โชคชะตาตื้นมาก แต่ความรักนั้นลึกซึ้ง นิยาย บท 54

อันรันกัดริมฝีปากแน่น เพื่อไม่ให้แสดงเห็นความเศร้าในใจ แต่มู่เหว่ยจะไม่ปล่อยโอกาสที่จะซ้ำเติม

"พูดตลกแล้ว เสี่ยวเหว่ย ถ้าคุณอยากเป็นคุณนายฮัวจริงๆก็ไปคุยกับฮั่วเทียนหลัน" อันรันพูดอย่างใจเย็น

มู่เหว่ยถูกคำพูดของอันรันกระตุ้นเข้าแล้ว หากฮั่วเทียนหลันโง่เขลาขนาดนี้ เธอคงได้ตำแหน่งคุณนายของตระกูลฮัวไปแล้ว

"อันรัน เธอสามารถทำอะไรได้อีก? นอกจากใช้ประโยชน์จากลิ้นของเธอ เวลานี้ยังรอใครบางคน คงไม่ได้รอใครมารับเธอหรอกนะ? "

คำพูดของมู่เหว่ย เต็มไปด้วยความเยาะเย้ย

เมื่อแม่ฮัวโทรหาฮั่วเทียนหลัน มู่เหว่ยอยู่ตรงหน้าฮั่วเทียนหลันพอดี เธอเพิ่งถ่ายหนังเสร็จ และฮั่วเทียนหลันก็พาเธอไปทานอาหารเย็น

เธอไม่รู้ว่าแม่ฮัวพูดอะไร เห็นแต่สีหน้าของฮั่วเทียนหลันเงียบสงบ และบอกว่ารู้แล้ว

"เธอพูดถูกแล้ว ฉันรอสามีมารับฉัน" อันรันพูดเบาๆ

มู่เหว่ยหัวเราะอย่างกะทันหัน เด็กตรงประตูที่จอดรถมองมา จ้องมองไปที่เจิ้งมันจุน และพูดว่า "คุณมองอะไร? "

เมื่อมองไปที่เสื้อผ้าหรูหราของคนเหล่านี้ คนที่ทำกิจกรรมที่นี่ สายตามีความแหลมคม เขาจึงรีบกระพริบตา

"เร็ว เร็ว รีบโทรหา......สามีเธอเร็ว ฉันก็อยากดู คนที่ดีต่อเธอคนนี้ สรุปแล้วเป็นใคร? " มู่เหว่ยเกือบจะไม่สามารถเอาคำว่าฮั่วเทียนหลันมาเขียนไว้บนหน้าได้

อันรันถอนหายใจเบาๆ ในใจ รู้นานแล้วว่าเมื่อกี้เธอจะปฏิเสธแม่ฮัวยังไงก็ได้

ตอนนี้รถถูกจอดไว้ในคลับเฮาส์ เธอโดนมู่เหว่ยทำให้ลำบากใจอีกครั้ง ขี่หลังเสือแล้วลงยาก

เธอหยิบโทรศัพท์ของเธอออกมา โดยไม่สนใจรอยยิ้มใคร่ครวญของมู่เหว่ย กดโทรศัพท์หาฮัวเทียนหลัน

เธอได้เตรียมใจไว้แล้วว่าฮั่วเทียนหลันจะมารับไม่ได้ ถึงอย่างไรเขาก็อยู่กับมู่เหว่ย กลัวว่าถ้ารอให้แม่ฮัวโทรมาอีกครั้ง เธอก็เตรียมเหตุผลใหม่ที่จะบอกแม่ฮัวแล้วว่าคืนนี้จะไม่กลับไป

แต่ไม่คาดคิด หลังจากนั้นเสียงรอสายดังเจ็ดแปดเสียง เมื่ออันรันที่เตรียมกำลังจะวางสาย สายก็ถูกรับแล้ว

ฮั่วเทียนหลันไม่ได้เริ่มต้นพูด ราวกับว่ารอให้อันรันพูด เสียงดนตรีแผ่วเบาดังมาจากลำโพง มันเป็นเพลงช่วงเวลาที่รุ่งโรจน์ ที่ฮั่วเทียนหลันชอบมาก

เขานี่ น่าจะกำลังอยู่ระหว่างทางไปซื้อถั่วแดงให้มู่เหว่ยสินะ?

อันรันคิดในใจ พูดเบาๆ : "คุณฮัว"

"ว่า" เสียงเย็นชาของฮั่วเทียนหลัน ทำให้อุณหภูมิในหัวใจของอันรันเย็นลงมากขึ้นเรื่อยๆ

"เอ่อคือ แม่ ไม่ได้โทรหาคุณหรอ? " อันรันเดินไปด้านข้างสองสามก้าว และพูดกับฮั่วเทียนหลันด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบา

เธอไม่ต้องการให้มู่เหว่ยได้ยิน ไม่ใช่ว่าเธอกลัวมู่เหว่ย แต่เธอไม่อยากยุ่งวุ่นวายกับมู่เหว่ยอีก

"เข้าเรื่อง! ไม่มีธุระก็จะวางแล้ว" เสียงของฮั่วเทียนหลันรำคาญ

อันรันใจสั่น เขาสามารถซื้อถั่วแดงกรอบให้มู่เหว่ยได้ในตอนนี้ แต่เขากลับไม่ทำเรื่องที่แม่ฮัวนัดมารับเธอ