โทษทัณฑ์พิพาทใจ นิยาย บท 121

ซาบริน่ายืนขึ้นและมองเซบาสเตียนด้วยสายตาที่เหนื่อยล้า “ฉันรู้ว่าช่วงนี้คุณยุ่งมาก อาการของป้าเกรซคงทำให้คุณไม่มีเวลาว่างไปสนใจเรื่องอื่นเลย แต่… มันยังไม่ถึงเวลาที่เราจะต้องคุยกันเรื่องสัญญาอีกเหรอ?”

ซาบริน่ากลืนน้ำลายเมื่อมองไปที่เซบาสเตียน

เธอทำงานมาทั้งวันและค่อนข้างเหนื่อยล้ามาก แถมเธอยังถูกเคนตันพาไปที่คลับนั่น และเธอยังไม่หายตกใจจากเหตุการณ์ทั้งหมดอีกด้วย

จากที่เธอกระวนกระวายใจอยู่ เธอก็เริ่มรู้สึกสงบลงได้บ้างแล้วจากความโกรธของเธอที่มีต่อเคนตันก่อนหน้านี้ แม้ว่าไนเจลจะช่วยเธอไว้ได้ แต่ชายคนนั้นก็ยังคงนอนอยู่ในโรงพยาบาล อย่างไรก็ตาม ซาบริน่าไม่สามารถจ่ายค่ารักษาพยาบาลเองได้ วิธีเดียวที่เธอจะมีเงิน คือได้เงินจากสัญญาของเซบาสเตียนที่พวกเขามีร่วมกัน

เซบาสเตียนมองไปที่ซาบริน่าอย่างเย็นชา วันนี้เขาอารมณ์ไม่ดีอย่างมาก

แม่ของเขาหมดสติไปสามวันแล้ว และไข้ของเธอก็ไม่ลดลงเลย มีโอกาสสูงที่เธอจะไม่ตื่นขึ้นมาอีก ไข้สูงไม่กี่วันที่ผ่านมาได้ทำลายอวัยวะภายในของเธอไปทั้งหมด

เมื่อมองดูแม่ของเขาที่กำลังจะจากโลกนี้ไปอย่างช้า ๆ หัวใจของเซบาสเตียนก็ไม่เพียงแค่เจ็บปวด เขายังคงเศร้าเสียใจเป็นอย่างมาก เขาเสียใจที่ปล่อยให้คุณปู่คุณย่าพาครอบครัวฟอร์ดไปเยี่ยมแม่ของเขา หากไม่ใช่เพราะเรื่องนี้ อย่างน้อยแม่ของเขาก็จะไม่สูญเสียเหตุผลในการมีชีวิตอยู่หลังจากได้แก้ไขความเสียใจของเธอแล้ว ซึ่งนั่นส่งผลให้ร่างกายของเธอก็ทรุดลงอย่างกะทันหัน

เซบาสเตียนไม่ได้นอนมาสามคืนแล้ว

ในจุดที่อารมณ์ย่ำแย่ที่สุด เขาก็เห็นซาบริน่าถูกชายอายุห้าสิบถึงหกสิบปีลากขึ้นรถไปหลังจากออกจากตึกผู้ป่วยแม่ของเขาอีก เขาเริ่มเปลี่ยนทัศนคติที่มีต่อเธอไปแล้ว

เพราะที่เขี่ยบุหรี่นั้น ที่เขี่ยบุหรี่อันนั้นได้เข้าไปอยู่ในหัวใจของเขาไปแล้วจริง ๆ

ถึงอย่างนั้น เมื่อใดก็ตามที่เขาเปลี่ยนทัศนคติที่มีต่อเธอไปเพียงเล็กน้อย ความจริงก็คือ สายตาของเขาได้บอกเขาว่าผู้หญิงคนนี้มีความซับซ้อนเป็นอย่างมาก!