พ่อฮะ หนูจับได้หม่ามี๊คนหนึ่ง
บทที่174 ความรู้สึกเสียใจในวัยเยาว์2
บทที่174 ความรู้สึกเสียใจในวัยเยาว์2
สนุกสนานก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้นทำให้เสียบรรยากาศ
“เหอะ! แฟนคลับบ้าคลั่งนี่มาจากไหนเนี่ย? หลังเวทีการแข่งขันไม่สามารถเข้ามาตามใจชอบได้นะ!”คนที่พูดคือสาวสวยที่แต่งหน้าอย่างประณีตคนหนึ่ง ข้างกายยังมีผู้ชายกับผู้หญิงมาด้วย “รีบออกไปสิ อย่ามารบกวนการทำงานของพวกเรา”
คำพูดที่เธอพ่นออกมากลบความสวยจนมิด
พวกเฉียวอวี่ถงทั้งสามคนมองไปยังต้นเสียง
สำหรับพวกเขาเฉียวอวี่ถงรู้สึกไม่คุ้นหน้า ซือฉีก็เหมือนกัน
“โห! เฉินเหม่ยลี่! นึกไม่ถึงเลยนะ! ออกจากบ้านน่าจะดูฤกษ์ หลีกเลี่ยงมาเจอคนที่จิตใจน่าเกลียด!”โม่หวนอ้าปากพูดหมดเปลือก
เป็นครั้งแรกที่เฉียวอวี่ถงและซือฉีได้ยินโม่หวนพูดจาร้ายกาจอย่างนี้ แถมพูดกับผู้หญิงด้วย
ทั้งสองมองหน้ากัน ไม่เข้าใจสถานการณ์
“loser!”
“ใครแพ้ใครชนะยังไม่ได้ตัดสินสักหน่อย!”
“ฮ่าฮ่าฮ่า แพ้ด้วยน้ำมือฉันมาแล้วไม่ใช่แค่ครั้งสองครั้ง คิดไม่ถึงว่าเธอจะยังยืนหยัดไม่ยอมรับความจริงอยู่อีก”
ที่แท้พวกเขารู้จักกัน?
เฉียวอวี่ถงไม่มีความคิดเห็น
โม่หวนจะพูดอะไรต่อแต่กลับถูกรุ่นพี่ในบริษัทลากมาอีกด้าน
“เสี่ยวโม่! วันนี้มาแข่ง ฉันไม่สนว่าพวกเธอจะมีปัญหาอะไรกัน พวกเธอวางเรื่องไม่พอใจส่วนตัวไว้ก่อน ทำงานให้ดีต่างหากที่สำคัญ อย่าให้กระทบจิตใจ มีเรื่องอะไรไว้ค่อยจัดการก็ได้
Lilyพิจารณาปัญหาที่สำคัญอย่างรอบคอบ
“ฉันรู้แล้วค่ะ พี่Lily”โม่หวนพยักหน้า สีหน้าดีขึ้นหน่อย
เฉียวอวี่ถงและซือฉียังอยู่ที่เดิม ผู้หญิงคนนั้นชำเลืองมองทั้งสองด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความดูถูก
“เห้ย!”ซือฉีไม่พอใจที่ถูกทำแบบนี้ใส่ “ผู้หญิงคนนั้นมันอะไรกัน!”
“อย่าบุ่มบ่าม อย่าบุ่มบ่าม พวกเราเข้าใจเรื่องราวให้ชัดเจนก่อนค่อยว่ากัน”ถ้าพวกเขารีบไปทะเลาะกับฝ่ายตรงข้าม โม่หวนก็จะยิ่งยาก
“โม่หวน เรื่องอะไรกัน? พวกเธอรู้จักกันเหรอ?”
“รู้จัก!”โม่หวนกัดฟันตอบ “โลกกลมจริงๆ”
“หา?”
“เดี๋ยวค่อยว่ากันนะ! ไม่ต้องคิดมากให้กระทบจิตใจ!”
