โซ่รักใยพิศวาส นิยาย บท 38

หลังจากมื้อค่ำที่เต็มไปด้วยความอบอุ่นผ่านพ้นไป ยศนัยหรือชื่ออิตาลีอันโตเนียลลี่ขวัญใจของบ้าน เครือญาติที่มาร่วมดินเนอร์มื้อนี้ด้วยต่างพากันผลัดอุ้มยศนัยกันถ้วนหน้า หอมจนแก้มเด็กชายจะช้ำ ทว่ายศนัยไม่มีทีท่างอแงหรือไม่พอใจ กลับยิ้มรับไมตรีและความเมตตาจากทุกคน

การเลี้ยงดูยศนัยต่างจากที่อยู่เมืองไทย มาอยู่อิตาลียศนัยมีห้องส่วนตัว ตอนกลางคืนต้องนอนตามลำพัง แต่ก็จะมีเพชรหอมพาเข้านอน ซึ่งหลังจากหล่อนพาบุตรชายเข้านอนแล้วก็เดินกลับมาที่ห้อง มากล่อมคนตัวโตเข้านอน

“มาเร็ว...มาๆ” ราซิเอลโล่บอกร่างงามที่เดินเข้ามาในห้อง อ้าแขนราวกับบอกให้หล่อนมาอยู่ในอ้อมแขนเขา เพชรหอมยิ้ม ถอดเสื้อคลุมสีชมพูออกจากตัว เดินไปหาเขาตามคำสั่ง “โอ้...พระเจ้า”

เขาอุทานออกมาอย่างเสียมิได้ เพราะตอนนี้เรือนร่างเพชรหอมมีเพียงชุดนอนแบบกระโปรงยาวที่บางจนเห็นอะไรต่อมิอะไรข้างใน ต่อมหื่นของเขากำเริบขึ้นมาทันที

“ชุดสวยหรือคะ” เพชรหอมแสร้งถาม ทรุดนั่งบนเตียง

“ชุดไม่สวย คนสวยกว่า ไอ้ก้อนกลมๆ สองก้อนก็สวยด้วย อยากจับ อยากดูด อยากอยู่สองต่อสองแบบนี้มานานแล้วรู้ไหม ใจจะขาดรอนๆ”

ราวิเอลโล่รู้สึกเช่นนั้นจริงๆ เขากอดและหอมแก้มเพชรหอมซ้ำๆ หลายครั้ง แล้วไล่จมูกสูดดมไปตามลำคอระหง หล่อนร่นคอหนีด้วยความจักกะจี้

“ลามก” เพชรหอมว่าเขาด้วยกิริยาเขินอาย

“ยอมรับว่าลามก” เขาตอบโดยไม่ละจมูกจากลำคอหล่อน “จะลามกทั้งคืนเลยด้วย”

ราซิเอลโล่ไม่รออะไรทั้งสิ้น เวลานี้เขามีเพียงความปารถนาอันแรงกล้า เป็นความต้องการทางเพศที่เฝ้ารอมานานแรมเดือน คืนนี้เขาจะได้สุขสมหวังเสียที เมื่อพูดจบเขาเลื่อนจมูกที่ซบไซ้อยู่ตรงซอกคอขึ้นมาบริเวณผิวแก้ม สูดดมความหอมที่กระตุ้นพลังเสน่หาให้ลุกโชน ก่อนลากจมูกและปากไปหาเรียวปากนุ่มที่เขาอยากจุมพิตจนตัวสั่นและสุดแสนถวิลหา คลอเคลียผิวปากหล่อนด้วยปากของตน ก่อนจะแนบปากประกบเรียวปากอิ่ม บดเคล้าแผ่วเบาเสมือนสิ่งที่จับต้องคือของที่ต้องทะนุถนอม ก่อนลงน้ำหนักมากขึ้น

เพชรหอมเปิดปากรับเรียวลิ้นใหญ่ที่สอดแทรกเข้ามาในปากของตนอย่างเต็มใจ หล่อนกลับรู้สึกว่า รอคอยจุมพิตจากเขามานานเหลือเกิน ปล่อยให้เขาควบคุมริมฝีปากตนแต่โดยดี ส่งผลให้กายสาวเกิดการตอบสนอง สั่นสะท้านในอ้อมกอดอบอุ่น ซึมซับความอ่อนโยนนุ่มนวลที่ส่งผ่านทางจุมพิต อาบซ่านไปถึงแก่นหัวใจ ผิวแก้มเพชรหอมร้อนผ่าว หัวใจเต้นแรงจากความตื่นเต้นกับจุมพิตของราซิเอลโล่ ที่ไม่ว่าครั้งใดได้สัมผัส อุณหภูมิในกายสูงขึ้นทุกครั้ง

