โชคชะตาตื้นมาก แต่ความรักนั้นลึกซึ้ง นิยาย บท 535

น้ำเสียงของหลี่ชานชานเต็มไปด้วยความประชดประชัน

เธอเตรียมการลักพาตัวหยางหลิงรุ่ยมานานแล้ว

การเดินทางทุกวันของหยางหลิงรุ่ย ตารางเวลาเฉพาะเจาะจงรวมถึงสิ่งที่ทำ ล้วนชัดเจนอยู่ในใจของเธอ

หลังจากมั่นใจว่าไม่มีอะไรผิดพลาดแล้ว เธอก็ได้ติดต่อกับลูกเศรษฐีคนหนึ่งที่ชอบเธอมาตลอดคนนั้นเพื่อทำการลักพาตัวในครั้งนี้

หยางหลิงรุ่ยทำลายชีวิตของเธอ ดังนั้นก็ฟันต่อฟัน เธอเองก็จะทำลายชีวิตของหยางหลิงรุ่ยด้วยเช่นกัน!

"แต่ว่า... " ลูกเศรษฐีเปิดปากขึ้นอย่างต้องการพูดเกลี้ยกล่อมหลี่ชานชาน

แม้ว่าเขาจะชอบผู้หญิงคนนี้ แต่ก็เห็นได้ชัดว่าหลี่ชานชานไม่ได้บอกความจริงเรื่องลักพาตัวผู้หญิงที่ยังนอนอยู่ที่พื้นคนนี้

ถ้าเป็นผู้บริหารธรรมดาของ Yang's Entertainment ครอบครัวเธอจะเปิดใช้กองกำลังตำรวจและคนขาวและดำทั้งเมืองเลยเหรอ?

เขาก้มหน้าลงมองไปที่ผู้หญิงที่ยังนอนสลบไสล

ผู้หญิงคนนี้สวยมาก ใบหน้าที่ขาวเนียนของเธอขึ้นสีแดงระเรื่อเนื่องจากโดนยาสลบ

คิ้วของเธอขมวดเล็กน้อย หากไม่ใช่เพราะหน้าอกของเขาที่มีการกระเพื่อมเป็นครั้งคราวเขาคงจะคิดว่าเธอตายไปแล้วจริง ๆ

ชุดที่เธอสวมใส่เป็นชุดที่สั่งทำระดับไฮเอนด์ เศรษฐีหนุ่มเคยเห็นพี่สะใภ้ของเขาสวมใส่มาก่อน

พี่สะใภ้บอกว่าแค่ชุดชุดนั้นก็มีค่ามากกว่า 900,000 หยวนแล้ว

คนแบบนี้จะเป็นคนธรรมดาได้อย่างไรกัน

"ชานชาน ไม่มีประโยชน์ที่จะพูดอะไรตอนนี้ เธออยากสั่งสอนเขาสักหน่อยไม่ใช่หรือ งั้นก็ตีเขาสิ! ตีเสร็จพวกเราก็รีบหนี เดี๋ยวฉันจะหาคนแจ้งตำรวจให้พาเขากลับไปเอง ถึงตอนนั้นเราก็จะได้พ้นข้อหาและก็จะไม่มีใครรู้เรื่องนี้!"

เศรษฐีหนุ่มพูดขึ้นอีกครั้ง เขารู้ว่าเวลาตอนนี้เวลาค่อนข้างเร่งด่วนดังนั้นต้องทำให้หลี่ชานซานสงบสติอารมณ์ได้เสียก่อน

แต่ทว่าหลี่ชานชานกลับเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย จากนั้นมองไปที่เศรษฐีหนุ่มก่อนจะยิ้มอย่างเย้ยหยัน : "คุณรู้ไหมว่าฉันแค้นเธอมากแค่ไหน แค่ตบตีเธอแค่นั้นมันจะไปพออะไร รู้ไหมว่าเธอทำลายอาชีพของฉัน ชีวิตและชื่อเสียงของฉันก็ถูกทำลายโดยเธอ! "

“ความเกลียดแค้นแบบนี้ให้ฉันทุบตีเธอแค่นั้น ถ้าหากเป็นคุณคิดว่าแค่นั้นมันจะไม่เสียแรงเปล่าเหรอ”

คำพูดของหลี่ชานชานทำให้เศรษฐีหนุ่มมีลางสังหรณ์ที่ไม่ดี

ทันใดนั้นโทรศัพท์มือถือของเขาก็ดังขึ้นอีกครั้ง เป็นพี่ชายใหญ่ของเขาที่โทรมา

เศรษฐีหนุ่มเดินออกไปไกล ๆ เพื่อรับสาย พี่ชายใหญ่เตือนเศรษฐีหนุ่มอย่างจริงจังว่าไม่ว่าตอนนี้เขากำลังทำอะไรอยู่ก็ต้องรีบส่งตัวผู้ที่ถูกลักพาตัวกลับไปให้เร็วที่สุด

ผู้หญิงคนนั้นเป็นหญิงสาวของตระกูลหยาง!

เมื่อได้ดังนั้นเศรษฐีหนุ่มก็ตกตะลึงไปในทันที

ตระกูลหยาง? ตระกูลหยางผู้แข็งแกร่งทรงอำนาจที่สุดในเมืองและไม่มีใครกล้ารุกราน ...

ตอนนี้เขากำลังแหย่รังแตนจริง ๆ!

