สามีเก่า...มาขอแต่งงานอีกแล้ว นิยาย บท 591

ณ บ้านตระกูลโจว

เพราะว่าฝนตกติดต่อกันมาสองวัน ทั้งสวนดอกไม้ถูกปกคลุมด้วยใบไม้แห้งสีเหลือง พื้นก็เปียก ไม่มีใครทำความสะอาด

ทั้งบ้านตระกูลโจว ราวกับตายไปหมดแล้ว แม้แต่คนรับใช้คนเดียวก็ไม่เห็น

หลังจากที่โจวฉือเซินลงมาจากรถ เขามองไปรอบๆ จากนั้นก็เดินเข้าไปข้างหน้า

ในสวนหลังบ้าน โจวจู้นเหนียนนั่งอยู่บนรถเข็น นั่งมองดูท้องฟ้าอันไกลโพ้น ไม่รู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่

ได้ยินเสียงฝีเท้า เขาก็หันหน้ามาช้าๆ "ฉือเซิน มาแล้วเหรอ"

โจวฉือเซินยืนอยู่ข้างๆเขา "คนรับใช้หายไปไหนกันหมด"

โจวจู้นเหนียนพูด "ตอนนี้คุณพ่อนอนอยู่บนเตียงขยับไม่ได้ ที่นี่ก็เหลือแค่ฉันคนเดียว ฉันเลยไล่พวกเขาออกไปหมด"

โจวฉือเซินเม้มริมฝีปากที่บอบบาง แต่ก็ไม่พูดอะไร

โจวจู้นเหนียนพูดว่า "เอ่อใช่ ช่วงก่อนวุ่นวายเกินไป ฉันเลยลืมถามนาย แผลนายดีขึ้นแล้วหรือยัง?"

"ดีขึ้นแล้ว"

"ซิงหว่านกับ... เด็กคนนั้น สบายดีไหม?"

"อืม สบายดี"

โจวจู้นเหนียนมองไปข้างหน้าอีกครั้ง "งั้นฉันก็สบายใจแล้ว"

ผ่านไปไม่นาน โจวฉือเซินก็พูดว่า "พวกเขาบอกว่า นายเรียกฉันมา"

โจวจู้นเหนียนพยักหน้าเบาๆแล้วพูดช้าๆ "นายก็เห็นอาการของคุณพ่อแล้ว ฉันได้ยินว่าที่แคนาดามีผู้เชี่ยวชาญที่เชื่อถือได้ ดังนั้น..."

"นายอยากพาเขาไปที่นั่น?"

"ยังไงก็ต้องลองดู มันคงดีกว่าอยู่เฉยๆไม่ทำอะไรแบบนี้"

"ฉันส่งคนไปเชิญหมอมาก็ได้"

โจวจู้นเหนียนเงียบไปพักหนึ่งแล้วพูด "ฉือเซิน ฉันอยากออกไปดูโลกภายนอก ฉันไม่อยากถูกขังอยู่ที่นี่ไปตลอดชีวิต"

ที่จริงแล้วโจวฉือเซินเข้าใจความหมายของเขา พาท่านใหญ่ไปหาหมอที่แคนาดา มันเป็นแค่ข้ออ้างเท่านั้น คนที่อยากไปจริงๆ คือโจวจู้นเหนียน

โจวจู้นเหนียนพูดต่อว่า "ตั้งแต่เกิดอุบัติเหตุจนถึงตอนนี้ก็ผ่านไปยี่สิบกว่าปีแล้ว ตั้งแต่นั้นมา ฉันก็อยู่ที่นี่ตลอดเวลา ไปไกลที่สุดก็คือโรงพยาบาล เงยหน้ามองก็เห็นแค่ท้องฟ้าแบบนี้ตลอด"

โจวฉือเซินพูด "นายบอกฉันแบบนี้ นายคิดว่าฉันไม่มีทางปล่อยนายไปเช่นนั้นเหรอ?"

โจวจู้นเหนียนหัวเราะ "อาจจะ ฉันรู้ว่าคนที่อยู่ข้างนอกบ้านตระกูลโจวล้วนแต่เป็นคนของนาย ถ้านายไม่อนุญาต ฉันก็คงจะไปไหนไม่ได้"

"พวกเขาไม่ได้จับตามองนายตลอดซะหน่อย และก็ไม่มีทางห้ามไม่ให้นายไปไหน"

"ฉือเซิน เรื่องที่ผ่านมา ถึงแม้ว่าฉันจะไม่ผิด แต่ในฐานะลูกชาย ฉันก็มีหน้าที่ที่ควรทำ"

โจวฉือเซินพูด "นายจะไปเมื่อไหร่?"

"อีกสองวัน"

"ฉันคงไม่ได้ไปส่งนาย เดินทางปลอดภัย"

โจวจู้นเหนียนหันไปมองเขาแล้วยิ้ม "ฉันเชื่อว่าอีกไม่นาน เราจะได้เจอกันอีก"

......

ออกจากจากบ้านตระกูลโจว หลินหนานก็ถามว่า "ประธานโจวครับ คุณชายใหญ่... พูดอะไรบ้างครับ?"

โจวฉือเซินใช้นิ้วมือนวดขมับ มองออกไปนอกหน้าต่างแล้วพูดอย่างไม่สะทกสะท้าน "เขาจะไปจากที่นี่"

"ไปจากที่นี่? เพราะว่า...นายหญิงเหรอครับ?"

โจวฉือเซินไม่พูดอะไร

ไม่ว่าโจวจู้นเหนียนจะหาเหตุผลอะไรมาพูด แต่สาเหตุที่ทำให้เขาจะไปจากที่นี่ก็มีแค่เรื่องนี้เรื่องเดียว