โทษทัณฑ์พิพาทใจ นิยาย บท 260

"ใช่สิ!" เซบาสเตียนยืนยันด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “ไอโนะเป็นตัวประกันของฉันก็จริง แต่ฉันจะให้เจ้าตัวเล็กเนี้ยเดินตามต้อย ๆ ทั้งวันก็ใช่เรื่อง เธอไม่เห็นเหรอว่าทุกวินาทีมันมีค่าสำหรับฉันมากแค่ไหน? เธอจ้างฉันเป็นพี่เลี้ยงเด็กไม่ได้!”

“…” ซาบริน่าถึงกับพูดไม่ออกในทันที

“ฉันก็เลยอยากส่งไอโนะไปเรียนอนุบาล ค่าเล่าเรียนของไอโนะจะบวกเพิ่มในหนี้ที่เธอติดฉันไว้ วันที่เธอจ่ายเงินคืนให้ฉันเท่ากับที่เธอติดไว้จะเป็นวันที่เธอและลูกสาวได้เป็นอิสระ” เซบาสเตียนพูดอย่างไร้อารมณ์

ในขณะเดียวกัน คิงส์ตันซึ่งยืนอยู่ข้างหลังเซบาสเตียนพยายามอย่างสุดความสามารถที่จะกลั้นเสียงหัวเราะของตนไว้ เขาเป็นคนเดียวที่รู้ว่านายท่านเซบาสเตียนทุ่มเทแค่ไหนในการตามหาซาบริน่า

ในช่วงหกปีที่ผ่านมา เซบาสเตียนแทบไม่ได้พักผ่อนเลย เขาเดินทางไปรอบโลกตามสัญญาณเพียงเล็กน้อยในการปรากฏตัวของซาบริน่า เขายกเลิกงานแต่งงานกับเซลีนเพราะเห็นแก่ซาบริน่าและไม่ได้แตะต้องผู้หญิงคนอื่นเลยนับตั้งแต่ซาบริน่าหายตัวไป

เซบาสเตียนใช้เวลาทั้งหกปีในการติดตามหาซาบริน่าและในที่สุด ก็ได้เธอมาไว้ข้างกาย เขาไม่ได้ทรมานซาบริน่าจากปัญหาที่เธอสร้างให้เขาอย่างที่ทุกคนคาดหวังไว้ แต่มันเพียงทำไปเพราะประชดซาบริน่า คิงส์ตันแทบจำชายตรงหน้าเขาไม่ได้

“นายหญิงฟอร์ดครับ” หลังจากเซบาสเตียนเข้าไปในรถ คิงส์ตันก็หันไปหาซาบริน่าซึ่งยังคงยืนนิ่งด้วยความตกใจและพูดว่า "ได้โปรดอย่าคิดจะพาเจ้าหญิงน้อยหนีไปอีกเลย ไม่เช่นนั้น นายท่านเซบาสเตียนจะ..." คิงส์ตันพูดเพื่อให้เป็นเรื่องตลกแต่ถูกซาบริน่าขัดจังหวะก่อนที่เขาจะพูดจบ

“ฉันจะไม่หนีอีกต่อไปแล้ว” ซาบริน่ากล่าว “ฉันมอบชีวิตทั้งชีวิตให้กับเซบาสเตียน ฟอร์ด ฉันรู้สึกขอบคุณเขามากที่ยอมให้ลูกสาวของฉันเรียนในโรงเรียนอนุบาล ฉันรู้จักที่ของตัวเองดีค่ะ ผู้ช่วยเยทส์ ฉันจะไม่ก้าวข้ามเส้นนั้นเข้าไปหรอกค่ะ เพราะว่าฉันจะไม่ได้โง่ขนาดนั้น”

"... " คิงส์ตันเกร็งทันทีและคิดว่า 'คุณคิดว่าที่ยืนของคุณอยู่ที่ไหนกันแน่? คุณคือนายหญิงฟอร์ด นายหญิงฟอร์ดหนึ่งเดียวของผู้อำนวยการฟอร์ด กรุ๊ปเชียว! ผมขอร้องคุณ อย่าคิดที่จะพูดอะไรอีกเลย ไม่อย่างนั้นคุณจะต้องทนทุกข์ทรมานกับมัน...' เขาไม่กล้าพูดความในใจออกมาดัง ๆ เพราะกลัวว่าสิ่งที่เขากังวลจะเป็นจริงขึ้นมา

ขณะที่ซาบรินากำลังขึ้นรถ เซบาสเตียนก็ถามว่า "ที่ยืนของเธออยู่ตรงไหน? ทำไมเธอไม่บอกคนอื่นไปล่ะ?"