โทษทัณฑ์พิพาทใจ นิยาย บท 87
สรุปบท บทที่ 87: โทษทัณฑ์พิพาทใจ
สรุปเนื้อหา บทที่ 87 – โทษทัณฑ์พิพาทใจ โดย ซูซี
บท บทที่ 87 ของ โทษทัณฑ์พิพาทใจ ในหมวดนิยายโรแมนติก เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย ซูซี อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
เซลีนที่กำลังร้องไห้ที่ปลายสายกลายเป็นคร่ำครวญ “นายน้อยเซบาสเตียน ต่อไปฉันจะไม่รบกวนคุณอีก ฉันขอร้องคุณค่ะ ได้โปรดให้ฉันเก็บลูกไว้เถอะค่ะ ฉันจะหนีไปให้ไกลพร้อมกับเด็กคนนี้ในท้องของฉัน และจะไม่ไปตอแยคุณอีก ฉันจะไม่ปล่อยให้เด็กคนนี้รู้ว่าคุณคือพ่อ ได้ใช่ไหมคะ? ฉันขอร้องแหละ…"
"เธออยู่ที่ไหน?!" เซบาสเตียนถามด้วยความตกใจ
ด้านหลังเขา ผู้บริหารที่รอเขาเริ่มการประชุมต่างจับตามอง คิงส์ตันสังเกตเห็นว่าสถานการณ์ไม่ปกติจึงตะคอกทันที “ออกไปสิ!”
ผู้บริหารจากไปอย่างรู้งาน
คิงส์ตันมองไปที่เซบาสเตียน “นายท่านครับ เกิดอะไรขึ้น?”
เขาไม่ได้หันกลับไปมองคิงส์ตัน แต่เขายังตั้งใจฟังสายโทรศัพท์อย่างระมัดระวัง สีหน้าของเขาเย็นชาและเคร่งขรึม น้ำเสียงของเซลีนเต็มไปด้วยความหวาดกลัวขณะที่เธอตอบว่า “ไม่ นายน้อยเซบาสเตียน อย่า…อย่ามาที่นี่นะคะ”
ลินคอล์นรีบคว้าโทรศัพท์ไป “นายน้อยเซบาสเตียน ตอนนี้ผมอยู่ที่โรงพยาบาลฮิลไซด์ โปรดส่งคนมาช่วยผมมัดและส่งเธอเข้าไปที่ห้องผ่าตัด นายน้อย…”
“ปึก” โทรศัพท์ถูกวางสายไปแล้ว
เซบาสเตียนวิ่งออกไปข้างนอกขณะที่เขาพูดกับคิงส์ตันที่กำลังวิ่งตามเขาอยู่ “ขึ้นรถเดี๋ยวนี้ เราจะไปโรงพยาบาลฮิลไซด์”
"ได้ครับ!"
ระหว่างทางคิงส์ตันทั้งเร่งเครื่องและฝ่าไฟแดง ในเวลาเพียงยี่สิบนาที พวกเขาก็มาถึงโรงพยาบาลแล้ว ฝูงชนจำนวนมากมารวมตัวกันที่แผนกนารีเวชวิทยา ขณะที่เซบาสเตียนและคิงส์ตันรีบไปที่นั่น พวกเขาเห็นลินคอล์นดึงเซลีนที่นั่งอยู่บนพื้น แขนทั้งสองข้างกอดเสาไว้
เจดร้องไห้อยู่ข้าง ๆ พวกเขา ขณะที่เธอดุด่าลินคอล์น “ลินคอล์น คุณใจร้ายได้ขนาดนี้เลยเหรอ? ลูกของเซลีนเป็นหลานของเรา คุณจะบังคับเธอให้ทำแท้งได้ยังไง? คงจะดีไม่น้อยใช่ไหมถ้าเซลีนสัญญาว่าจะไม่ตอแยเซบาสเตียนอีกต่อไป? เราหนีไปสักแห่งที่ห่างไกลไม่ได้เหรอ?
“ลินคอล์น คุณมันไม่ใช่คน!”
สิ่งที่ตามมาคือเสียงร้องไห้
ขณะที่เขากำลังจะโกรธไปมากกว่านี้ เขาก็เห็นได้ย่างชัดเจนว่าเป็นใคร และกดอารมณ์ลงทันที “ผู้อำนวยการ ผู้อำนวยการฟอร์ด…คุณอยู่ที่นี่ ทั้งหมดนี้จะง่ายขึ้นเมื่อคุณอยู่ที่นี่ มาช่วยผมพาเด็กสาวที่น่าผิดหวังคนนี้เข้าไปในห้องผ่าตัดหน่อยครับ”
เซลีนมองไปที่เซบาสเตียนอย่างสิ้นหวัง
เซบาสเตียนจ้องลินคอล์นอย่างโกรธจัดก่อนจะคุกเข่าลงต่อหน้าเซลีน “เธอท้องแล้วทำไมไม่บอกฉัน?”
“ฉัน…” ใบหน้าของเซลีนเต็มไปด้วยน้ำตาขณะที่เธอพูด “ในอนาคต ฉันจะไม่สร้างปัญหาให้คุณอีกต่อไป นายน้อย ได้โปรดปล่อยฉันไปเถอะค่ะ”
“ไปตรวจร่างกายก่อน” เซบาสเตียนตอบ
"ไม่…"
“เด็กคนนั้นเป็นลูกฉัน ไม่ต้องกังวลหรอก ฉันจะไม่ให้เธอทำแท้ง เพียงแค่ตรวจร่างกายดูว่าการตั้งครรภ์ของเธออยู่ในช่วงไหน เราจะมาดูกันว่าเด็กในท้องเติบโตยังไงบ้าง หลังจากตรวจเสร็จแล้ว ฉันจะพากลับบ้าน” น้ำเสียงของเขามีความอ่อนโยนที่ไม่เคยเห็นมาก่อน
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: โทษทัณฑ์พิพาทใจ
ขอซื้อหนังสือค่ะ...
รออัพเดทค่ะ นานมาก...
รอการอัพเดทตอนต่อไปค่ะ ลุ้นทั้งเรื่อง สนุกมงมาก...