ขณะมอบจุมพิตหวานล้ำราซิเอลโล่ดันตัวเพชรหอมให้นอนราบบนที่นอน ก่อนจะนำตัวเองเกยก่าย ปากหนาแนบชิดปากเรียวบาง บดจูบมอบความอ่อนหวานระคนร้อนเร่าในอารมณ์ให้หล่อนต่อเนื่อง ซึ่งเขาเองก็ไม่ปรารถนาจะดึงปากออกห่าง เพียรหาความหอมและหวานที่คิดว่ามีมากเหลือเกินอย่างไม่คิดหยุด กระหวัดลิ้นเกี่ยวรัดลิ้นบางที่โรมรันตอบกลับ เขาซอกซอนลิ้นแทบจะทุกซอกมุมทั่วช่องปากกลิ่นหอม ที่เพิ่มพลังทางอารมณ์ให้ได้อย่างมากมาย

“คิดถึงมากเลยรู้ไหม” ราซิเอลโล่พูดชิดปากหอมหวาน กดปากซ้ำหลายครั้ง “ปากเธอหอมเหมือนดอกไม้ หวานเหมือนได้กินน้ำหวานจนฉันไม่อยากหยุดจูบ”

เพชรหอมยิ้มเขินกับคำชมจากใจของราซิเอลโล่ หล่อนยิ้มให้เขา เป็นรอยยิ้มที่ทำให้คนเห็นใจกระตุก

“อย่ายิ้มแบบนี้ให้ใครเห็นนะ” น้ำเสียงราซิเอลโล่คล้ายคนละเมอ “ฉันหวง”

“เพ้นท์ยิ้มแบบนี้ให้คุณคนเดียวค่ะ” เพชรหอมตอบเสียงเบา อ่อนระทวยกับสายตามหาเสน่ห์ของเขา

“ดีมาก ถ้าเธอยิ้มให้ผู้ชายอื่นแบบนี้ ฉันคลั่งตายแน่ เดือดร้อนต้องเอาเท้าไปกระทืบหน้ามัน” ฝ่ามือใหญ่ลูบแก้มหล่อน มองหล่อนด้วยสายตาหวานเยิ้ม “ฉันรักเธอ”

เป็นคำบอกรักที่เพชรหอมได้ยินครั้งใด หัวใจเสมือนถูกรดด้วยน้ำทิพย์ ชุ่มฉ่ำสดชื่นมีความสุข ราซิเอลโล่มอบจุมพิตหวานด้วยไอแห่งรักให้สาวสวยใต้ร่าง ระหว่างนั้นชายมือไวจัดการชุดนอนของหล่อนไปพร้อมกันด้วย ซึ่งชุดนอนของหล่อนเป็นแบบกระโปรงยาวและไม่มีชั้นในปกปิดสิ่งใด เขาเพียงแค่ปลดสายคล้องบ่าออกจากแขนแล้วดึงมันออกไปจากปลายเท้า เพียงแค่นี้เรือนร่างหล่อนก็ไร้ซึ่งอาภรณ์

ร่างเปลือยเปล่าของเพชรหอมสั่นสะท้าน เมื่อฝ่ามืออุ่นร้อนเคลื่อนไหวไปตามผิวกายของหล่อน เขาลากมือไปมาอย่างไม่มีจุดหมาย นวดเคล้นสะโพกแน่นเนื้อ ปลายเล็บที่ยาวเล็กน้อยถูกลากไปตามเรียวขาสาวด้านนอก ก่อนวกเข้ามาด้านในไต่ขึ้นสูงจนถึงโคนขา เขาลูบเบาๆ กรีดปลายเล็บช้าๆ เพชรหอมถึงกับกายสั่น วาบหวิวอยู่บริเวณของสงวน ไม่นานนักเขาได้ขยับมือขึ้นสูงมาพบเจอก้อนเนื้อสองก้อนใหญ่ที่ขนาดของมันพอเหมาะกับมือเขา ราวกับว่าเกิดมาเพื่อให้เขาสัมผัสแตะต้อง

