ยพูดแบบนี้ ลั่นลานก็พยักหน้าออกมาด้วยความดีใจ

แต่ใบหน้าของชิงหรงนั้นมืดลง เหมือนกับเขียนคำว่าไม่มีความสุขไว้บนหน้าของเธอ

หยางหลิงรุ่ยจับศีรษะของชิงหรงไว้ด้วยความโล่งใจจากนั้นก็เดินไปเข้าแถว

ในความเป็นจริงหยางหลิงรุ่ยก็รู้ว่าสำหรับชิงหรงแล้วเธอไม่ค่อยได้สนใจการมาเที่ยวสวนสนุกสักเท่าไหร่

ตั้งแต่เด็กเธอไม่ค่อยสนใจของเล่นพวกนี้อยู่แล้ว

แต่เธอชอบการระดมความคิดและเรื่องที่ท้าทาย

ตอนแรกที่เธอยังไม่ค่อยรู้อะไร หยางหลิงรุ่ยก็เคยสงสัยว่าชิงหรงเป็นเด็กผู้ชายหรือเปล่า?

เหตุผลก็คือมีเหตุบางประการที่ทำให้เป็นแบบนั้น

เนื่องจากส่วนใหญ่จะเป็นเด็กผู้ชายเท่านั้นที่ชอบโมเดลและหลักทางวิทยาศาสตร์

หลังจากที่หยางหลิงรุ่ยรู้ว่าพ่อของชิงหรงก็คือหยางหลิงรุ่ยเธอจึงเข้าใจ

ด้วยนิสัยของฮั่วเทียนหลันแล้ว มีลูกสาวแบบชิงหรงก็ไม่น่าแปลก

หรือจะพูดว่านิสัยของทั้งสองคนเหมือนกัน

มีครั้งหนึ่งชิงหรงอยากจะไปเรียนศิลปะการต่อสู้ นี่ทำให้หยางหลิงรุ่ยโกรธมาก

เด็กผู้หญิงคนหนึ่ง จะให้ไปจับปืนจับมีด บ้าไปแล้วหรือเปล่า?

หลังจากที่รู้จักฮั่วเทียนหลันเธอก็รู้อะไรหลายๆอย่าง จากตัวของฮั่วเทียนหลันทำให้เธอเห็นเงาของเด็กคนนี้

และในขณะเดียวกันในตัวของชิงหรงก็พบอะไรหลายสิ่งหลายอย่างที่ฮั่วเทียนหลันไม่เคยสะท้อนออกมาให้เห็น

ชิงหรงเดินตามหยางหลิงรุ่ยอย่างหน้าบึ้งหน้างอ

ฮั่วเทียนหลันที่เดินตามอยู่ด้านหลังก็มองมาที่ชิงหรงด้วยความสนใจ

ตอนแรกเขาให้คนไปเตรียมบัตรวีไอพีไว้ตั้งแต่แรกแล้ว ถ้าใช้บัตรวีไอพีนี้ไม่ต้องต่คิวก็สามารถเข้าเล่นได้เลย

แต่หยางหลิงรุ่ยไม่เห็นด้วย เธอบอกว่ามาสวนสนุกต้องซึมซับกับบรรยากาศ

ดั้งนั้นอะไรที่ควรเข้าแถวก็ต้องเข้าแถว แบบนั้นทำให้เวลาที่ได้เล่นจะมีความสุขที่สุด

ฮั่วเทียนหลันไม่ค่อยเห็นด้วยกับเหตุผลของเธอสักเท่าไหร่

แต่ในตอนที่เขาให้เหตุผลกับหยางหลิงรุ่ย เธอขมวดคิ้วและไม่สนใจคำพูดของเขา

แต่เขาลืมอะไรไปบางอย่าง ผู้ชายใช้เหตุผลกับผู้หญิงไม่ได้

พระเจ้าสร้างผู้หญิงมาให้ไร้เหตุผล

ตอนที่เข้าแถวต่อคิว ฮั่วเทียนหลันก็เดินไปซื้อน้ำมาสองสามขวด

และจงใจให้ขวดสุดท้ายกับชิงหรง ชิงหรงหน้าดำหน้าแดงรับขวดน้ำไป

ฮั่วเทียนหลันยิ้มออกมาที่มุมปากแบบไม่รู้ตัว เด็กคนนี้อารมณ์ร้อนจริงๆ ไม่เก็บอาการเอาเสียเลย

เขาเอนตัวลง หยิกแก้มที่เต่งๆของชิงหรงพร้อมกับพูดออกมาว่า “เด็กน้อยอารมณ์ร้ายจริงๆ!”

ชิงหรงมองไปที่ฮั่วเทียนหลันด้วยอารมณ์โกรธพร้อมกับพูดว่า “คนเลว!”

พูดคำพูดที่ไม่เกรงใจออกมาแบบนี้ เธอก็ยื่นมือออกไปผลักฮั่วเทียนหลันให้เขาออกไปไกลๆจากเธอ

หยางหลิงรุ่ยที่เห็นแบบนั้นก็รีบวางขวดน้ำและสำลักออกมา

เธอยื่นมือไปโอบชิงหรง และพูดแบบปลอบโยนเธอไปว่า “หรงหรง หนูเป็นอะไร? ทำไม่ถึงทำแบบนั้นกับคุณลุงหละ”

ฮั่วเทียนหลันมองไปที่ชิงหรงอย่างลึกซึ้ง เด็กคนนี้อารมณ์รุนแรงกว่าแต่ก่อนมาก

ตอนที่เขาเจอเธอเป็นครั้งแรก ถึงแม้ว่าเธอจะทำอะไรลงไปโดยไม่มีเหตุผลแต่เธอก็ยังกลัวเขามาก

แต่มองจากตอนนี้เธอเหมือนเปลี่ยนไปเป็นคนละคน

แน่นอน มันเป็นเพราะชินกับที่สัยของหยางหลิงรุ่ยตลอดสองปีที่ผ่านมา

“เด็กคนนี้ติดนิสัยเสียของคุณเข้าแล้ว!” ฮั่วเทียนหลันพุดออกมาเงียบๆ

หยางหลิงรุ่ยจ้องมองไปที่ฮั่วเทียนหลัน เธอรู้จักอารมณ์ของลูกสาวเธอดี ที่เธอผลักฮั่วเทียนหลันออกไปนั่นเป็นเพราะเธอต้องโกรธมากแน่ๆ

ในสี่คนที่มาด้วยกันมีเพียงเธอคนเดียวเท่านั้นที่รู้ว่าชิงหรงเป็นลูกสาวของฮั่วเทียนหลัน

นี่แหละคือความสัมพันธ์ที่ฟ้าลิขิตมา!

“ถ้าไม่ได้เป็นเพราะคุณไปแกล้งเธอ เธอจะเป็นแบบนี้ไหม?”

หยางหลิงรุ่ยส่งเสียงไม่พอใจออกมา

ต้องรู้ว่าตอนนี้ชิงหรงกำลังอารมณ์ไม่ดี แน่นอนว่าเธอไปได้สิ่งนี้มาจากฮั่วเทียนหลัน

ยกเว้นคนที่บ้านของตระกูลหยางเพียงไม่กี่คนแล้ว คนอื่นเธอไม่เคยไว้หน้าใคร

รวมถึงพี่เลี้ยงหรือคนรับใช้ในบ้าน ถ้าหากเธอต้องการจะทำอะไรคนพวกนั้นก็ต้องอยู่ห่างๆเธอ