อันหงไชพูด การเกี่ยวดองครั้งนี้มีความสำคัญอย่างยิ่ง แม้ว่าครอบครัวอันจะตกอับ แต่ต่อหน้าตระกูลฮัวไตร่ตรองหน่อย
ยี่เฉียวถงพยักหน้า : "สบายใจเถอะ ทางอันรันตกลงยินยอมแล้ว"
อันหงไชมองยี่เฉียวถงอย่างประหลาดใจ ทำไมอันรันถึงยอมอย่างง่ายดาย?
แต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไรมาก สำหรับเขา แค่ไปถึงจุดมุ่งหมาย ขั้นตอนไม่สำคัญ
สายตาของอันชิงมีความบูดบึ้ง : "แต่เดิมต้องเป็นฉัน!
ยี่เฉียวถงหัวเราะเยาะ และพูดอย่างใจเย็น : "ไม่ต้องกังวล ไม่มีใครสามารถแย่งของๆลูกสาวของแม่ได้ ถึงแม้อันรันจะกล้าต่อรองกับฉัน รอเราดีขึ้นก่อน แม่จะทำให้ชื่อเสียงมันป่นปี้ และออกจากตำแหน่งของเธออย่างเชื่อฟัง!"
.......
อันรันเฝ้าดูขี้เถ้ากระดูกของพ่อแม่ที่ฝังลึกในสุสานครอบครัวอัน
ในความยืนหยัดของเธอ หลุมฝังศพไม่ได้ถูกสร้างขึ้นใหม่ แต่หลุมฝังศพที่แตกออกเป็นเสี่ยงๆนั้น ถูกสร้างใหม่ด้วยปูนซีเมนต์
กระจกที่แตกแล้วไม่สามารถรวมตัวกันได้อีกครั้ง รอยแตกบนหลุมฝังศพจะเตือนให้อันรันอย่าลืมความเกลียดชังเหล่านี้
ตอนกลางคืนกลับไปถึงโรงแรม อันรันทรุดตัวลงบนเตียงอย่างหมดแรง
ยี่เฉียวถงไม่ได้บอกว่าแต่งงานกับใครในตระกูลฮัว เป็นไปได้ไหม.....เมื่อคิดถึงผู้ชายคนนั้น หัวใจของอันรันที่เงียบมาหลายปีกลับเต้นอย่างไม่สามารถควบคุมได้อีกครั้ง
วินาทีถัดมา อันรันยิ้มอย่างขมขื่น ส่ายหัวเพื่อปัดเป่าความคิด เขา.....น่าจะแต่งงานมาหลายปีแล้วแหละ
หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา อันรันพบว่ามีวิดีโอคอลที่ไม่ได้รับหลายครั้ง จึงดึงสติกลับมาและโทรกลับไป
เสียงรอสายดังขึ้นหนึ่งเสียงก็ถูกรับสายแล้ว อันรันก็ยิ้มออกมาอย่างรวดเร็ว
"แม่ แม่กินข้าวหรือยัง? "
เสียงของลูกสาวลั่นลานดังขึ้น อันรันรู้สึกอบอุ่นในหัวใจและปัญหาทั้งหมดในวันนี้ก็ถูกขจัดออกไป : "กินแล้ว สุดที่รักวันนี้เชื่อฟังไหม? "
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: โชคชะตาตื้นมาก แต่ความรักนั้นลึกซึ้ง