ปากราซิเอลโล่ยังคงหารสชาติเยี่ยมยอดในช่องปากสาว เรียวลิ้นใหญ่กวาดต้อนลิ้นเล็กที่ต่อสู้กลับอย่างไม่ยอมแพ้ ส่งผลให้รสจุมพิตครั้งนี้มีอานุภาพมากขึ้น กระตุ้นอารมณ์สวาทโหมท่วมตัว

“คุณเอลโล่...อืม” เสียงครางแรกดังผ่านปากอิ่มทันทีที่เขายอมถอนจุมพิต เป็นเสียงครางแห่งความรัญจวนที่ไหลเวียนไปทั่วร่างกาย สาเหตุมาจากปากและจมูกของเขาไล่หาความหอมอยู่บนผิวแก้มที่เคล้าเคลียแผ่วเบา ไล่ไปถึงใบหูที่ถูกไรฟันคมกัดเบาๆ คล้ายหยอกล้อ แต่ทำให้ขนเส้นอ่อนๆ บนร่างกายเพชรหอมตั้งชัน

ใบหน้าคมหล่อซุกอยู่ตรงซอกคอสาว เขาหมุนศีรษะสูดดมรอบลำคอที่ไม่ว่าจะป่ายจมูกไปที่ใด กลิ่นหอมจะอบอวลอยู่ตรงจุดนั้น ใบหน้าของเขาลากต่ำลงมายังเนินอกที่ถูกปากมีเสน่ห์ของเขาเม้มจนเกิดรอย ก่อนจะเคลื่อนจมูกไปยังอีกจุดหนึ่ง จุดที่เขาปรารถนาจะได้ลิ้มลอง

“อืม...คุณเอลโล่...อา...คุณเอลโล่...อา”

หล่อนครางด้วยความกระสันซ่าน เมื่อยอดถันถูกเขาครอบครอง แล้วเปลี่ยนเป็นดูดดึงสลับกับไล้เลีย หล่อนสยิวเสียวไปทั้งกาย วาบหวิวไปทุกสัดส่วน ลิ้นในปากหนาดุนดันปทุมถันไปพร้อมกันด้วย เพชรหอมครวญคราง บิดตัวรับอารมณ์พิศวาสที่โหมใส่ตัว

มือแกร่งที่บีบเคล้นดอกอุบลสล้างละจากสิ่งที่จับต้อง เพราะตอนี้ปล่อยให้ปากและลิ้นทำหน้าที่สร้างความเสียว มาลูบเนื้อลูบตัวหล่อนไล่ต่ำลงไปยังโคนขา วางมือลงบนเนินเนื้อสวาท ร่างเพชรหอมสั่นสะท้าน จากความกระสันซ่านที่ลามลึกทุกอวัยวะในกาย ช่องท้องรู้สึกปั่นป่วนไม่ต่างกับลมพายุ

“อา...คุณเอลโล่...อืม...คุณเอลโล่”

ปากคอเพชรหอมสั่นไปหมด รู้สึกลำคอแห้งผากราวกับคนขาดน้ำ ปลายถันถูกลิ้นใหญ่ปาดเลียและสะบัดพลิ้ว ความเป็นอิสตรีถูกมือเขาลูบคลึง แทรกนิ้วตามร่องผกามาศถูไถไปตามรูปทรง เลื่อนสูงจนพบอัญมณีขึ้นรูปสวย ทักทายด้วยการสะกิดเชื่องช้า ราวกับว่าเขากำลังทักทาย จากนั้นเพิ่มระดับเป็นระรัวเร็ว

ราซิเอลโล่ยังคงหาเพลิดเพลินอยู่กับบงกชสองดอก ผลัดเปลี่ยนปาดชิมยอดอุบลที่ชูไสวรับแรงกระตุ้นจากปากของเขา หูก็สดับตรับฟังเสียงครางรัญจวนของหล่อนไปด้วย เป็นความสุขทางอารมณ์ที่ราซิเอลโล่ไม่ได้รับจากหญิงสาวคนใดนับจากเพชรหอมจากไป ทว่าตอนนี้เขาได้เชยชมและรับรู้ถึงกระแสสวาทเชี่ยวกรากในกาย เพียงแค่เขาโอ้โลมยังรู้สึกว่า เขื่อนกำลังทลาย แล้วเขาจะอดทนยามขับเคลื่อนตัวบนร่างหล่อนได้มากน้อยแค่ไหน ราซิเอลโล่ไม่อยากเป็นเหมือนเด็กหนุ่มเพิ่งหัดเริ่มบทเรียนรัก