พิชิตใจหม่ามี๊ตัวแสบ นิยาย บท 938

"อะไรนะ" พงศกรตกตะลึง "คุณหมายถึงนิรุตติ์ไม่ได้ตั้งใจจะหนีไปกับวารุณี แต่ต้องการสู้ตายกับคุณบนเขาหงสางั้นหรอ"

นัทธีพยักหน้า "เห็นได้ชัดมากไม่ใช่หรอ ตั้งแต่ตอนที่เขาส่งจดหมายท้าทายมา เขาไม่ได้ตั้งใจจะเล่นเป็นแมวกับหนูกับฉันตลอดเวลา ระหว่างเรา ยังไงก็ต้องมีการต่อสู้กันซึ่งซึ่งหน้า ถ้าเขาจะหายตัวไปทุกครั้งที่ปรากฏตัว แล้วเมื่อไหร่พวกเราจะได้ต่อสู้กันล่ะ"

พงศกรพยักหน้า "นั่นก็สมเหตุสมผล"

"ประการที่สอง นิรุตติ์ไม่ใช่คนโง่ ถ้าเขาต้องการจะลักพาตัววารุณีออกไปจริงๆโดยที่ไม่ให้ฉันจับได้ เขาจะทำลายกล้องวงจรปิดระหว่างทางก่อนที่เขาจะปรากฏตัวในคลับ เพื่อที่เราจะได้จับเส้นทางที่เขาหนีไม่ได้"

"ดังนั้นคุณก็หมายความว่านิรุตติ์จงใจเปิดเผยร่องรอยของเขา และหลอกล่อคุณไปที่เขาหงสา เพื่อต่อสู้ชี้เป็นชี้ตายกับคุณในเขาหงสางั้นหรอ" พงศกร มองมาที่เขา

"ถูกต้อง" นัทธีตอบรับ

"น่าจะมีการซุ่มโจมตีบนเขาหงสา" พงศกรพูดอีกครั้ง

สีหน้าของนัทธีมืดมน "ถ้านิรุตติ์ไม่ได้ลักพาตัวคนที่ฉันห่วงไป ฉันจะไม่ไปแน่นอน นิรุตติ์รู้เรื่องนี้ และรู้ว่าฉันจะไม่ไปเมื่อรู้ว่ามีกับดัก ดังนั้นเขาถึงได้พาตัวเธอไป มีเพียงวิธีนี้เท่านั้นที่เขาจะสามารถรับประกันได้ว่าฉันจะไปอย่างแน่นอน"

วารุณีคือจุดอ่อนของเขา ทุกคนรู้ดี

ไม่น่าแปลกใจที่นิรุตติ์จะใช้ประโยชน์จากสิ่งนี้

แม้ว่านิรุตติ์จะเตรียมกับดักไว้มากมายขนาดไหน เขาก็จะไปหาวารุณี

"จะไปเมื่อไหร่" พงศกรไม่ถามอะไรอีก ถามเพียงแค่ประโยคนี้

นัทธีเหลือบมองเขา "ตอนนี้"

การช่วยชีวิตคนที่รักจะช้าไม่ได้ ยิ่งเร็วเท่าไรก็ยิ่งดี

"ตอนนี้ไปก็ดี แต่ผมมีคำแนะนำ" แว่นตาของพงศกรสะท้อนแสง

นัทธีมองมาที่เขา รอคำพูดต่อจากนั้น

พงศกรหรี่ตา "ในเมื่อเขาหงสาไม่สามารถขึ้นไปบนยอดเขาด้วยเฮลิคอปเตอร์ได้โดยตรง แต่ก็สามารถไปถึงตีนเขาได้ คุณสามารถส่งทีมล่วงหน้าไปก่อนเพื่อตรวจสอบว่านิรุตติ์ได้ทิ้งการซุ่มโจมตีไว้ระหว่างทางขึ้นเขาหรือไม่ ถ้ามีทีมที่ล่วงหน้าไปก็สามารถทำลายได้ เราจะได้ไปถึงที่นั่นโดยไร้สิ่งกีดขวาง แบบนี้ไม่เร็วกว่าหรอ"

ทันทีที่คำพูดเหล่านี้ออกมา นัทธีก็เงียบไปครู่หนึ่ง รู้สึกว่ามันสมเหตุสมผลมาก

หลังจากนั้นเขาก็สั่งบอดี้การ์ด "ทำตามที่หมอพงศกรบอก นอกจากนี้ให้แอบจัดมือปืนดีๆออกไปคนเดียวโดยขึ้นไปบนภูเขาจากหน้าผา"

"คุณกำลังจะตลบหลังหรอ" พงศกรเข้าใจแผนของนัทธีทันที

นัทธีพูดโดยไม่แสดงอารมณ์ใดๆ "ถ้ามีโอกาส จะดีกว่าไหมที่จะฆ่าใครสักคนไปเลย"

นิรุตติ์ต้องการต่อสู้กับเขา แต่เขาแค่อยากจะฆ่านิรุตติ์ด้วยวิธีที่เร็วที่สุด

เขาไม่มีเวลาว่างมากนัก มัวแต่เล่นไปเล่นมากับนิรุตติ์ก็มีแต่เสียเวลาเปล่า

"อย่างที่คาดไว้ นี่มันคุณจริงๆนัทธี ทำอะไรตรงไปตรงมา แต่คุณได้ยื่นเรื่องนี้กับทางการในประเทศตัวเองกับประเทศนี้แล้วหรือยัง มิฉะนั้นถ้ามีคนมาตายเพราะคุณ จะจัดการก็คงไม่ง่ายนัก"

"เรื่องแบบนี้คุณไม่จำเป็นต้องเตือนฉัน ขึ้นรถ!" นัทธีไม่มีเวลาคุยกับพงศกร เท้าใหญ่ก้าวเดินไปที่รถด้านหน้า

พงศกรยักไหล่ จากนั้นก็เร่งฝีเท้าเดินตาม

ระหว่างทางไม่มีใครในรถพูดอะไรออกมาสักคำ บรรยากาศกดดันและน่ากลัวมาก

จนกระทั่งมารุตโทรเข้ามาทำลายบรรยากาศทั้งหมด

"ท่านประธาน ผมได้ยินคนที่อยู่ด้านล่างพูดว่านายหญิงถูกนิรุตติ์ลักพาตัวไป จริงไหม" มารุตถามอย่างกังวล

นัทธีไม่ตอบ ความหมายนั้นชัดเจนว่าเป็นความจริง