โชคชะตาตื้นมาก แต่ความรักนั้นลึกซึ้ง นิยาย บท 9

อันหงไชพูด การเกี่ยวดองครั้งนี้มีความสำคัญอย่างยิ่ง แม้ว่าครอบครัวอันจะตกอับ แต่ต่อหน้าตระกูลฮัวไตร่ตรองหน่อย

ยี่เฉียวถงพยักหน้า : "สบายใจเถอะ ทางอันรันตกลงยินยอมแล้ว"

อันหงไชมองยี่เฉียวถงอย่างประหลาดใจ ทำไมอันรันถึงยอมอย่างง่ายดาย?

แต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไรมาก สำหรับเขา แค่ไปถึงจุดมุ่งหมาย ขั้นตอนไม่สำคัญ

สายตาของอันชิงมีความบูดบึ้ง : "แต่เดิมต้องเป็นฉัน!

ยี่เฉียวถงหัวเราะเยาะ และพูดอย่างใจเย็น : "ไม่ต้องกังวล ไม่มีใครสามารถแย่งของๆลูกสาวของแม่ได้ ถึงแม้อันรันจะกล้าต่อรองกับฉัน รอเราดีขึ้นก่อน แม่จะทำให้ชื่อเสียงมันป่นปี้ และออกจากตำแหน่งของเธออย่างเชื่อฟัง!"

.......

อันรันเฝ้าดูขี้เถ้ากระดูกของพ่อแม่ที่ฝังลึกในสุสานครอบครัวอัน

ในความยืนหยัดของเธอ หลุมฝังศพไม่ได้ถูกสร้างขึ้นใหม่ แต่หลุมฝังศพที่แตกออกเป็นเสี่ยงๆนั้น ถูกสร้างใหม่ด้วยปูนซีเมนต์

กระจกที่แตกแล้วไม่สามารถรวมตัวกันได้อีกครั้ง รอยแตกบนหลุมฝังศพจะเตือนให้อันรันอย่าลืมความเกลียดชังเหล่านี้

ตอนกลางคืนกลับไปถึงโรงแรม อันรันทรุดตัวลงบนเตียงอย่างหมดแรง

ยี่เฉียวถงไม่ได้บอกว่าแต่งงานกับใครในตระกูลฮัว เป็นไปได้ไหม.....เมื่อคิดถึงผู้ชายคนนั้น หัวใจของอันรันที่เงียบมาหลายปีกลับเต้นอย่างไม่สามารถควบคุมได้อีกครั้ง

วินาทีถัดมา อันรันยิ้มอย่างขมขื่น ส่ายหัวเพื่อปัดเป่าความคิด เขา.....น่าจะแต่งงานมาหลายปีแล้วแหละ

หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา อันรันพบว่ามีวิดีโอคอลที่ไม่ได้รับหลายครั้ง จึงดึงสติกลับมาและโทรกลับไป

เสียงรอสายดังขึ้นหนึ่งเสียงก็ถูกรับสายแล้ว อันรันก็ยิ้มออกมาอย่างรวดเร็ว

"แม่ แม่กินข้าวหรือยัง? "

เสียงของลูกสาวลั่นลานดังขึ้น อันรันรู้สึกอบอุ่นในหัวใจและปัญหาทั้งหมดในวันนี้ก็ถูกขจัดออกไป : "กินแล้ว สุดที่รักวันนี้เชื่อฟังไหม? "

รูปแบบการอภิบาลอันอบอุ่นที่คุ้นเคย ถูกรื้อถอนมานานแล้ว และถูกแทนที่ด้วยความงดงามที่เป็นที่ชื่นชอบของอันหงไชและคนรับใช้ก็ไม่มีหน้าตาที่คุ้นเคย

ทันใดนั้นอันรันก็ลุกลี้ลุกลนเล็กน้อย ร่องรอยชีวิตของเธอกับพ่อแม่ของเธอถูกลบไปหมดแล้ว......

เพื่อเป็นการต้อนรับการกลับมาของอันรัน ยี่เฉียวถงจงใจจัดงานเลี้ยงใหญ่ที่บ้าน

พ่อแม่ทั้งสองเสียชีวิต ทรัพย์สินของครอบครัวถูกยึด อันรันเหมือนสุนัขที่ถูกปลิดชีพ ทำให้ตัวเองเป็นเรื่องตลกที่ไม่มีใครรู้ในเมือง Z

แต่ว่ากลับมาอีกครั้ง ในรายชื่อยังเป็นคนที่มีตำแหน่งสูงของตระกูลฮัว ผู้หญิงคนไหนจะไม่เต็มใจ ก็ต้องมีหน้ามีตา

"พี่อัน พี่โชคดีจริงๆ ได้แต่งงานกับครอบครัวฮัว! "

แม้ว่าเด็กผู้หญิงที่พูด จะรู้สึกประหลาดใจบนใบหน้าของเธอ แต่ความดูถูกและความหึงหวงในดวงตาของเธอก็ถูกเปิดเผยอย่างสมบูรณ์

อันรันพยักหน้าอย่างเย็นชา : "รับในสิ่งที่ต้องการแค่นั้น! "