คิ้วของเด็กชายนั้นมองดูแล้วเหมือนเขามาก
แต่นัทธีรู้ดีว่า หลายปีมานี้ เขาเตะต้องผู้หญิงแค่คนเดียวในคืนนั้น
ไม่มีสถานการณ์ที่มีบุตรนอกกฎหมายแน่
มารุตที่นั่งอยู่แถวหน้า ในใจก็กำลังคิดถึงเรื่องนี้ เขาหันกลับมาเล็กน้อย ก็มองเห็นนัทธีขมวดคิ้วเหมือนครุ่นคิดอยู่
มารุตเสนอความเห็นว่า“ประธาน ต้องการให้ผมไปสืบไหมครับ?”
ที่จริงมารุตแอบสงสัยมาตลอดว่าผู้หญิงที่ช่วยชีวิตประธานเมื่อห้าปีที่แล้วไม่ใช่พิชญา ผู้หญิงคนนั้นพูดอย่าง ทำอีกอย่าง ใจดำอำมหิต จะมีจิตใจดีช่วยเหลือคนอื่นได้ไงกัน?
นัทธีมองไปทางมารุต ไม่มีการตอบรับและไม่มีการปฏิเสธ
แต่มารุตรู้ ว่าประธานยินยอมพร้อมใจ
แป๊บเดียววันหนึ่งก็หมดไป
ตอนวารุณีขับรถกลับไปที่พัก เด็กสองคนที่นั่งอยู่ด้านหลังก็นอนหลับพิงกันแล้ว
ภายใต้ความช่วยเหลือของปาจรีย์ วารุณีเอาเด็กสองคนนี้ไว้ในห้อง
มองลูกสองคนนอนหลับสนิท ในใจวารุณีก็มีความสุขอย่างมาก
เก็บแบบง่ายๆเสร็จ เวลาก็สามทุ่มครึ่งแล้ว
“ดื่มหน่อยไหม?”ก้นของวารุณีเพิ่งวางลงโซฟา ปาจรีย์ก็ยื่นไวน์แดงขวดหนึ่งมาให้
วารุณีรับไว้ด้วยรอยยิ้ม“อารมณ์ดีจังนะ?”
วันนี้ปาจรีย์ไปคุยเรื่องความร่วมมือกับโรงงานผลิต ถ้าราบรื่นล่ะก็ ไตรมาสหน้า เสื้อผ้าที่วารุณีออกแบบก็จะขายออนไลน์ที่จังหวัดจันทร์อย่างเป็นทางการ
แบบนี้ พวกเธอสองคนเลยก่อตั้ง‘‘Heart Sound’’แบนด์นี้ จึงก่อตั้งขึ้นอย่างเป็นทางการ
“ใช่ ตอนนี้คือช่วงเวลาแห่งความสุขของพวกเราสองคนเพื่อนรัก”ปาจรีย์นั่งลงข้างวารุณี แล้วก็ชนแก้ว
ค่ำคืนที่เงียบสนิท เสียงชนขวดแก้วไพเราะชัดเจนเป็นพิเศษ
“วารุณี ยินดีด้วยนะ ต้นร้ายปลายดี”
“ขอบคุณนะที่รัก”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พิชิตใจหม่ามี๊ตัวแสบ
อ่านจบครบทุกตอนแล้วค่ะ สนุกมากค่ะเนื้อเรื่องน่าติดตาม ติดงอมแงมเลย นางเอกฉลาดทันคนดีค่ะ ขอติอย่างเดียวคือ พิมพ์ผิดเยอะมากทำให้เสียอรรถรสใน การอ่าน เป็นกำลังใจให้นักเขียนนะคะ🫶🏻...
แล้วกโอ้เอ คุยยืดยาดอยู่นั่น หนีสิคะ ไปหาตำรวจก่อน แจ้งว่ามีสตอคเกอร์ ขอความคุ้มครองจากตำรวจ รอนัทธีส่งคนไปรับ...
นางเอกโง่มาก มีคนชั่วอยู่ในบ้าน ก็ต้องรีบกำจัดสิ เก็บไว้ให้มันทำร้ายตัวเองกับลูกเหรอ น่าจะรีบบเอาวีดีโอให้สามีดูแล้วแจ้งตำรวจ...