โชคชะตาตื้นมาก แต่ความรักนั้นลึกซึ้ง นิยาย บท 483

“นายอยากจะพูดอะไรอีกไหม”

นายกอมองหน้าของชายหน้ารอยแผลเป็นด้วยท่าทางเตรียมพร้อม ในใจของเขาไม่ได้คิดสนใจอะไรทั้งนั้น

ในสายตาของนายกอคนอย่างชายหน้ารอยแผลเป็นเทียบอะไรไม่ได้กับคนที่เขาพามาเลย

แม้แต่นายกอเพียงคนเดียวยังสามารถจัดการคนเป็นสิบหล่านี้ได้

"พี่ชาย พวกเรา ... " ชายหน้ารอยแผลเป็นพยายามหาโอกาส เพราะเขารู้ว่าสถานการณ์ตอนนี้หากเขาพูดอะไรผิดไปมีแนวโน้มว่าจะต้องชดใช้ต่อสิ่งที่ทนรับไม่ไหวเป็นแน่

"ใครเป็นพี่ชายกับแก พูดกับพี่กออย่างนี้ได้ยังไง ไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้วใช่ไหม"

ทันทีที่ชายหน้ารอยแผลเป็นพูดออกมา คนยืนอยู่ข้าง ๆ นายกอก็เอ่ยโต้ขึ้นมาทันที

คนที่เอ่ยพูดขึ้นมานั้นเป็นคนที่นายกอให้ความสำคัญมาก ชื่อว่าซินรุ่ย

เขาตบไหล่ซินรุ่ยเบา ๆ แล้วพูดว่า : "เอาล่ะ อย่าเพิ่งหุนหันพลันแล่นไปรอให้เขาพูดจบก่อน"

“พี่กอ แต่ว่าเขา ... ”

ซินรุ่ยกำลังจะแสดงความจงรักภักดีต่อนายกอ แต่ได้รับสายตาเฉียบคมของนายกอกลับมาแทน

เขาตัวสั่นอย่างอดไม่ได้ จากนั้นรีบก้มหน้าลงและถอยกลับไปยืนด้านข้างดังเดิม

กฏของนายกอนั้นเขาเข้าใจเป็นอย่างดี

เวลาปกติสามารถพูดคุยหัวเราะกันได้ แต่ถ้านายกอจริงจังเมื่อไหร่ล่ะก็ ใครก็ไม่สามารถฝ่าฝืนได้

“ฉันรู้ว่าคราวนี้คนร้ายคือชายอ้วนคนนี้ แต่พวกนายก็เป็นผู้สมรู้ร่วมคิดเช่นกัน ฉันไม่ได้เป็นคนไม่มีเหตุผล แต่ในเมื่อเขารังแกคนของตระกูลหยางพวกเราเขาก็ต้องได้รับชดใช้ ส่วนพวกนายเหล่านี้ทำให้คุณผู้หญิงใหญ่ของเราตกใจกลัว ก็แขนขาดขาขาดกันกลับไปซะเถอะ!”

นายกอพูดตัดสินใจอย่างโหดร้ายด้วยน้ำเสียงเรียบ สีหน้าท่าทางของเขานิ่งสงบราวกับกำลังพูดคุยว่ามื้อเย็นจะกินอะไรกันอย่างไรอย่างนั้น

ใบหน้าของชายหน้ารอยแผลเป็นซีดเผือดลงทันที ต่อให้เขาจะโง่เขลาสักแค่ไหน แต่ผู้คนที่อาศัยอยู่ในเมือง S นั้น ไม่มีใครไม่รู้จักตระกูลหยางที่ทรงอำนาจนั้นหรอก

ตระกูลหยางไม่ถูกรวมอยู่ในระบบอำนาจของเมือง S

นี่ไม่ได้หมายความว่าตระกูลหยางไม่มีพลังอำนาจแต่อย่างใด กลับกันเป็นเพราะพลังอำอาจของตระกูลหยางนั้นแข็งแกร่งเกินไปต่างหาก

ตระกูลหยางเพียงตระกูลเดียวก็สามารถล้มล้างชนชั้นที่มีอำนาจกว่าหลายสิบชนชั้นในเมือง S ได้

ในเมือง S นั้นทุกคนต่างรู้ดีว่าจะมีเรื่องกับใครหรือรุกรานใครก็ได้ หรือแม้กระทั่งสามารถถ่มน้ำลายยั่วยุใส่นายกเทศมนตรี

