พ่ายรักคุณสามี นิยาย บท 342

เซี่ยซีหว่านใช้ส้อมจิ้มสเต็กชิ้นเล็ก ๆ เพิ่งเตรียมจะใส่เข้าปาก ตอนนี้เท้าของเธอที่อยู่ใต้โต๊ะถูกเตะอย่างแรง

สเต็กบนส้อมก็ร่วงตกลงมาบนจานทันที

“หว่านหว่าน คุณเป็นอะไรไปครับ?” ลู่จื่อเซียนถามด้วยความเป็นห่วง

ร่างผอมเพรียวของเซี่ยซีหว่านสั่นไหวเล็กน้อย เธอมองไปยังลู่หานถิงซึ่งนั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม เขาไม่ได้พูดอะไรมาโดยตลอดตั้งแต่เธอเดินเข้ามา แต่เขาเพิ่งเตะเธอ

เขาเป็นอะไรของเขา?

ลู่หานถิงหั่นสเต็กในมืออย่างสง่างามราวกับว่าคนที่เตะเมื่อกี้ไม่ใช่เขา ทั้งหมดไม่เกี่ยวอะไรกับเขาเลย

เข้าใจแกล้งจริง ๆ !

เซี่ยซีหว่านด่าเขาในใจแล้วยิ้มให้ลู่จื่อเซียนและกล่าวว่า “จื่อเซียน ฉันไม่เป็นอะไรค่ะ”

ทั้งห้าคนก็จบมือค่ำในบรรยากาศอันแปลก ๆ แบบนี้ลง

...

หลังมื้อเย็น เซี่ยซีหว่านไปห้องน้ำ

ทันทีที่เธอเดินเข้ามา มือใหญ่มือหนึ่งจากด้านในยื่นออกมา และคว้าข้อมือที่เรียวยาวของเธอแล้วดึงเธอเข้าไป

เซี่ยซีหว่านชนเข้ากับหน้าอกแข็งแกร่งอย่างกระทันหัน หน้าอกนี้แข็งแกร่งราวกับกับแพง เธอชนเข้าไปราวกับกระดูกของเธอจะแตกสลาย นัยน์ตาขาวบริสุทธื์แดงก่ำด้วยความเจ็บปวด

เธอเงยหน้าขึ้นและใบหน้าที่หล่อเหลาละเอียดงดงามของลู่หานถิงก็หดตัวและขยายใหญ่ขึ้นในสายตาของเธอ

“ลู่หานถิง คุณกำลังทำอะไร ปล่อยฉันนะ !” เซี่ยซีหว่านพยายามดิ้นรนอย่างหนัก

เธอไม่รู้จริง ๆ ว่าเขาต้องการจะทำอะไร เขาเตะเธอที่โต๊ะอาหาร แล้วตอนนี้ก็มาขวางเธอในห้องน้ำอีก เขาบ้าไปแล้วเหรอ ทว่าทีนี่คือตระกูลลู่ เขาไม่กลัวคนอื่นเห็นหรือไง？

เขาหมั้นหมายกับลี่เหยียนหลานแล้ว ตอนนี้เธอเป็นคู่หมั้นของลู่ซือเจี๋ย เธอไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับเขาอีกต่อไป

มือใหญ่ของ ลู่หานถิง วางลงบนรอบเอวที่เรียวยาวของเธอออกแรงรัดแน่น และเขากอดเธอแน่น ควบคุมเธอให้อยู่ในอ้อมแขนของเขา “ผมไม่ปล่อย !”

“ลู่หานถิง คุณรีบปล่อยฉันเร็วเข้า ถ้าไม่ปล่อย ฉันจะตะโกนดัง ๆ ! ตอนนี้ฉันเป็นคู่หมั้นของน้องชายคุณและเป็นน้องสะใภ้ของคุณ คุณเป็นพี่ชายคนโตที่เล่นหยอกล้อต่อสะใภ้ของคุณ ประพฤติมิชอบเช่นนี้ถึงตอนนั้นทุกคนต่างก็พุ่งเข้ามา และคนที่จะอับอายขายหน้าก็คือคุณ !”

ดวงตาอันเฉี่ยวคมของลู่หานถิงลึกราวกับสระน้ำที่เย็นยะเยือกและในไม่ช้าก็เผยการเยาะเย้ยถากถางออกมา เธอจะแต่งงานกับลู่จื่อเซียนอย่างใจร้อนได้อย่างไร? เธอแทบรอไม่ไหวที่จะแต่งงานกับลู่จื่อเซียนอะไรอย่างงั้นเหรอ?

“ลองเรียกซิ ผมไม่กลัวหรอก ตอนนั้นเมื่อทุกคนพุ่งเข้ามา ผมก็จะบอกว่าคุณยั่วยวนผม ! ในฐานะคู่หมั้นของลู่จื่อเซียน คุณตั้งใจจะยั่วผม ยั่วพี่ชายคนโตของตัวเอง ถึงเวลานั้นเกรงว่าคนที่จะอับอายขายหน้าจะเป็นคุณนะ คุณสามารถลองดูได้เลยว่าพวกเขาทั้งหมดจะเชื่อใคร !”ลู่หานถิงหัวเราะเยาะเย้ย ”

เขาพูดอะไร？

เซี่ยซีหว่านเห็นความไร้ยางอายของเขาจริง ๆ เธอยกมือเล็ก ๆ ขึ้นแล้วตบหน้าหล่อเหลาของเขาอย่างแรง

เพี๊ยะ

เสียงฝ่ามือกระทบใบหน้าดังขึ้นอย่างชัดเจน ลู่หานถิงถูกตบลงมากลางใบหน้าที่หล่อเหลา