“อะไรนะ?” เซบาสเตียนขมวดคิ้วทันที และเขาก็รีบเข้าไปดูด้านใน
ในห้องน้ำไม่มีใครอยู่แล้ว มีเพียงตัวหนังสือบนกำแพงที่เขียนด้วยเลือดไว้ว่า ‘มิสเตอร์ฟอร์ด แม้ว่าเราจะมีโลกแห่งความแตกต่างระหว่างสถานะของเรา แต่ฉันก็ไม่อยากแต่งงานกับคุณ ลาก่อน!'
ตัวอักษรที่เขียนด้วยเลือดนี้ดูประณีตและเฉียบคม ซึ่งเผยให้เห็นถึงอารมณ์ที่ไม่ยอมใครง่าย ๆ ของผู้เขียน
เซบาสเตียนตะลึงกับสิ่งที่เห็น
การสืบสวนเรื่องราวของเธออาจจะไม่ถูกต้องหรือเปล่า?
ไม่กี่วินาทีต่อมา เขาก็ออกคำสั่งดังลั่น “ออกไปค้นหาด้านหลังของภูเขา เดี๋ยวนี้!”
เขาไม่สามารถปล่อยให้แม่ของเขาเสียใจก่อนที่เธอจะเสียชีวิตได้
หนามและเถาวัลย์ทุกชนิดที่สามารถพบได้ที่ด้านหลังภูเขากระชากเสื้อผ้าของซาบริน่าขาด แต่เธอทำได้เพียงจับเถาวัลย์เหล่านั้นเพื่อปีนลงมา และพยายามไม่ให้ตัวเธอเองตกลงมาตาย เธอซ่อนตัวอยู่ภายใต้เถาวัลย์อันหนาทึบ และพยายามหลบหนีจากผู้คนในตระกูลฟอร์ดที่กำลังตามหาเธอ
เธออยู่ที่นั่นจนถึงเวลาค่ำ และตะเกียดตะกายปีนป่ายไปรอบ ๆ ภูเขา
เช้าตรู่ของวันรุ่งขึ้น เธอไปที่คฤหาสน์ลินน์อีกครั้ง ลินคอล์น ลินน์และเจด ซัลลิแวนตกใจและตื่นตระหนกเมื่อเห็นซาบริน่า
“เธอ เธอหนีออกจากคุกมาได้ยังไง?” เจดถามด้วยความรู้สึกผิด
ซาบริน่าพูดอย่างเย้ยหยันตอบไปว่า “คุณลินน์คะ ฉันได้รับการปล่อยตัวหลังจากรับโทษครบแล้ว”
“เธอก็ยังไม่ควรมาที่บ้านของเรา เธอสกปรกและกลิ่นตัวเหม็นเน่ามาก! ออกไปจากที่นี่เร็ว ๆ เลย!” เจดขับไล่ซาบริน่าออกจากบ้าน
ซาบริน่าไม่สนใจแม้แต่จะมองไปที่เจด เธอมองแต่ลินคอล์นแล้วถามออกไปว่า “ลุงลินน์คะ ครอบครัวของลุงน่าจะรู้ดี ว่าในตอนนั้นฉันถูกจองจำให้ติดคุกได้อย่างไรใช่ไหม? 4 วันก่อน ลุงมาเยี่ยมฉันในคุก และบอกว่าถ้าฉันไปตามที่อยู่ที่ให้ไว้ และอยู่กับผู้ชายคนนั้นหนึ่งคืน ลุงจะให้เงินฉันเพื่อช่วยแม่ของฉัน ฉันก็เลยไปอยู่กับผู้ชายคนนั้นให้แล้ว แต่แม่ของฉันก็เสียชีวิตลง”
ลินคอล์นรู้สึกผิดและพูดขึ้น “ทุกคนมีชะตากรรมของตัวเองกันทั้งนั้น! ฉันอุตส่าห์ใจดี และต้องการช่วยแม่ของเธอ แต่แม่ของเธออายุสั้นและเสียชีวิตไปก่อนเอง! เธอจะมาตำหนิฉันเพราะเรื่องนี้อย่างนั้นเหรอ?”
ซาบริน่าจ้องลินคอล์นอย่างโกรธจัด
เธอใช้เล็บของเธอเจาะเข้าไปในเนื้อของเธอเอง เพื่อที่เธอจะสามารถระงับความอยากในการกระโดดไปบนตัวของลินคอล์นและกัดเขาให้ตาย น่าเสียดายที่เธอไม่มีความสามารถในการตรวจสอบว่าการตายของแม่ของเธอมีความเกี่ยวข้องกับตระกูลลินน์หรือไม่ ดังนั้นเธอจึงทำได้เพียงกล้ำกลืนฝืนทนเอาไว้เท่านั้น
เธอกัดฟัน และถามอย่างใจเย็นไปว่า “แม่ของฉันถูกฝังไว้ที่ไหน?”