แต่สำหรับตระกูลหยางนั้นไม่อาจที่จะไปมีเรื่องได้อย่างแน่นอน

เพราะถ้าคุณคิดจะมีปัญหากับตระกูลหยางคุณจะต้องชดใช้อย่างถึงที่สุด

ตระกูลหยางไม่แม้แต่จะเปิดโอกาสให้คุณได้อธิบายอะไรเลยด้วยซ้ำ นับประสาอะไรกับคำขอโทษพวกนั้น

ชายหน้ารอยแผลเป็นยังคงจำได้ว่าเมื่อเขาเข้าสู่วงการครั้งแรก ผู้อาวุโสรุ่นเก่าที่คอยนำทางเขาเคยบอกเขาว่าช่วงเวลาที่รุ่งโรจน์ที่สุดในตลาดเมือง S

มีพี่ชายคนหนึ่งที่สร้างตัวจากสองมือเปล่า จู่ ๆ เขาได้ทำการรวมหลายสิ่งอย่างเข้าด้วยกันเป็นหนึ่งเดียว จนได้รับสมญานามว่าเป็นจักรพรรดิแห่งกลุ่มอิทธิพลมืด

เขาทำทุกอย่าง ไม่หยุดสร้างแหล่งอุตสาหกรรมอยู่ตลอดเวลาและยังจัดการส่งคนจำนวนมากเข้าไปร่วมกลุ่มรัฐบาลอีกด้วย

ในเวลานั้นเมือง S ทั้งเมืองต่างก็สั่นสะท้านเพียงเพราะคำพูดของเขาประโยคเดียว

แต่เขาดันเกิดในช่วงเวลาที่ไม่เหมาะสม ในตอนที่เขาเริ่มมีอำนาจตระกูลหยางก็เข้ามาที่เมือง S พอดี

ตระกูลหยางมาพร้อมทรัพย์สินจำนวนมากจนเป็นที่น่าตกใจและอำนาจทางเศรษฐกิจที่แข็งแกร่งอย่างไม่มีใครเทียบเท่าได้

ทันทีที่พวกเขามาถึงที่นี่พวกเขาก็ทำลายสมดุลทางธุรกิจที่เปราะบางของเมือง S ลง

บริษัทพื้นเมืองกลุ่มใหญ่ของเมือง S ต่างก็ทยอยปิดตัวลงทั้งหมด

แต่ทว่าตระกูลหยางก็ยังพอมีน้ำใจอยู่บ้าง เพราะบริษัทที่ล้มละลายทั้งหมดถูกซื้อไปตามมูลค่าตลาดปกติ

ตระกูลหยางได้ละเว้นสำหรับคนเหล่านี้ แต่นิติบุคคลของบริษัทเหล่านี้ไม่ใช่ผู้ควบคุมบริษัทที่แท้จริง

พี่ใหญ่กลุ่มอิทธิพลมืดคนนั้นไม่พอใจกับการปรากฏตัวของตระกูลหยางเป็นอย่างมาก

แม้ว่าจะประหลาดใจกับความแข็งแกร่งทางเศรษฐกิจของตระกูลหยาง แต่ในฐานะงูท้องถิ่นประจำเมือง S แล้วเขาไม่คิดเกรงกลัวต่อตระกูลหยางที่อพยพมาจากข้างนอกเลยสักนิด

เดิมทีเขาพยายามแข่งขันกับตระกูลหยางในเรื่องของธุรกิจต่าง ๆ

แต่ไม่นานเขาก็พบว่าสิ่งนี้ไม่ได้ผล

เนื่องจากตระกูลหยางร่ำรวยมากจนเกินไป อีกอย่างพวกเขาต่างก็ทำธุรกิจอสังหาริมทรัพย์เช่นเดียวกันและในฐานะงูประจำท้องถิ่นของเมือง S พวกเขาผูกขาดโครงการเกือบ 90% ของโครงการทั้งหมด

พี่ใหญ่กลุ่มอิทธิพลมืดคิดว่าความสามารถในการพัฒนาของเขาแข็งแกร่งมาก แต่เมื่อแข่งขันกับบริษัทอสังหาริมทรัพย์แห่งใหม่ที่ตระกูลหยางร่วมลงทุนแล้ว การพัฒนาของอีกฝ่ายไม่ใช่ที่ดินหรือถนนเส้นหนึ่งแต่เป็นทั้งเมือง S

