กลางดึกตีสาม วารุณีลืมตาขึ้นมา
ผู้ชายที่อยู่ข้างกายยังหลับสนิท นอนตะแคง จึงมองรูปลักษณ์ของเขาไม่ชัด
แต่พอนึกถึงเขาที่เอาเธอไปถึงห้าครั้งทั้งคืน ใบหน้าของวารุณีก็ร้อนผ่าวทันที แรงของเขาทำไมถึงได้ดีขนาดนี้นะ?
วารุณีทนกับความเจ็บปวดของร่างกาย กัดฟันออกมาจากห้องชุด ทันใดนั้นร่างหนึ่งก็มาหยุดเธอไว้
“เป็นอย่างไรบ้าง จัดการเสร็จแล้วใช่ไหม?”
นั่นคือน้องสาวต่างแม่ของเธอ——พิชญา
“อือ”วารุณีพยักหน้า
“เธอแน่ใจใช่ไหมว่าเขาไม่เห็นหน้าของเธอ?”พิชญาถามอย่างไม่วางใจเล็กน้อย
ยังไง ผู้ชายคนนี้ก็เป็นคณิน หัวหน้ากรรมการตัดสินของการประกวดแฟชั่นครั้งนี้ คนแก่ที่เกือบจะห้าสิบคนหนึ่ง
เขาแสดงออกอย่างชัดเจนว่า แค่พิชญานอนกับเขาหนึ่งคืน แชมป์การแข่งขันก็จะเป็นของเธอ
แล้ววารุณีไม่มีเงินพอดี เธอเลยให้วารุณีทำแทน
“เงินล่ะเอามาไหม?”วารุณีไม่ตอบ ในใจคิดถึงแต่น้องชายของตัวเองที่ยังรอเงินทำการผ่าตัดอยู่ที่โรงพยาบาล
พิชญาเบะปาก หยิบบัตรเอทีเอ็มใบหนึ่งที่มีเงินเก็บหนึ่งล้านออกมาจากกระเป๋า ยื่นให้วารุณี แล้วแกล้งทำเป็นพูดจาดีใส่
“หวังว่า น้องชายสุดที่รักของเธอจะไม่เป็นไรนะ”
วารุณีรับไปแล้วก็ดูบัตรเอทีเอ็ม ขี้เกียจจะพูดกับเธออีกแล้ว จากนั้นก็หันกลับออกไปเลย
ทั้งหมดก็เพื่อการรักษาน้องชาย!
ส่งวารุณีไป พิชญาก็คลำความมืดเข้ามาในห้อง ถอดเสื้อผ้าทิ้งก่อน จากนั้นจึงปีนขึ้นเตียงแล้วนอนอยู่ข้างชายหนุ่ม
จนตอนที่ฟ้าใกล้สว่าง พิชญาแกล้งทำเป็นผลักผู้ชายข้างๆ พูดเสียงแหบ“คุณแย่มาก ฉันอายสุดๆ”
ในความสลัวๆ ชายหนุ่มลืมตาขึ้นทันที สมองยังมึนเล็กน้อยหลังจากเมาค้าง แต่เขาจำร่างของผู้หญิงคนนั้นอย่างเลือนราง
“ผมจะรับผิดชอบคุณเอง”
เสียงทุ้มหนัก ฟังดูเพราะเป็นพิเศษในห้องที่เงียบสงัด
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พิชิตใจหม่ามี๊ตัวแสบ
อ่านจบครบทุกตอนแล้วค่ะ สนุกมากค่ะเนื้อเรื่องน่าติดตาม ติดงอมแงมเลย นางเอกฉลาดทันคนดีค่ะ ขอติอย่างเดียวคือ พิมพ์ผิดเยอะมากทำให้เสียอรรถรสใน การอ่าน เป็นกำลังใจให้นักเขียนนะคะ🫶🏻...
แล้วกโอ้เอ คุยยืดยาดอยู่นั่น หนีสิคะ ไปหาตำรวจก่อน แจ้งว่ามีสตอคเกอร์ ขอความคุ้มครองจากตำรวจ รอนัทธีส่งคนไปรับ...
นางเอกโง่มาก มีคนชั่วอยู่ในบ้าน ก็ต้องรีบกำจัดสิ เก็บไว้ให้มันทำร้ายตัวเองกับลูกเหรอ น่าจะรีบบเอาวีดีโอให้สามีดูแล้วแจ้งตำรวจ...