แต่ว่า เธอปรากฏตัวต่อหน้าเขาครั้งแล้วครั้งเล่า
ทุกครั้งที่เธอปรากฏตัว เขาจะควบคุมตัวเองไม่ได้และไม่เป็นตัวของตัวเองแม้แต่น้อย
เขาพยายามไม่ให้ไปหลงเสน่ห์เธอแล้ว แต่ก็ทำไม่ได้
หลังจากที่ได้รู้ในห้องนั่งเล่นเมื่อครู่นี้ว่าเธอคือ เด็กผู้หญิงตัวน้อยเมื่อก่อนนั้น เดิมที่แม่ของเขายอมยกเจ้าสาวตัวน้อยแก่เขา เขารู้สึกว่าความยับยั้งชั่งใจและความอดกลั้นที่ผ่านมาในหลายวันมานี้ได้พังทลายลง
ลู่หานถิงจ้องมองเธออย่างดุดันด้วยดวงตาสีแดงก่ำ เขายกริมฝีปากบางของเขาขึ้นเล็กน้อย และพูดอย่างเยาะเย้ยว่า “ทำไมสวี่เส้าหนานถึงได้ ลู่จื่อเซียนถึงได้ แต่ทำไมฉันไม่ได้เหรอ?”
“…”
ใบหน้าเล็กสวยงามของเซี่ยซีหว่านเปลี่ยนเป็นสีขาวและแดงสลับกัน เธอยกมือเล็กขึ้นเพื่อตบลงไปยังใบหน้าอันหล่อเหลาด้วยความน่าเกลียดชังอีกครั้ง
แต่ครั้งนี้เธอไม่ไม่ได้ตบเขาเพราะลู่หานถิงจับข้อมือเรียวของเธอไว้ได้ทัน เธอจึงไม่ได้ตบใบหน้าอันหล่อเหลาของเขา
ลู่หานถิงมองดูเธอด้วยแววตาเศร้าโศกและพูดว่า “เซี่ยซีหว่าน ผมไม่รู้ว่าคุณกำลังใช้เล่ห์เหลี่ยมอะไรนะ สิ่งที่ผมสามารถให้คุณได้คือสิ่งที่ลู่จื่อเซียนและสวี่เส้าหนานไม่สามารถให้คุณได้แน่นอน ถ้าหากคุณยังเจ้าเล่ห์แบบนี้ต่อไป ผมก็จะคิดว่าคุณโลภชื่อเสียงและอยากมีลูกนะ อย่าโลภจนเกินไปเลย ผู้หญิงอย่างคุณที่ใช้อุบายหลอกลวงผู้คนไปเรื่อย และอยู่ท่ามกลางผู้ชายสองสามคนตลอดเวลา แถมยังเล่นกับความไม่ชัดเจนในความสัมพันธ์อีก ผมยินดีจะเลี้ยงดูคุณ คุณควรจะรู้สึกปิติยินดีต่อไมตรีจิตของผมที่ไม่รังเกียจความโสมมของคุณนะ อันที่จริงแล้วคุณไม่สมควรเป็นคุณนายลู่ของผม และไม่คู่ควรที่จะคลอดลูกของผมด้วยซ้ำ !”
เซี่ยซีหว่านรู้สึกว่าเธออยู่ไกลจากเขาแล้ว แต่เขาก็ยังวิ่งเข้ามาหาเธอ และแทงเธอที่หัวใจด้วยมีดที่ถืออยู่ในมือของเขาจนเธอรู้สึกเจ็บปวดอย่างมาก
ร่างผอมเพรียวสั่นไหวเล็กน้อย เซี่ยซีหว่านดึงข้อมืออันเรียวเล็กของเธอออกมาอย่างแรง จากนั้นก็ผลักเขาให้ออกห่าง และกระโดดลงจากอ่างล้างหน้าทันที
“ขอบคุณสำหรับความกรุณาของประธานลู่นะคะ ฉันยังคงยืนยันในคำนั้นเช่นเดิม ฉันเป็นคนรักของคุณไม่ได้หรอกค่ะ อันที่จริงแล้วคุณไม่ต้องลำบากใจตัวเอง และให้คนอย่างฉันปีนขึ้นบนเตียงคุณหรอกค่ะ !”
เมื่อเซี่ยซีหว่านพูดจบ ก็เดินจากไปในทันที
ลู่หานถิงมีสีหน้าที่เย็นชามากขึ้นไปอีก เธอปฏิเสธเขาอีกครั้ง ทำไมล่ะ เขาไม่เข้าใจจริง ๆ ว่า ทำไมผู้ชายคนอื่นทำได้ แต่เขาทำไม่ได้?
เธอหลอกลวงคนได้มากมายแท้ ๆ !
“คุณหยุดเดี๋ยวนี้ !” ลู่หานถิงดึงเธอไว้อย่างแรง
ทันใดนั้นเซี่ยซีหว่านก็หยุดชะงักในทันที เธอหันกลับมาอย่างรวดเร็ว และเตะไปกลางเป้ากางเกงของลู่หานถิง
ลู่หานถิงไม่ได้ป้องกันตัวเองแม้แต่น้อย
เขาคาดไม่ถึงว่าเธอจะโจมตีเขาเช่นนี้
เธอโจมตีเขาอย่างโหดร้าย ผู้หญิงคนนี้จิตใจโหดร้ายยิ่งนัก
ดวงตาที่สดใสของเซี่ยซีหว่านมองใบหน้าหล่อเหลาที่เปลี่ยนเป็นสีขาวซีดของเขาที่กำลังแสดงความเจ็บปวดออกมา และพูดเตือนด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “ลู่หานถิง คุณอยู่ห่างจากฉันจะดีกว่านะคะ อย่าทำลายการตัดสินใจของฉันอีก ไม่ว่าฉันจะนอนกับผู้ชายคนไหน ฉันก็จะไม่นอนกับคุณ หากมีเป็นครั้งที่สองอีก ฉันจะขยี้คุณให้เละเลยจริง ๆ ! ค่ะ”
เมื่อเซี่ยซีหว่านพูดจบก็เปิดประตูห้องน้ำและเดินออกไปอย่างรวดเร็ว
…
เซี่ยซีหว่านเดินไปตามทางเดิน ลมเย็นพัดผ่านใบหน้าของเธอ ตอนนี้เธอมีความคิดเดียวเท่านั้น เธอไม่ต้องการเจอลู่หานถิงอีกต่อไปแล้ว !
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พ่ายรักคุณสามี
กลับมาลงเรื่องนี้ต่อหน่อยค่ะ😁😁😁...
รอตอนต่อไปนานมากแล้ว ครับ...
นิยายแปลที่ติดตามก็ไม่มีการอัปเดทนิยายไทยก็เดิมฯเรื่องใหม่ก็เค้าโคลงจากเรื่องเดิมแม้จะเปลี่ยนชื่อแต่คนอ่านก็จำได้ค่ะ บางเรื่องที่ติดตามไปติดเหรียญที่เเอปอื่น ยังไงต่อไปดี...
ไม่มีอัพเดตต่อ...หรือเลิกแปลเรื่องนี้ไปแล้ว...
เรื่องนี้รออัปเดทนานมากค่ะนิ่งเลยค่ะ...