โชคชะตาตื้นมาก แต่ความรักนั้นลึกซึ้ง นิยาย บท 86

หลังจากพูดจบ เขาก็ไม่สนใจสายตาประหลาดใจของอันรัน จากนั้นก็เปิดประตูและออกไป

อันรันยืนอยู่ที่ประตู ดูรถของฮั่วเทียนหลันแล่นไปไกลขึ้นเรื่อยๆ และหายไปจากจุดสิ้นสุดของสายตา

ช่วงเช้าทั้งวันอันรันดูทีวีอยู่ที่บ้าน ชีวิตแบบนี้เริ่มเบื่อขึ้นอย่างรวดเร็ว

ในช่วงบ่ายเธอขอร้องให้ป้า Ding สอนวิธีถักเสื้อไหมพรมด้วยตัวเอง

ลั่นลานค่อยๆเติบโตขึ้นอย่างช้าๆ และอันรันต้องการให้ลั่นลานสวมเสื้อไหมพรมที่เธอทำเองในฤดูหนาวนี้

เดิมทีป้า Ding ไม่อยากสอนอันรัน หมอบอกว่าอันรันจะต้องพยายามลดการโค้งตัวให้น้อยที่สุด

แต่อันรันดื้อรั้น และในที่สุดเธอก็คว่ำตัวลงบนโต๊ะอาหารอย่างตรงไปตรงมา บอกว่าแบบนี้ไม่ก้มตัว เพื่อให้ป้า Ding สอนวิธีถักเสื้อไหมพรมให้ตัวเอง

ในที่สุดอันรันก็เรียนรู้การถักเสื้อไหมพรม คิดว่าลูกสาวของเธอชอบสีขาวมาก เธอพบรูปแบบที่ดีจากอินเทอร์เน็ต และเธอก็เริ่มถักเสื้อกันหนาวให้ลูกสาวของเธอ

ด้ายทำด้วยผ้าขนสัตว์นุ่มมาก สัมผัสแล้วรู้สึกสบายมาก เมื่อทำสำเร็จ ลูกสาวของเธอต้องชอบแน่นอน

แต่ไม่คาดคิด ในตอนเย็นหลี่รูยามาหา

ป้า Ding ไม่ได้รับการแจ้งกล่าว เธอกำลังจะเตรียมอาหารเย็นในครัว

ครั้งนี้หลี่รูยาต้มซุปหัวใจหมูมาให้ หลังจากเข้าประตูไป เธอก็วางไว้บนโต๊ะอาหารและเสิร์ฟชามให้อันรัน

อันรันถือในมือ นั่งตรงข้ามกับหลี่รูยา แล้วดื่มซุป

หลี่รูยามองขึ้นลง อันรันพยักหน้าและกล่าวว่า : "ไม่เลว รันรัน อ้วนขึ้นขึ้นนิดหน่อยแล้ว"

ใบหน้าของอันรันเปลี่ยนเป็นสีแดงเล็กน้อย ผู้อาวุโสกล่าวว่าเธออ้วนขึ้นเล็กน้อย โดยธรรมชาติแล้วเป็นคำชมที่บริสุทธิ์ เธอพูดเบาๆว่า : "นี่คือเครดิตทั้งหมดของแม่และเทียนหลัน ฉันกินแล้วนอนในช่วงเวลานี้ คางของฉันเริ่มมีเนื้อเพิ่มสองชั้นแล้ว"

รอยยิ้มบนใบหน้าของหลี่รูยาเพิ่มขึ้นเล็กน้อย และเธอกล่าวว่า : "วิธีนี้ยิ่งดี สามารถใช้โอกาสนี้ในดูแลร่างกาย ถึงเวลาก็สามารถให้กำเนิดทารกอ้วนๆให้ฉันได้"

อันรันก็หัวเราะขึ้นมา หัวใจของเธออบอุ่น

หลังจากพ่อแม่ของเธอเสียไป เธอก็ถูกไล่ออกจากบ้าน และกลายเป็นเด็กที่ไม่มีครอบครัว

สถานการณ์ง่อนแง่นในช่วงปีนี้ หลังจากที่มีลั่นลาน ในที่สุดฉันก็รู้สึกว่ามีครอบครัวอยู่ครึ่งหนึ่ง

และถูกเรียกตัวกลับโดยบ้านอัน ทำงานโดยการแต่งงานแทน

โชคดีที่หลี่รูยาให้ความรู้สึกกับเธอเหมือนอยู่บ้าน

และตอนนี้ ฮัวเทียนหลัน ในที่สุดก็ดูเหมือนสามี

อันหรันพูดเบาๆ : "อันนี้ เมื่อเทียนหลันต้องการ มีนก็จะมี แม่"

หลี่รูยามักจะรู้สึกแปลกๆ เล็กน้อยเมื่อเธอได้ยินคำเหล่านี้ แต่เธอก็รู้เรื่องของเด็ก และไม่เพียงแต่สามารถไว้วางใจอันรัน

ในความเป็นจริงในใจเธอเก็บกดและไม่ได้พูดอะไร นั่นคือการบาดเจ็บที่กระดูกสันหลังของอันรัน ทำให้เธอมีบุตรยากในอนาคต เนื่องจากโรคเก่าทำให้เอวไม่มีแรงและต้องผ่าตัดคลอด

และการตั้งครรภ์ มีความเสี่ยงบางประการ

แต่หลังจากประสบสิ่งนั้น หลี่รูยาไม่ต้องการบอกอันรัน

เธอคิดในใจว่าถ้าตอนนั้นอันรันตั้งครรภ์จริงๆ หากไม่ไหวเธอก็จะต้องอยู่ในโรงพยาบาล หากมีสถานการณ์อันตรายจะได้สามารถตรวจสอบได้ทันที

อันรันถักเสื้อไหมพรม หลี่รูยานั่งดูข้างๆ