และการพัฒนาเป็นเพียงส่วนหนึ่งเท่านั้นยังมีชุดระบบการตอบแทนอีกด้วย

สิ่งนี้ทำให้โครงการของพี่ใหญ่กลุ่มอิทธิพลมืดที่สนใจแต่จะหาเงินเข้าตัวเอง ไม่มีความสามารถในการแข่งขันเลยและถูกตระกูลหยางทำลายลงอย่างรวดเร็ว

ในเมื่อไม่สามารถแข่งขันกันตามปกติได้เขาจึงทำได้เพียงใช้วิธีสกปรก

เขาหาคนเพื่อเข้าไปก่อกวนโครงการของตระกูลหยาง ในช่วงแรกนั้นค่อนข้างได้ผลและนำความสูญเสียไปสู่ตระกูลหยางได้มากเลยทีเดียว

แต่การตอบโต้ของตระกูลหยางเป็นไปอย่างรวดเร็ว สำนักสันติบาลของเมือง S ที่เคยอยู่เคียงข้างพี่ใหญ่กลุ่มอิทธิพลมืดมาโดยตลอดก็ถูกส่งตัวออกไปและถูกจับกุมไปทั่วทุกที่

ช่วงเวลานั้นกลุ่มอิทธิพลมืดของเมือง S ต่างตื่นตระหนกตกใจเป็นอย่างมากและในฐานะพี่ใหญ่อย่างเขาก็ยิ่งไม่สามารถแม้แต่จะส่งคนไปทำสิ่งต่าง ๆ ได้

เมื่อเห็นว่าวิธีการเหล่านี้ล้มเหลว พี่ใหญ่ของกลุ่มอิทธิพลมืดที่โกรธแค้นและอับอายคนนี้ก็ไม่คิดถึงความยุติธรรมใด ๆ อีกต่อไป

เขานำคนเตรียมพร้อมที่จะลักพาตัวผู้นำตระกูลหยาง

คืนนั้นเขานำคนกว่าสิบคนไปด้วยกันและยังนัดหมายกับคนที่เหลือว่าอีกสามชั่วโมงจะกลับมาเฉลิมฉลองความสำเร็จด้วยกัน

แต่คนที่คอยรักษาการอยู่นั้นรอทั้งคืนพี่ใหญ่กลุ่มอิทธิพลมืดก็ยังไม่พาคนกลับมาเสียที

วันรุ่งขึ้นอุตสาหกรรมของตระกูลหยางยังคงดำเนินการตามปกติ แต่พี่ใหญ่ของกลุ่มอิทธิพลมืดยังไม่ปรากฏตัวขึ้นมาอีก

ราวกับเขาได้หายตัวจากโลกนี้ไปโดยไม่มีใครรู้ว่าเขาหายไปไหน

ผู้รักษาการเริ่มมีความรู้สึกไม่ดีในใจและคิดว่าคนกลุ่มนี้คงหายไปแล้ว

แต่ข่าวร้ายต่าง ๆ เกี่ยวกับพี่ใหญ่ของกลุ่มอิทธิพลมืดกลับไม่เเคยปรากฏออกมาเลย

ราวกับเขาจะหายตัวจากโลกใบนี้แล้วและไม่มีใครรู้ว่าเขาไปไหน

ไม่นานกลุ่มคนที่เหลือก็แตกแยกกันออกไปและฮุบกิจการของพี่ใหญ่กลุ่มอิทธิพลมืด

เหล่าผู้อาวุโสหลักของเมือง S ในปัจจุบันล้วนแต่เป็นกลุ่มของผู้รักษาการเหล่านั้นทั้งหมด

ชายหน้ารอยแผลเป็นหน้าขากซีดด้วยความตื่นตระหนก ในตอนนี้เขาเกลียดนายอ้วนสามมาก

เขาเป็นบ้าไปปแล้วหรือไงถึงได้กล้าไปหาเรื่องคนของตระกูลหยางอย่างนี้! ถ้าไม่ใช่เพราะรนหาที่ตายแล้วจะเป็นอะไร

คนของตระกูลหยางน่ะ! ให้ตายเถอะ ตอนนี้ชายหนารอยแผลเป็นไม่คิดสงสัยเลยว่าคนเหล่านี้มีปืนอย่างแน่นอน

แม้ว่าชายหน้ารอยแผลเป็นยังคงนิ่งเงียบ แต่ลูกน้องรอบตัวเขาเริ่มสับส่ายไปมากันแล้ว

ไม่ทำอะไรทั้งนั้น แค่ให้พวกเขาแขนหักก่อนจากไป?