ป่ะป๊าจ๋า หนูมาแล้ว นิยาย บท 15

ถังซินเหยาล้างหน้าของเธอด้วยน้ำก๊อกเย็นในห้องน้ำ

เธอมองดูตัวเองในกระจกที่เนื้อหนังมังสาที่อ่อนเยาว์ของเธอค่อยๆเลือนลางไป กลายเป็นใบหน้าของเธอที่ดูเป็นผู้ใหญ่นั้น ถังซินเหยายังคงรู้สึกงุนงง

ยิ่งลั่วหลิงและเค่อหลานโตขึ้นมากเท่าไหร่ เธอเองก็เห็นว่าเด็กๆนับวันยิ่งหน้าเหมือนพ่อของพวกเขาขึ้นเรื่อยๆ

โดยเฉพาะลั่วหลิง กิริยาท่าทางของลูกเธอราวกับว่าลอกแบบมาจากคนเป็นพ่อยังไงอย่างงั้น ความสัมพันธ์ทางสายเลือดเป็นสิ่งที่น่าอัศจรรย์จริงๆ สามารถทำให้คนสองคนที่ไม่เคยพบกันมาก่อน (ไม่สิ จริงๆก็เคยเจอกันแล้ว)หน้าตาเหมือนกันได้ขนาดนี้เลยหรอ

และลั่วหลิงกับเค่อหลานก็เหมือนกับเยี่ยจิงเฉินในความทรงจำเมื่อหกปีที่แล้วของถังซินเหยา

เธอจำได้ว่าถึงแม้เยี่ยจิงเฉินเมื่อหกปีที่แล้วจะเย็นชา แต่ก็ยังดูมีชีวิตชีวาไม่เหมือนกับหุ่นยนต์ที่ไร้จิตวิญญาณแบบที่เป็นอยู่ตอนนี้เอาเสียเลย

ทำยังไงดี ? ทำยังไงดีล่ะ ?

คุณป๊ะป๋าของลูกๆกลับมาจากดาวอังคารแล้ว จะบอกพวกลูกๆดีไหมนะ?

แค่เจอเยี่ยจิงเฉิน ใจของเธอก็พองโตได้ขนาดนี้เลยหรอ ?

ในใจของถังซินเหยาผิดหวัง คืนนั้นมันก็แค่ความผิดพลาด !

เธอสงบลงหลังจากที่ออกมาจากห้องน้ำแล้ว แต่ดูเหมือนว่าเธอจะลืมอะไรบางอย่างไปนะ

ตอนที่กลับมาถึงห้องประชุมแล้ว ทั้งฟางซวี่เจ๋อและเยี่ยจิงเฉินก็คุยกันอย่างถูกคอเสียแล้ว

"คุณซินเหยาครับ นี่คือCEOของบริษัทเยี่ยหวง คุณเยี่ยจิงเฉินครับ คุณเยี่ยจิงเฉินจะเป็นผู้ตรวจสอบงานควบคุมการเข้าสู่วงการจิวเวลรี่ระดับโลกของเยี่ยหวงในครั้งนี้ครับ ความคาดหวังของเขาสูงมากๆ"

"ส่วนคุณจิงเฉิน นี่คือคุณถังซินเหยา เป็นหัวหน้าดีไซน์เนอร์ของบริษัทของเราครับ เธอจบปริญญาโทจาก Le Arti Orafe Jewelry School & Academy ครับ ตอนที่เธออยู่ต่างประเทศเธอได้รับรางวัลมามากมายเลยล่ะครับ ผลงานการออกแบบของเธอก็ยอดเยี่ยมมากๆด้วย งานออแบบครั้งนี้ก็ฝากคุณซินเหยาจัดการเลยนะครับ ผมเชื่อว่าเธอจะออกแบบมาได้เป็นที่พอใจของพวกคุณแน่นอน"

ฟางซวี่เจ๋อแนะนำเธอและเขาอย่างสั้นๆแต่ได้ใจความ แค่สรุปใจความงานด้านการออกแบบให้เป็นที่พอใจของทางเยี่ยจิงเฉินก็พอ

คุณป๊ะป๋าทำหน้าเคร่งขรึมราวกับแยงานออกจากเรื่องส่วนตัวยังไงอย่างงั้น : "อืม"

ก็ยังจะพูดน้อยอยู่อีกนะ พูดอีกสักคำจะตายหรือยังไงกัน

หกปีที่แล้ว ตอนที่เราอยู่บนเตียงด้วยกันก็พูด dirty talk เยอะอยู่เลยนี่