ป่ะป๊าจ๋า หนูมาแล้ว นิยาย บท 11

ไม่แปลกใจที่ทำไมบริษัทเยี่ยหวงถึงเป็นหนึ่งในยี่สิบบริษัทชั้นนำระดับโลก ดูจากตึกสำนักงานแล้วมันช่างสวยงามอลังการซะจริงๆ พื้นหินอ่อนสีขาวที่ถูกเช็ดถูขาวสะอ้านจนสามารถส่องเป็นกระจกได้เลยเสียทีเดียว !

ฟางซวี่เจ๋อดูเหมือนจะคุ้นเคยกับบริษัทเยี่ยหวงเป็นอย่างดี พนักงานแผนกต้อนรับและเลขาต่างก็รู้จักไปเสียหมด เขาคงจะเคยมาที่นี่เป็นประจำแน่ๆ

"ไฟล์การออกแบบของเยี่ยหวง บริษัทได้ส่งต่อให้เธอไปหรือยัง?" ถังซินเหยาถูกฟางซวี่เจ๋อที่นั่งอยู่ในห้องประชุมถามเธอด้วยน้ำเสียงเบาๆ

"ค่ะ"

"การออกแบบครั้งนี้ของเยี่ยหวงงานใหญ่ ถ้าไม่จัดการดีๆมันจะทำให้เป็นที่สนใจในบรรดาสไตลลิสต์ได้ การเป็นสไตลิสต์ที่มีชื่อเสียงสิ่งที่สำคัญไปกว่าผลตอบแทนคือความหมายและคุณค่าของมัน แต่คุณเองก็น่าจะดูออกแล้วนะครับ ว่าการที่จะผ่านมันได้ไม่ใช่เรื่องง่าย มิฉะนั้นล่ะก็CEASก็คงไม่พักเบรกไปเป็นครึ่งปีหรอก คงไม่มีใครอยากแทะกระดูกหักนี่ลงหรอกนะครับ"

ถังซินเหยาคิดไม่ถึงเลยว่าฟางซวี่เจ๋อจะพูดตรงขวานผ่าซากแบบนี้กับเธอ

เธอชอบกินเนื้อเป็นที่สุด คงเป็นไปไม่ได้ที่บริษัทเยี่ยหวงที่ใหญ่โตขนาดนี้ตัวเธอจะได้แค่มองก้อนเนื้อแต่ไม่กินมัน

"ฉันรู้ค่ะ"

"ดูจะคุณได้ข้อมูลเอาท์ไลน์มาบ้างแล้ว ขอแสดงความยินดีกับคุณด้วยนะ ตอนนี้ขอใช้กาแฟแสดงความยินดีล่วงหน้าแทนไวน์แล้วกันนะครับ"

ถังซินเหยายกแก้วกาแฟขึ้นมาก่อนจะจ้องมองไปที่แก้วกาแฟ แต่ไม่ได้ดื่มมัน "คุณสนใจอะไรในผลงานของฉันหรอคะ?"

"ผมไม่ได้สนใจในผลงานอะไรของคุณหรอกครับ แต่ผมสนใจคุณต่างหาก คุณเป็นสไตลิสต์ที่ฉลาด ต้องออกแบบมาได้อย่างที่บริษัทของเราต้องการแน่ๆ"

"ขอบคุณสำหรับคำชมค่ะ" ถังเสี่ยวซินจิบกาแฟ

รสชาติกลมกล่อมดี ดีเลย

จริงๆแล้วไม่ใช่แค่คุณหรอกที่สนใจฉัน แต่ฉันเองก็สนใจในตัวเองอยู่เหมือนกัน

แต่ตอนที่ถังซินเหยาเจอกับเยี่ยจิงเฉินครั้งแรก ความมั่นใจของเธอในตอนนั้นมันก็กลับถูกทำลายไปจนหมด

ร่างของเยี่ยจิงเฉิงสวมใส่ชุดสูทสีดำที่รีดมาอย่างเรียบหรู ทั้งตัวของเขาดูพิถีพิถันราวกับถูกปรุงแต่งมาอย่างดีไร้ที่ติ ด้วยไหล่กว้างและเอวแคบ ต้นขาที่ห่อหุ้มด้วยกางเกงสูทของเขานั้น ร่างสูงผอมแต่ดูแข็งแรงนี้ โอปป้าขายาวดีๆนี่เอง