โชคชะตาตื้นมาก แต่ความรักนั้นลึกซึ้ง นิยาย บท 498

"คุณคะ ตรงนี้เป็นส่วนสมาชิก พวกคุณเข้ามาไม่ได้นะคะ!"

เสียงที่มาพร้อมกับของตัวของหญิงสาวที่แผนกต้อนรับ

หยางหลิงรุ่ยมองไปที่ชายสองคนในชุดดำที่เปิดประตูเข้ามาแบบไม่สนจใครและจากนั้นหนึ่งในนั้นก็บังแผนกต้อนรับไว้

และด้านหลังทั้งสองก็มีชายคนหนึ่งเดินเข้ามา

การปรากฏตัวของชายคนนี้ดึงดูดทุกสายตาทันที

เย่ตงที่อยู่ด้านข้างของหยางหลิงรุ่ยอดไม่ได้ที่จะตะโกนว่า 'ให้ตายเถอะ หล่อจังเลย!'

หลังจากที่เธอพูดคำนี้ออกมาถึงรู้ว่าเธอเผลอสบถออกมา ดังนั้นเธอจึงรีบปิดปากของเธอ

เขายิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ตอบสนองต่อสายตาจ้องมองที่เตรียมพร้อมของหยางหลิงรุ่ย

หยางหลิงรุ่ยก้าวไปข้างหน้าเล็กน้อย ไม่ได้ส่งเสียงอะไรออกไป เพียงแต่ยืนอยู่ตรงหน้าฉีหลานและคนอื่นๆอย่างใจเย็นมองไปที่กลุ่มคนที่ไม่ได้รับเชิญอย่างประเมิน

แม้ว่าเมื่อครู่เย่ตงจะอดไม่ไหวจนถอนหายใจออกไป แต่หยางหลิงรุ่ยกลับรู้สึกว่าการถอนหายใจของเย่ตงนั้นไม่มีปัญหาอะไรเลย

เพราะผู้ชายคนนี้หล่อมากจริงๆ

หากจะพูดถึงลักษณะท่าทางของเขาว่าสามารถเปรียบเทียบกับใครได้ หยางหลิงรุ่ยก็อดไม่ได้ที่จะนึกถึงพี่ใหญ่ พี่รองและพี่สามของเธอ

ส่วนฮั่วเทียนหลันก็นับรวมด้วยเช่นกัน

แต่หยางหลิงรุ่ยรู้สึกว่าชายที่ไม่ได้รับเชิญคนนี้ไม่ได้หล่อเหลาเท่าฮั่วเทียนหลัน

บางทีตัวเธอเองอาจจะไม่ได้สังเกตด้วยซ้ำว่ามันเป็นความไว้วางใจอย่างมัวเมาในตัวผู้ชายของเธอเอง

"สวัสดี ไม่ทราบว่ามาหาใครคะ?"

หยางหลิงรุ่ยขวางชายที่ต้องการเดินไปข้างหน้าและพูดอย่างเป็ทางการ

ในตอนนี้เธอถึงเห็นหญิงสาวคนหนึ่งที่อยู่ด้านหลังชายคนนั้น

หยางหลิงรุ่ยเหลือบมองไปที่ชายผู้นั้น เขาให้ความรู้สึกมืดมนเล็กน้อยแต่มันก็ยังคงถือว่าปกติ

แต่กับผู้หญิงข้างกายเขา หยางหลิงรุ่ยไม่กล้าชมจริงๆ

ท่าทางที่สงบนิ่งของผู้หญิงและผู้ชายคนนั้นนั้งแทบจะหาที่เปรียบมิได้

เธอใส่กางเกงขาสั้นขาสั้นสายเดี่ยวตัวเล็กผิวขาวและหุ่นอิ่มนวลอย่างน่าประหลาดหรือก็คือรูปร่าง S ที่สมบูรณ์แบบ

หยางหลิงรุ่ยเหลือบมองเพียงเล็กน้อยก่อนที่เธอจะต้องเบนสายตาออกไป

เธอรู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้มีบรรยากาศที่คล้ายนางโลมอย่างรุนแรง

หรือลมหายใจที่เต็มไปด้วยฝุ่นนี้ทำให้เธอรู้สึกไปเอง

แต่จุดหนึ่งที่หยางหลิงรุ่ยสามารถแน่ใจได้

นั่นคือผู้หญิงคนนี้เธอต้องเป็นคนที่มีประสบการณ์เจนจัดในเรื่องความรัก

เพียงแค่มองไปที่การเคลื่อนไหวและสายตาที่ไม่ได้ตั้งใจของเธอ หยางหลิงรุ่ยซึ่งก็เป็นผู้หญิงก็สัมผัสได้ถึงเสน่ห์ที่เหลือล้น

หยูซิงเหวินเหลือบมองหยางหลิงรุ่ยเพียงแค่ครั้งเดียวสายตาของเขาก็นิ่งค้างไป

เป็นเธอได้อย่างไร?

