โทษทัณฑ์พิพาทใจ นิยาย บท 37

“ฉันไม่สนหรอกนะว่าเธอจะอุ้มท้องลูกของผู้ชายคนไหนอยู่! เธอมีความกล้าที่จะมาที่นี่ ดังนั้น เธอจะต้องรับผลกรรมของการมาที่นี่ ถ้าเธอต้องการเผยแพร่ข่าวว่าเธอกำลังอุ้มท้องลูกของฉันเพื่อให้ทั้งตระกูลฟอร์ดยอมรับเธอ ไม่มีทาง!” ชายคนนั้นหันกลับมาและจากไปหลังจากพูดอย่างนั้น

ซาบริน่าตกใจมากจนทรุดลงกับพื้น และน้ำตาของเธอก็หยุดไม่ได้เป็นเวลานาน

เธอมีสติขึ้นมา ก็ตอนที่มีคนโทรมาหาเธอ

โทรศัพท์ของเธอเป็นรุ่นเก่าเมื่อสองปีก่อน ก่อนที่เธอจะถูกคุมขัง หน้าจอแตกและร้าวมาเป็นเวลานาน ดังนั้นจึงไม่สามารถถ่ายภาพได้เลย นั่นคือเหตุผลที่เธอตั้งใจเช่ากล้องมา

อย่างไรก็ตาม ไม่เจอกล้องเลย แต่เซบาสเตียนพบว่าเธอกำลังท้องเสียด้วย

ซาบริน่ารับสายด้วยความรู้สึกกระวนกระวายใจ “สวัสดีค่ะ?”

“ซาบริน่า เธออยู่ที่ไหน? ฉันบอกเธอแล้วว่าอย่าขี้เกียจ ทุกคนต่างมาเป็นพนักงานบริการ ทำไมเธอถึงซ่อนตัวอยู่ล่ะ? ออกมาเดี๋ยวนี้ แขกทุกคนอยู่ที่นี่หมดแล้ว ดังนั้นเธอต้องมาเสิร์ฟไวน์และถาดผลไม้” หัวหน้าพนักงานบริการโทรหาเธอ

“ฉันจะไปเดี๋ยวนี้ค่ะ” ซาบริน่ารีบเช็ดน้ำตาของเธอ และกลับไปที่งานเลี้ยง

ตระกูลฟอร์ดได้เชิญครอบครัวจากสังคมชนชั้นสูง ทั้งเซ้าท์ ซิตี้ และ คีดอน ซิตี้ มาร่วมงานเลี้ยงในวันนี้ จุดประสงค์หลักคือการเลือกคู่ครองให้กับเซบาสเตียน

สาว ๆ เหล่านี้ล้วนแต่งกายอย่างหรูหราเพื่อแข่งขันกันในด้านความงามที่สะกดสายตาผู้พบเห็น อย่างไรก็ตาม เซบาสเตียนซึ่งเป็นเจ้าภาพในวันนั้นถือเพียงแก้วไวน์แดง และยืนอยู่ที่ราวบันไดบนชั้นสาม เขาอยู่คนเดียวและมองลงไปยังสถานการณ์ที่กำลังเกิดขึ้นในห้องโถงขนาดใหญ่

เซบาสเตียนไม่สนใจผู้หญิงที่ฉูดฉาดเหล่านั้น

เขาไม่เห็นด้วยกับการสร้างพันธมิตรทางธุรกิจผ่านการแต่งงานเลย หรือปล่อยให้ท่านอาวุโสฟอร์ดเลือกคู่ครองให้กับเขา

เป็นเพราะชายชราอ้อนวอนเขา ดังนั้นเขาจึงปฏิเสธไม่ได้และแสดงความเคารพต่อเขาเพียงเท่านั้น

ผู้หญิงทุกคนในห้องนั่งเล่นต่างแสดงทีท่าของความริษยาบนใบหน้าระหว่างกัน แต่ก็ยังพูดหยอกล้อกันไปมา

พวกเธอกระซิบกระซาบกันเป็นครั้งคราว

“ฉันได้ยินมาว่านายน้อยเซบาสเตียนหยอกล้อกับพนักงานบริการสาวในตอนกลางวันแสก ๆ เหรอ?”

“ทั้งกอดและจูบ”