ในขณะที่เศรษฐีหนุ่มกำลังถือสายอยู่ หลี่ชานชานก็จ้องมองไปที่หยางหลิงรุ่ยที่กำลังนอนอยู่บนพื้นด้วยสายตาเย็นชา

มือของเธอกำแน่นขึ้นด้วยความเกลียดชัง

ผู้หญิงชั่วร้ายคนนี้กล้าดียังไงถึงมาแย่งตำแหน่งของเธอและยังมีตัวตนที่ลึกลับอีก

ถ้าไม่ใช่เพราะสิ่งเหล่านี้เธอคงทำลายเธอไปนานแล้ว!

แต่ตอนนี้เธอกลับเป็นคนที่ย่อยยับเสียเอง!

พระเจ้ารู้ดีว่าหลี่ชานชานใช้ชีวิตให้ผ่านไปแต่ละวันได้อย่างไร!

เธอคว้าก้อนอิฐขึ้นมาด้วยสมองมืดบอดและเต็มไปด้วยความเกลียดชัง ตอนนี้เธอคิดเพียงว่าอยากจะทุบก้อนอิฐลงฆ่าหยางหลิงรุ่ยให้ตาย ๆ ไป

เมื่อเศรษฐีหนุ่มเห็นดังนั้นก็รีบวิ่งเข้าไปอย่างรวดเร็วก่อนจะจับมือของหลี่ชานชานเอาไว้และดึงก้อนอิฐออกมา

“เธอบ้าไปแล้วหรือไง นี่มันคือการฆาตกรรมเลยนะ!” เศรษฐีหนุ่มตะคอก

หลี่ชานชานมองไปที่เศรษฐีหนุ่มอย่างเย็นชาและพูดว่า : "สิ่งที่คุณพูดตอนอยู่บนเตียงก่อนหน้านี้คือโกหกฉันเหรอ ตอนนี้ฉันอยากจะระบายความโกรธและฆ่าเธอไม่ได้ยังงั้นเหรอ"

คำพูดของหลี่ชานชานทำให้เศรษฐีหนุ่มตัวแข็งทื่อ

เขาคร่ำครวญชั่วขณะและเอ่ยขึ้นเสียงเบา : "ชานชาน ตัวตนของผู้หญิงคนนี้ฉันได้ยินพี่ชายใหญ่พูดเมื่อกี้ว่าเขาเป็นหญิงสาวของตระกูลหยาง เราไม่สามารถต่อกรได้จริง ๆ เธอฟังฉันนะเราต้องพาตัวเขากลับไปส่ง ไม่แน่เรื่องนี้อาจจะแก้ง่ายก็ได้ ... "

เมื่อได้ยินถึงตัวตนของหยางหลิงรุ่ย ดวงตาของหลี่ชานชานก็หรี่ลงเล็กน้อย

ที่แท้ มันก็กลายเป็นเรื่องจริง!

หลังจากได้รับการช่วยเหลือจากหลี่ซือหยวนในครั้งนั้น เธอจึงยังคงอยู่ที่ Yang's Entertainment

แต่ไม่นานความรู้สึกขอบคุณในใจของเธอก็หายไปอย่างรวดเร็ว และเธอก็รู้สึกไม่พอใจกับตำแหน่งปัจจุบันของเธอ

หลังจากหยุดงานประท้วงต่อต้านในที่สุดเธอก็ถูก Yang Entertainment ขับไล่ออกมา

และเธอได้รู้จักตัวตนของหยางหลิงรุ่ยอย่างไม่ชัดเจนในระหว่างการสังเกตการณ์ในช่วงเวลานั้น

เพียงแต่เธอยังไม่กล้ายืนยันเรื่องนี้ เพราะถ้าหากหยางหลิงรุ่ยเป็นคนของตระกูลหยางจริง ๆ ถ้าอย่างนั้นเธอคงไม่อาจที่จะยั่วยุอีกฝ่ายได้!

"ผู้หญิงคนนี้มีตัวตนแบบนี้นี่เอง คุณคิดว่าไงถ้าเราจะเรียกเอาค่าไถ่สักก้อนจากนั้นก็จัดการเหยื่อนทิ้งแล้วหนีออกจากเมือง S ไป"

หลี่ชานชานรู้ว่าหากดูจากฐานะของหยางหลิงรุ่ยแล้ว เงินก้อนนี้จะทำให้เธอสามารถทำความฝันให้เป็นจริงได้แน่นอน

อีกอย่าง หลังจากได้เงินแล้วเธอก็จะฆ่าหยางหลิงรุ่ยแล้วหนีออกจากเมือง S ไป

เงินก้อนนี้คงพอใช้ไปตลอดทั้งชาติอยู่แล้วและยังได้แก้แค้นอีกด้วย!

เมื่อเทียบกับความคิดและปรารถนาของหลี่ชานชานแล้ว เศรษฐีหนุ่มนั้นรู้ข้อมูลต่าง ๆ มากกว่าเลยทีเดียว

เรียกค่าไถ่? หรือตระกูลหยาง?

ล้อเล่นเถอะ กลัวว่าจะถูกจับและเชือดเป็นท่อน ๆ ก่อนจะได้ออกจากเมือง S ไปเสียอีก

"ชานชาน ทำแบบนี้ไม่ได้ เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตระกูลหยางมีอำนาจมากแค่ไหน แม้ว่าเราจะสามารถเรียกค่าไถ่ได้จริง ๆ แต่เราไม่มีวันออกจากเมือง S ไปได้"

คำพูดของเศรษฐีหนุ่มไม่ได้ทำให้หลี่ชานชานเข้าใจในความหมายที่แท้จริง