พ่ายรักนางบำเรอ นิยาย บท 3

หลังจากที่เขาได้ข้อมูลของเธอเรียบร้อยแล้ว ตกเย็นเขาก็ขับรถไปยังที่พักของเธอทันที จริงๆ เขาจะมาหาหญิงสาวตั้งแต่ที่ได้รับข้อมูลจากบอดี้การ์ดของเขาแล้วล่ะ แต่เธอต้องทำงานที่ร้านกาแฟแห่งหนึ่งจนถึงห้าโมงเย็น เขาจึงรอให้หญิงสาวเลิกงานก่อนค่อยมาทำการตกลงกับเธอ

“เธอเสร็จฉันแน่ พะพาย บังอาจทำให้ฉันต้องขายหน้า”

รถสปอร์ตแลมโบกินี่สีดำจอดสนิทอยู่ที่หน้าอพาร์ทเม้นท์ พร้อมกุญแจเข้าห้องของหญิงสาว

ทำไมเขาจึงได้กุญแจของห้องเธอนะเหรอ ก็เพราะอำนาจเงินยังไงล่ะ

แอดดดดด!!!

เขาค่อยๆ เปิดประตูและนั่งรอที่ห้องที่ห้องของหญิงสาว ระหว่างที่นั่งรอ เขาก็สังเกตุรอบๆ ห้อง ปรากฏว่า ภายในห้องของเธอนั้นมีเพียงแค่เตียงนอน ตู้เสื้อผ้าเก่าๆ น่าจะเป็นของอพาร์ทเม้นท์ที่เธออยู่ มีมุมอ่านหนังสือเล็กๆ อยู่หน้าระเบียง มีกาต้มน้ำร้อน และมาม่าเต็มไปหมด ‘เธออาศัยอยู่ในห้องแคบๆ เท่ารูหนูได้ยังไงกัน??”

“น่าสมเพชสิ้นดียังต้องกินมาม่าประทังชีวิตอีก คงจะลำบากมากจริงๆ สินะ??”

แต่เขาก็ไม่ได้แคร์มาก เพราะว่าสิ่งที่เขาต้องการนั้นแค่ตัวของเธอเท่านั้นแหละ

เขาเดินไปนั่งยังเก้าอี้ที่มุมอ่านหนังสือของเธอ พร้อมเหลือบมองดูนาฬิการุ่นอันลิเต็ดสุดแพงของเขาเพื่อดูเวลา

“นี่ก็เป็นเวลาเลิกงานของเธอแล้วสินะ อีกไม่นานเธอคงจะกลับมา”

เขานั่งรอและยิ้มอย่างมีชัยชนะ เมื่อทุกอย่างที่เขาต้องการมันสุดแสนจะง่ายดาย เหมือนทุกอย่างที่เขาจะต้องได้นั่นมันอยู่ในกำมืออยู่แล้ว เพียงแค่ต้องรอเวลา

17.45 น.

แกร๊กกก!!! แอด!!!

หญิงสาวค่อยๆ เปิดประตูเข้าในห้องของตัวเองอย่างคุ้นเคย วันนี้เธอไม่ค่อยเหนื่อยมากเพราะว่าวันนี้เธอไม่ต้องทำงานที่ผับต่อ ช่างเป็นวันที่แสนเบื่อของเธออีกวัน เธอจะต้องพักงานอีกหนึ่งเดือนกว่าจะได้ทำงานที่ผับต่อ เพราะฉะนั้นวันนี้เธอจะเปิดอินเตอร์เน็ตดูและจะหาสมัครงานพาร์ทไทม์อีกสักหนึ่งงานระหว่างที่รอกลับไป เพราะเธอนั้นแอบเสียดายที่ไม่ได้ทำงานที่ผับนั้นตั้งหนึ่งเดือน เพียงแค่เธอทำงานไม่กี่วันก็ทำให้กระปุกออมสินของเธอนั้นเกือบจะเต็มแล้ว ‘หางานทิปดีๆ แบบนี้ได้จากที่ไหนอีกนะ เห้อ!!!’

เธอค่อยๆ เดินเข้ามาในห้องและแขวนกระเป๋าของเธอตรงข้างประตู ถอดรองเท้าวางไว้อย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย และหันหน้าเดินเข้ามาในห้อง แต่จู่ๆ เธอก็พบกับชายหนุ่มเมื่อคืนที่เธอไม่อยากเจอหน้าเขาอีก แต่สิ่งที่หน้าตกใจมากกว่าคือ เขามาอยู่ในห้องเธอได้อย่างไร

“คุณ!!! คุณเข้ามาในห้องของฉันได้ยังไง??”

“หึ ก็ไขกุญแจเข้ามานะสิ”

“ฉันได้ยินมาว่าแม่ของเธอกำลังป่วยหนักอยู่ที่โรงพยาบาลและต้องใช้เงินรักษาจำนวนมาก ฉันคิดว่าเธอคงจะตอบคำถามที่ฉันถามได้ดีกว่านี้นะ”

“ไม่จริง แม่ของฉันสบายดี” หญิงสาวเริ่มกังวลใจแปลกๆ เมื่อไม่กี่วันก่อนเธอยังคุยกับพ่อและแม่ของเธอก็ยังสบายดี หรือว่าท่านทั้งสองโกหกเธอ

“ดูนี่ซะ!!” ชายหนุ่มยื่นซองเอกสารสีน้ำตาลหญิงสาวอย่างใจเย็น เธอค่อยๆ หยิบมาจากมือของชายหนุ่ม และค่อยๆ เปิดออกมา ภายในซองนั้นเป็นเอกสารที่แสดงการรักษาตัวของแม่เธอและระบุว่าแม่ของเธอนั้นป่วยเป็นมะเร็งระยะสุดท้าย พร้อมรูปถ่ายที่ตอนนี้แม่ของเธอนั้นอยู่ที่โรงพยาบาล

“ฉันให้เวลาเธอคิดเพียงแค่ 3 วัน หลังจากนั้นฉันจะมาเอาคำตอบจากเธอ”

“อ๋อ และตอนนี้ฉันได้สั่งให้คนของฉันพาแม่เธอไปรักษาตัวโรงพยาบาลที่ดีที่สุดแล้ว เพียงแค่รอคำตอบจากเธอว่าจะตกลงหรือไม่ ถ้าตกลงฉันจะจ่ายค่ารักษาให้แม่ของเธอต่อ แต่ถ้าไม่การรักษาโรงพยาบาลเอกชนที่ฉันจ่ายจะยุติการรักษาทันที”

หญิงสาวได้ยินเช่นนั้นก็ร้องไห้ออกมาด้วยความเสียใจเป็นอย่างมาก แม่ของเธอป่วยขนาดนี้ทำไมเธอจึงไม่รู้

“คุณทำแบบนี้ไปเพื่ออะไร??”

“ก็เพราะว่าฉัน...อยากได้เธอมาเป็นนางบำเรออย่างไงล่ะ”