เมื่อสักครู่นี้ได้อธิบายกฎของการแข่งขันเรียบร้อยแล้วนะครับ ผู้ชม ผู้สนับสนุน……
“พวกเราจะเริ่มแล้ว! ทุกคนตื่นตัวขึ้นมา ขอให้พวกเธอราบรื่นนะ!”เจ้าหน้าที่หลังเวทีกระตุ้น
ตอนนี้บนร่างกายของทุกคนล้วนสวมเสื้อผ้าที่ตนออกแบบ
“ตัวเองเป็นตัวแสดงผลงานออกแบบของตัวเอง ตัวเองออกแบบให้ตัวเอง ไม่ลืมความตั้งใจแรกเริ่ม ถึงจะประสบความสำเร็จได้ในที่สุด! วัยเยาว์ ทุกคนต่างมีคำนิยามที่ต่างกัน และพวกเขาก็ได้เตรียมเสื้อผ้าที่ตีความจากสองคำนี้ไว้เรียบร้อยแล้ว……”
“ในเมื่อเป็นเช่นนี้พวกเรามาชื่นชมวัยเยาว์ของพวกเขากันเถอะครับ”
“พวกเรายินดีต้อนรับนักออกแบบหมายเลขหนึ่งพร้อมการตีความเกี่ยวกับวัยเยาว์ของเขา”พิธีกรถอยไปด้านหนึ่งของเวทีแล้ว
ลำดับขึ้นเวทีของพวกเฉียวอวี่ถงค่อนข้างอยู่หลัง ตอนนี้สามารถดูผลงานของคนอื่นไปก่อน
ภายใต้สถานการณ์ที่บรรยากาศเคร่งเครียด ทุกคนล้วนไม่วิจารณ์อะไรมากมาย ได้แต่รอเงียบๆ ชื่นชมเงียบๆ
เฉียวอวี่ถงมองตัวเองในกระจก คือผลงานที่ตัวเองแสดงออกมา
เกี่ยวกับวัยเยาว์ มีคำอธิบายเยอะแยะเหลือเกินในที่สุดต้องเอาตัวตนที่แท้จริงออกมา มองเครื่องแต่งกายของตัวเอง ทำให้คนรู้สึกถึงเรื่องราวของตัวเอง
นักออกแบบทุกคนต่างมีวิธีขึ้นเวทีที่ไม่เหมือนกัน ออกแบบตามชุดของตัวเอง
ชั่วพริบตานักออกแบบก็ขึ้นเวทีไปสิบกว่าคนแล้ว ส่วนมากทำให้ตัวเองเป็นจุดสนใจ แย้งกับหัวข้อ ในนั้นมีนักออกแบบฝีมือดีไม่น้อย แต่ไม่ค่อยมีคนที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว
“ถงถง ฉันต้องขึ้นเวทีเเล้ว! โม่หวน! สู้ๆนะ!”
“อื้มๆ!”
ซือฉีคือหนึ่งในนักออกแบบของบริษัทออกแบบกอล์ฟเทคที่อยู่ลำดับต้นๆ
การแข่งขันนอกจากพิจารณาความสามรถในการออกแบบแล้วยังมีความสามารถในการรับมือกับสถานการณ์บนเวทีด้วย ประเมินภาพรวมทั้งหมด
ถึงอย่างไรทุกคนก็เป็นนักออกแบบ ไม่ใช่นางแบบมืออาชีพ ความรู้สึกบนเวทีใช่ว่าจะดี
เสียงปรบมือดังประปราย
ตอนขึ้นบนเวทีจริงๆ ทุกคนล้วนลืมความประหม่า มีความสุขกับการออกแบบที่ถ่ายทอดประสบการณ์ให้ผู้คน
เฉียวอวี่ถงตีความวัยเยาว์ว่า วัยเยาว์ที่เจ็บปวดและโศกเศร้า
หมวกที่เย็บแบบผิดปกติสีน้ำเงินเข้ม สีโทนเย็นที่โดดเดี่ยว กางเกงขาสั้นถูกเสื้อกันหนาวคลุมไว้ ตอนเดินสามารถโผล่ออกมาให้เห็นนิดหน่อย
ที่เท้าเป็นรองเท้าสีขาวสุดแสนจะธรรมดา หรือจะพูดได้ว่าเป็นรองเท้าสีขาวที่ใส่จนสกปรกแล้ว
จุดสำคัญสุดท้ายอยู่ที่หมวกที่เธอสวม ความโศกเศร้าที่ไกลห่างออกไป
ใบหน้าที่ไม่ได้แต่งหน้าภายใต้แสงไฟที่สาดส่องดูซีดไปหน่อย ใครไม่เคยมีประสบการณ์ความโศกเศร้าในวัยเยาว์กันล่ะ?
“ป่าปี๊ หม่ามี๊ไม่มีความสุขเหรอ?”
“อื้ม”
“อย่างนั้นพวกเราไปหาเธอกัน”อย่างไรเสียอาจิ่นก็เป็นเด็ก ความคิดยังเรียบง่ายมาก มีเรื่องมากมายที่ไม่สามารถคิดพลิกแพลงได้
“หม่ามี๊กำลังแข่งอยู่……”
แน่นอนว่าอดีตของเฉียวอวี่ถงไม่มีความสุข แต่ต่อไปจะไม่ใช่แล้ว ตัวเองจะดูแลเธอให้ดี เธอมีความสามารถมาก แสดงอารมณ์ทั้งหมดออกมาได้
หลังจากเฉียวอวี่ถงแล้วยังมีอีกสามคน
ดังนั้นนักออกแบบทั้งหมดอยู่บนเวทีแล้ว “เอาล่ะครับ วัยเยาว์ นักออกแบบล้วนแสดงออกมาเรียบร้อยแล้ว ผู้ชมมีคำถามที่จะถามนักออกแบบแต่ละคนไหมครับ?”ที่พูดอยู่ตอนนี้คือไอดอลของโม่หวน ในแวดวงจะเรียกเขาว่าพี่เชียน พวกแฟนคลับก็เหมือนกัน “นักออกแบบยี่สิบห้าท่าน ผู้ชมแต่ละคนสามารถเลือกถามนักออกแบบได้สามคน นักออกแบบจะไล่ตอบ ” กฎเป็นเช่นนี้ สุดท้ายมีนักออกแบบบางส่วนที่ไม่เคยมีโอกาสพูดบนเวทีมาก่อน
ครั้งแรกเลยมีความกดดันมาก