พิชิตใจหม่ามี๊ตัวแสบ นิยาย บท 8

คิ้วเล็กๆของอารัณเลิกขึ้นมา ริมฝีปากบางๆยกขึ้น

ดูเหมือน เขาจะมีโอกาสช่วยหม่ามี๊แก้แค้นแล้ว

จากนั้น เขาก็หันกลับไปทันที เงยหน้าเล็กๆขึ้นมาพูดกับวารุณี

“หม่ามี๊ ซื้อรสช็อกโกแลตให้ผมหน่อย”

วารุณีที่กำลังเตรียมจ่ายเงินก็ตะลึง แล้วจิตใต้สำนึกก็ก้มหน้าลงมองไปที่อารัณ

ก็เห็นเด็กตัวเล็กยิ้มที่มุมปาก ไม่เหมือนท่าทางรังเกียจแบบเมื่อกี๊

วันนี้พระอาทิตย์ขึ้นทางทิศตะวันตกหรือไงกัน？

หลังจากซื้อไอศกรีมเสร็จ วารุณีก็ถามว่า“ตอนนี้พวกเราจะไปทำอะไรดี？”

เวลาทั้งวันนี้ เธอวางแผนว่าจะอยู่กับลูกๆ

“นั่งรถไฟเล่น！”จู่ๆไอริณก็อยากไปนั่งรถไฟเล็กๆในห้างสรรพสินค้า ส่วนอารัณไม่มีความเห็นอะไร

“หม่ามี๊ ผมอยากไปห้องน้ำ”เดินไปได้สักพัก ทันใดนั้นเองอารัณก็พูดขึ้น

“รีบไปรีบกลับ หม่ามี๊กับน้องจะรอลูกอยู่ที่เครื่องเล่นรถไฟนะ”วารุณีตอบไปด้วยความยินดี

อารัณเขาเป็นคนความจำดีและอินดี้มาตลอด ดังนั้นวารุณีไม่ห่วงว่าเขาจะไปห้องน้ำคนเดียว

ตำแหน่งของห้องน้ำอยู่ไกลจากเครื่องเล่นรถไฟเล็กน้อย เดินไปได้ครึ่งหนึ่ง อารัณก็หันหน้าไป ตอนที่แน่ใจว่าหม่ามี๊ไม่สังเกตเห็นตัวเอง เขาก็เลิกคิ้วเล็กๆขึ้นมา หันกลับ วิ่งไปอีกด้านหนึ่ง

“เสื้อผ้าชุดนี้ ห่อให้ฉัน แล้วก็ชุดนี้ด้วย”

ในร้านเสื้อผ้าสตรีสุดหรูหรา พิชญายังคงเลือกเสื้อผ้าอยู่

เพราะว่าเป็นลูกค้ารายใหญ่ พนักงานขายในร้านจึงล้อมรอบเธอ ไม่มีใครสังเกตเห็นอารัณที่ถือไอศกรีมเดินเข้ามา

ทันใดนั้นเอง——

สายตาของพิชญาถูกชุดราตรีสีม่วงอ่อนดึงดูด

ช่วงคอเป็นแบบดีไซน์โชว์หน้าอก ดูเซ็กซี่มาก

อีกไม่กี่วัน มีงานเลี้ยงโรงแรม เธอต้องออกงานกับนัทธีพอดี

ถึงตอนนั้นสวมชุดราตรีนี้ล่ะก็ ไม่แน่อาจจะทำให้นัทธีใจเต้นกับตัวเองก็ได้