โทษทัณฑ์พิพาทใจ นิยาย บท 237

ตราบใดที่พวกนั้นไม่ฆ่าเธอ และตราบใดที่เธอยังมีชีวิตอยู่ได้

เมื่อคิดได้เช่นนั้น ซาบริน่าก็พูดอย่างใจเย็นว่า “ก็ดีนิ ไปกันเลยเถอะ”

"ออกรถ!" เซลีนสั่ง

รถเริ่มเคลื่อนตัว หลังจากผ่านไปประมาณหนึ่งชั่วโมง รถก็จอดอยู่นอกประตูสถานที่ระดับไฮเอนด์ราวกับว่าเป็นสถานที่ที่เหมาะสำหรับการมาถลุงเงินเล่น ซาบริน่าเดินตามเซลีนเข้าไปข้างใน เมื่อประตูห้องส่วนตัวถูกผลักเปิดออก เธอก็จะได้ยินเสียงเชียร์และเสียงหัวเราะจากภายในห้อง

“ลิซ่า ดูเหมือนเธอจะสั่งรองเท้าส้นสูงคู่นี้มาจากต่างประเทศ คู่นี้เป็นคู่เดียวในโลกใช่ไหม?”

"เปล่าจ้ะ ฉันสั่งทำพิเศษน่ะ ก็แค่ 383,838 ดอลลาร์เอง"

“ฮ่าฮ่า เลขสามกับแปดเป็นเลขนำโชคที่เธอชอบที่สุดนิ ลิซ่า”

“ก็ใช่ แต่กระโปรงทรงเอของเธอก็ไม่เลวเหมือนกันนะ ดูเหมือนว่าจะเป็นรุ่นลิมิเต็ดระดับโลกเหมือนกัน มันต้องมีราคาพอสมควรเลยแหละ”

“ไม่มากหรอก แค่ 100,000 ดอลลาร์เอง รองเท้าของเธอนี่สามารถซื้อเสื้อผ้าให้ฉันได้สองชุดเลยนะ”

“บอกมาเถอะ อย่ามาประจบสอพลอกันที่นี่เลย ไม่ว่าเสื้อผ้าของเราจะเริดแค่ไหน มันก็ยังเทียบไม่ได้กับสร้อยข้อมือมรกตที่หลานสาวของตระกูลชอว์เป็นเจ้าของหรอกจ้ะ ฉันได้ยินมาว่าสร้อยข้อมือราคาหลายสิบล้าน มันเป็นของขวัญจากคุณตาของเธอเลยนะ”

“เสื้อผ้าหน้าอีก ฉันได้ยินมาว่าของทุกชิ้นนำเข้ามาจากต่างประเทศเลยนะ เซบาสเตียนคู่หมั้นของเธอหาสไตลิสต์มาให้เธอจากต่างประเทศโดยเฉพาะเลย”

“ถ้าเราต้องเรียกใครสักคนว่าเป็นสาวสังคมอันดับหนึ่งในเมืองเซ้าท์ ซิตี้ ก็ต้องเป็นเซลีน คนอย่างเซลีนมีชีวิตที่ดีเช่นนี้…”

“หยุดนะ คุณลินน์มาแล้ว”

“โอ้ คุณลินน์ ยินดีต้อนรับค่ะ ยินดีต้อนรับ เรารอคุณชั่วโมงหนึ่งได้แล้ว เข้ามาเร็ว”