การปรากฏตัวของชายหนุ่ม ทำให้ฉากที่เสียงดังเจี๊ยวจ๊าวเงียบลงทันที
นัทธีเม้มริมฝีปาก สายตาล็อกไปที่ตัววารุณีที่กำลังหัวเดียวกระเทียมลีบ จากนั้นก้าวเท้ายาวๆเดินเข้ามา
มองจากมุมนี้แล้ว ทุกคนต่างคิดว่านัทธีมาหาพิชญา
จึงค่อยๆเปิดทางให้ ส่วนพิชญาก็ตื่นเต้นสุดๆ เธอยืดอกขึ้นอย่างภูมิใจ รอการมาถึงของนัทธี
แต่ฝีเท้าของเขากลับหยุดที่ตรงหน้าของวารุณี“คุณวารุณี คิดไม่ถึงว่าพวกเราจะเจอกันอีกแล้ว”
ถึงแม้ครั้งที่แล้วมารุตไม่ได้เจอวารุณี แต่รู้ชื่อของวารุณีจากทางพยาบาล
เห็นนัทธีคุยกับวารุณี ทุกคนต่างสูดลมหายใจอันเยือกเย็น
ผู้หญิงคนนี้ดันรู้จักนัทธี!
และผู้หญิงคนนี้ก็นามสกุลศรีสุขคํา!
ในใจวารุณีก็แปลกใจมากที่อีกฝ่ายเรียกชื่อนามสกุลของตัวเองออกมาได้ แต่ใบหน้ายังคงตอบกลับไปอย่างสงบนิ่งว่า“ฉันก็คิดไม่ถึงค่ะว่าจะเจอคุณที่นี่ คุณ ……”
ที่จริงอยากถามอีกฝ่ายว่าอาการบาดเจ็บเป็นอย่างไรบ้าง แต่หลังจากได้รับสายตาที่ดูมีลับลมคมในของนัทธี วารุณีก็หยุดลงอย่างรู้ทัน
เห็นวารุณีลาดแบบนี้ สายตานัทธีก็ดูชื่นชม
เมื่อกี๊เรื่องที่วารุณีถูกรุมโจมตีเขาก็เห็นอยู่ตรงชั้นสองแล้ว เดิมทีเขาไม่อยากมายุ่งเรื่องนี้ แต่ใครให้เขาเป็นหนี้บุญคุณผู้หญิงคนนี้ล่ะ?
หันปลายเท้าไป นัทธีก็เผชิญหน้ากับเมธาวี แขนที่ใหญ่กว้างปกป้องร่างเล็กๆของวารุณีไปไว้ด้านหลัง
“คุณหนูเมธาวี คุณบอกว่าเธอขโมยของคุณไป มีหลักฐานไหม?”นัทธีเงยตาขึ้น สายตาคมกริบเหมือนมีด
ความกดขี่ทั้งร่างกายนั้นปลดปล่อยออกมาเงียบๆ
ถ้าพูดถึงหลักฐานคนที่อยู่ในนี้ล้วนแต่เป็นพยานได้ พวกเขาเห็นหมดว่าของถูกค้นออกมาจากกระเป๋าของวารุณี
แต่ตอนนี้กลับไม่มีใครกล้าพูดออกมาสักคน
ยังไง นัทธีก็ไม่ใช่คนที่ใครมาแตะต้องได้
นัทธีเป็นผู้สืบทอดคนเดียวแห่งตระกูลบริษัท ไชยรัตน์ กรุ๊ป ท่านประธานคนปัจจุบันของบริษัท ไชยรัตน์ กรุ๊ป
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พิชิตใจหม่ามี๊ตัวแสบ
อ่านจบครบทุกตอนแล้วค่ะ สนุกมากค่ะเนื้อเรื่องน่าติดตาม ติดงอมแงมเลย นางเอกฉลาดทันคนดีค่ะ ขอติอย่างเดียวคือ พิมพ์ผิดเยอะมากทำให้เสียอรรถรสใน การอ่าน เป็นกำลังใจให้นักเขียนนะคะ🫶🏻...
แล้วกโอ้เอ คุยยืดยาดอยู่นั่น หนีสิคะ ไปหาตำรวจก่อน แจ้งว่ามีสตอคเกอร์ ขอความคุ้มครองจากตำรวจ รอนัทธีส่งคนไปรับ...
นางเอกโง่มาก มีคนชั่วอยู่ในบ้าน ก็ต้องรีบกำจัดสิ เก็บไว้ให้มันทำร้ายตัวเองกับลูกเหรอ น่าจะรีบบเอาวีดีโอให้สามีดูแล้วแจ้งตำรวจ...