“ว้าว แม่จ๋าสวยมาก ๆ เลยค่ะ แม่เป็นแม่ที่สวยที่สุดในโลกเลย!” ไอโนะยืนอยู่ด้านหลังเซบาสเตียนเงยหน้ามองขึ้นไปที่แม่ของจนด้วยความประหลาดใจ "ใครเป็นคนซื้อเสื้อผ้าพวกนี้ให้แม่เหรอคะ? มันน่ารักมาก ๆ เลยค่ะ"
“พวกเขาเอามาจากพ่… ” ซาบริน่าไม่แน่ใจว่าเธอควรตอบคำถามอย่างไรดี ในทางกลับกัน เซบาสเตียนดูทำท่าทางทะเล้นขณะรอคำตอบของซาบริน่า
ซาบริน่าก้มศีรษะลงเล็กน้อย เธอต้องยอมรับว่าเสื้อผ้าที่เขาส่งมานั้นเหมาะกับเธอมาก ทั้งในด้านขนาดและสไตล์ เขายังสามารถหาชุดชั้นในที่เหมาะสมกับเธอได้ด้วย ความใส่ใจในรายละเอียดของชายผู้คนนี้นั้นช่างไม่ธรรมดาเสียจริง
“เจ้าตูดหมึก! เจ้าตูดหมึกเป็นคนซื้อเสื้อผ้าพวกนี้ให้แม่เหรอ?” ไอโนะสืบทอดความฉลาดของเซบาสเตียนมา แม้ว่าแม่ของเธอจะยังไม่ทันพูดจบประโยค แต่เธอก็คิดได้ทันทีว่าแม่ของเธอกำลังจะพูดถึงเซบาสเตียน
“เข้าชุดกันดีนิ” เซบาสเตียนแสดงความคิดเห็นขณะสำรวจซาบริน่า เสียงของเขาต่ำลงอย่างมีนัยแฝง "เธอนอนหลับเต็มอิ่มแล้วใช่ไหม?"
“ค่ะ” ซาบริน่าตอบเสียงเบา
“มานี่สิ” เซบาสเตียนจับมือไอโนะด้วยมือซ้าย และยื่นมือขวาไปจับมือของซาบริน่า และเธอก็ยื่นมือของตนออกไปจับมือเขาเอาไว้
ตอนนั้นเองที่ซาบริน่ามองเห็นเสื้อสเวตเตอร์สีชมพูและกางเกงเลกกิ้งสีดำที่ไอโนะสวมอยู่ รองเท้าบูตหนังระยิบระยับช่วยเสริมเครื่องแต่งกายของเธอ
ลูกสาวของเธอแต่งตัวในแนวเดียวกันกับเธอ ทั้งสองสวมชุดที่เข้าชุดกันโดยไม่รู้ตัว
“ไอโนะ” ดวงตาของซาบริน่าเบิกกว้างด้วยความประหลาดใจและไม่น่าเชื่อ “นี่ลูก… ลูกไปเปลี่ยนเสื้อผ้าพวกนี้มาเมื่อไหร่กันจ๊ะ?”
ไอโนะดูเหมือนจะพอใจกับชุดของเธอมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเข้ากับชุดที่แม่ของเธอสวมใส่
อยู่
“แม่คะ พ่อเขา… เจ้าตูดหมึกพาหนูไปซื้อของตอนแม่หลับค่ะ” เธอตอบอย่างอ่อนหวาน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: โทษทัณฑ์พิพาทใจ
ขอซื้อหนังสือค่ะ...
รออัพเดทค่ะ นานมาก...
รอการอัพเดทตอนต่อไปค่ะ ลุ้นทั้งเรื่อง สนุกมงมาก...