จากนั้นเขาก็เบนสายตาไปก็เห็นฉีหลานที่อยู่ด้านหลังของหยางหลิงรุ่ย

สายตาไม่แยแสของฉีหลานก็บังเอิญสบเข้ากับหยูซิงเหวิน

ในบรรยากาศรู้สึกได้ถึงเจตนาฆ่าในอากาศและที่มุมปากของฉีหลานก็ปรากฏรอยยิ้มเหยียดหยันขึ้น

จางหงเหว่ยที่อยู่ด้านข้างของฉีหลานและเขารู้สึกอย่างรางๆว่ามีบางอย่างผิดปกติกับฉีหลาน

หลังจากมองตามสายตาของฉีหลานไป ชายหนุ่มรูปหล่อนั่นทำให้เขารู้สึกอึดอัดจนเขาอยากจะเข้าไปตบมันอย่างอธิบายไม่ถูก

มองอะไน? นี่คือผู้หญิงของเขา!

เมื่อความคิดนี้เกิดขึ้นในใจ จางหงเหว่ยก็นึกออกแล้วว่าทำไมเขาถึงรู้สึกว่าผู้ชายคนนี้ดูคุ้นๆ

เขาเคยพบชายคนนี้ครั้งหนึ่งตอนไปร่วมงานเลี้ยงหอการค้า

ดูเหมือนเขาจะเป็นคุณชายใหญ่ตระกูลหยู?

เป็นคนโชคร้ายที่เกือบตาย แต่ได้รับการช่วยเหลือคนนั้น?

เมื่อนึกถึงตัวตนของคนๆนี้ในใจแล้ว จางหงเหว่ยก็หยิบโทรศัพท์ออกมาค้นหาอย่างรวดเร็ว

หลังจากพบข่าวเกี่ยวกับหยูซิงเหวิน เขาก็เปิดข่าวและซูมเข้าไปที่รูปภาพ

หลังจากเงยหน้าขึ้นมองและเปรียบเทียบ หัวใจของเขาก็สั่นสะท้าน

นี่คือคุณชายใหญ่ตระกูลหยู หยูซิงเหวินตัวจริง!

โชคดีที่เมื่อครู่เขาไม่ได้หุนหันพลันแล่น จางหงเหว่ยรู้สึกยินดีเล็กน้อยในใจ

เขาก้าวไปข้างหน้าเพื่อทักทาย แต่ทันใดนั้นก็มีสัมผัสสบายๆที่แขนของเขา

เขารู้สึกถึงสัมผัสที่เย็นเยียบ ดวงตาของเขาเคลื่อนลงและเขาเห็นมือของฉีหลานคล้องอยู่บนแขนของเขา

และสายตาของฉีหลานก็มองไปที่จางหงเหว่ยอย่างลึกซึ้ง

นั่นหมายความว่าเธอไม่ต้องการให้จางหงเหว่ยก้าวไปข้างหน้า

เมื่อรวมความผิดปกติเมื่อครู่ จางหงเว่ยก็ต้องอดทนกล้ำกลืนความต้องการที่จะผูกมิตรไป

จากนั้นดวงตาที่เย็นเฉียบก็กวาดมาเพื่อให้แน่ใจว่าจางหงเหว่ยที่นั่งอยู่รับรู้

แน่นอนว่าความสัมพันธ์ระหว่างฉีหลานและชายคนนี้ไม่ใช่เรื่องปกติ

ไม่อย่างนั้น ฉีหลานก็แค่คล้องแขนเขาเท่านั้น ผู้ชายคนนั้นคงไม่ต้องถึงขนาดมองเขาด้วยสายตาแบบนั้นหรอก?

หยูซิงเหวินเบนสายตากลับมามองผู้หญิงที่ชื่อหยางหลิงรุ่ยที่มีป้ายแขวนชื่อบนหน้าอกตรงหน้าเขา

เขาจะได้ว่าผู้หญิงคนนี้ชื่อว่าอันหรันอะไรสักอย่าง

แต่ทำไมถึงเปลี่ยนชื่อ?

แต่ว่าสมองของหยูซิงเหวินสับสนเล็กน้อยซึ่งเป็นผลอาการสืบเนื่องมาจากที่ถูกพิษในปีนั้น

อันหรันที่เขานึกถึงดูเหมือนว่าจะตายไปแล้ว ผู้หญิงคนนี้ชื่อหยางหลิงรุ่ยคงแค่คล้ายๆอันหรัน?

คำพูดของหยางหลิงรุ่ยไม่ได้รับคำตอบ ทำให้ใบหน้าของเธอบึ้งลงเล็กน้อย