ลินคอล์นพูดอย่างเล่นลิ้นไปว่า “ก็แน่สิ เธอถูกฝังอยู่ในสุสาน ในที่ดินที่บ้านเกิดของเธอ! ฉันได้จ่ายค่าครองชีพและค่าการศึกษาของเธอไปมากกว่าแปดปีแล้ว ฉันยังจำเป็นต้องซื้อพื้นที่สุสานระดับพรีเมียมให้แม่เธออยู่ด้วยอีกอย่างนั้นเหรอ? เธอนี่มันคนเนรคุณเสียจริง ออกไปเดี๋ยวนี้เลย!”
ขณะที่ปิดประตู ลินคอล์นโยนเงินหนึ่งพันดอลลาร์ให้ “นี่คือเงินสำหรับการบริการในคืนนั้น”
ความรู้สึกเสียดแทงพุ่งทะลุหัวใจของซาบริน่าไปในทุกครั้งที่กล่าวถึงเรื่องในคืนนั้น
เธอเงยหน้าขึ้นด้วยท่าทางของความเศร้าโศกและหยิ่งยโสพร้อมกัน และเอ่ยขึ้น “ถ้ามีคนต้องจ่าย ผู้ชายคนนั้นก็ควรจะต้องเป็นคนจ่ายให้ฉันไม่ใช่เหรอ? ในเมื่อเขาตายไปแล้วก็ไม่มีประโยชน์อะไร! นอกจากนี้ฉันไม่ได้ขายตัวด้วย! เหตุผลที่ฉันสัญญากับลุง อย่างแรก เพื่อช่วยแม่ของฉัน และอย่างที่สอง เพื่อตอบแทนความเมตตาของลุงที่เลี้ยงดูฉันมา นับจากนี้ไป หนี้ของเราก็หมดกัน!”
เพียงพอแล้วกับแปดปีที่อยู่ภายใต้รั้วของตระกูลลินน์!
เธอจะไม่กลับไปหาตระกูลลินน์อีกในอนาคต
ถ้าเธอจะกลับมาใหม่ คงจะเป็นการล้างแค้นให้กับแม่ของเธอ
ขณะที่เขามองดูซาบริน่าออกจากบ้านในชุดที่เสื้อผ้าขาดรุ่งริ่งด้วยความมุ่งมั่นเช่นนั้น ลินคอล์นก็รู้สึกเจ็บที่หน้าอกขึ้นมาทันที
เจดดุเขาอย่างโกรธจัดทันที “ทำไม? คุณรู้สึกเสียใจกับเธอและแม่ของเธออย่างนั้นเหรอ? ลินคอล์น ลินน์ อย่าลืมว่าเธอสาปแช่งให้ลูกสาวฉันต้องตาย! พวกเขาเกิดวันเดียวกัน ทำไมเธอถึงมีชีวิตอยู่และลูกสาวของฉันต้องเสียชีวิตทันทีหลังคลอด?”
ลินคอล์นตอบไปว่า “ผม… ผมไม่ได้รู้สึกสงสารเธอเลย สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือ ตอนนี้เธอออกจากคุกแล้ว ถ้าเธอรู้ว่าผู้ชายที่เธอนอนด้วยยังไม่ตาย แต่กลายเป็นหัวหน้าของตระกูลฟอร์ด เราจะต้องเจอกับปัญหาใหญ่แน่!”
เจดเยาะเย้ยและพูดขึ้น “เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเธอนอนกับใคร แล้วคุณจะกลัวอะไร? สิ่งสำคัญที่สุดคือให้เซบาสเตียนแต่งงานกับลูกสาวที่มีค่าของเรา ถ้าเซลีนมีลูกให้กับเซบาสเตียนได้ ก็ไม่มีใครทำอะไรเราได้”
ลินคอล์นถอนหายใจและตอบกลับ “นายท่านอาวุโสฟอร์ด ท่านให้ความสำคัญกับภูมิหลังของตระกูลเป็นอย่างมาก ผมกังวลว่าเขาจะไม่ชอบเซลีนที่เป็นลูกสาวบุญธรรมของเรา”
เจดหัวเราะด้วยความบ้าคลั่ง “ไม่ชอบงั้นเหรอ? เซบาสเตียนเป็นลูกนอกสมรสนะ เขาไม่มีสิทธิ์รับช่วงอำนาจต่อด้วยซ้ำ แต่เขาก็ยังสามารถเข้าควบคุมกลุ่มฟอร์ดทั้งหมดได้ในชั่วข้ามคืน”
“ตราบใดที่เซบาสเตียนเชื่อว่าเซลีนเป็นผู้หญิงที่ยอมเสียสละความบริสุทธิ์เพื่อช่วยเขา ไม่มีใครสามารถหยุดพวกเขาจากการแต่งงานได้ ลินคอล์น คุณแค่รอให้ลูกสาวที่มีค่าของเราแต่งงานกับตระกูลที่ร่ำรวยอันดับหนึ่งของเซ้าท์ซิตี้ และเป็นภรรยาของเศรษฐีก็เท่านั้น!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: โทษทัณฑ์พิพาทใจ
ขอซื้อหนังสือค่ะ...
รออัพเดทค่ะ นานมาก...
รอการอัพเดทตอนต่อไปค่ะ ลุ้นทั้งเรื่อง สนุกมงมาก...