พิชิตใจหม่ามี๊ตัวแสบ นิยาย บท 158
“เอ่อ……เอ่อ……”ป้าส้มชี้ไปที่อารัณอย่างไม่อยากจะเชื่อ“หรือว่านี่คุณวารุณีกับคุณผู้ชาย……”
ก่อนวารุณีมาก็เดาได้แล้วว่าเธอจะมีปฏิกิริยาแบบนี้ หลังจากกะพริบตา ก็ส่ายมือตอบว่า“ไม่ใช่ค่ะ เขาเป็นลูกของฉันกับคนอื่น”
“คนอื่น？”ป้าส้มขมวดคิ้ว ไม่เชื่ออย่างเห็นได้ชัด
เด็กคนนี้ ทำไมดูแล้วเหมือนกับสลักแบบคุณผู้ชายออกมาเลยล่ะ
จะเป็นของคนอื่นได้อย่างไร？
วารุณีรู้ว่าในใจป้าส้มกำลังสงสัยอะไร ก็ไม่ได้อธิบายมาก เอามือออกจากบนหัวอารัณ เปลี่ยนเรื่องคุย“โอเคค่ะป้าส้ม พาฉันไปดูประธานนัทธีดีกว่า ไม่ได้บอกว่าประธานนัทธีเรียกชื่อของฉันเหรอคะ”
ป้าส้มได้ยิน ก็ไม่คิดมากอีก หันข้างเปิดทางหน้าประตูออก“ใช่ๆๆ คุณวารุณีรีบเข้ามาสิคะ”
วารุณีตอบอือ ก็ดึงมือของอารัณเข้ามาในคฤหาสน์
หลังจากเข้าไป ป้าส้มก็พาสองแม่ลูกวารุณีขึ้นไปห้องนอนใหญ่ชั้นสามโดยตรง
นัทธีนอนอยู่บนเตียงใหญ่ๆหลับตาลงสนิท วารุณียืนอยู่ข้างเตียง มองใบหน้าซีดขาวของเขา ฟังลมหายใจที่เร็วของเขา ก็ยื่นมือไปแตะหน้าผาก
แตะแล้ว ก็ขมวดคิ้วแน่น“ร้อนมาก ไม่เรียกหมอมาเหรอคะ？”
“เรียกมาแล้วค่ะ หมอฉีดยาลดไข้ให้คุณผู้ชายแล้ว”ป้าส้มถอนหายใจแล้วตอบกลับ
อารัณฟุบลงข้างเตียง ตาโตคู่นั้นเป็นประกายจ้องนัทธีไม่ไปไหน“หม่ามี๊ คุณอานัทธีไม่เป็นไรใช่ไหม？”
“ไม่เป็นไรค่ะ”ไม่รอให้วารุณีตอบ ป้าส้มก็พูดก่อน“แค่ไข้ยังไม่ลดลง”
สายตาวารุณีมองไปที่แอลกอฮอล์บนหัวเตียง“เช็ดตัวให้ประธานนัทธี ไข้น่าจะลดลงไวขึ้นนะคะ？”
ป้าส้มพยักหน้า“ใช่ค่ะ ก่อนคุณหมอไปก็พูดแบบนี้ แต่คุณผู้ชายไม่เคยให้ใครแตะต้องเขา ป้าอยากเช็ดตัวให้เขาก็หมดหนทาง ไม่งั้นคุณวารุณี......”
วารุณีตระหนักอะไรได้ ก็อ้าปาก“ป้าส้ม ป้าคงไม่ได้ให้ฉันช่วยเช็ดตัวให้ประธานนัทธีหรอกนะคะ？”
ป้าส้มถูมือบนผ้ากันเปื้อนด้วยรอยยิ้ม“ถูกค่ะ ป้าหมายความอย่างนี้ ป้าก็หมดหนทาง คิดว่าในเมื่อคุณผู้ชายฝันแล้วเอาแต่เรียกชื่อของคุณ ก็น่าจะไม่ขัดข้องการสัมผัสของคุณวารุณี”
“แต่ว่า......”วารุณีกัดริมฝีปากอย่างลำบากใจ ยังอยากจะพูดอะไร
ป้าส้มก็ตัดบทเธอด้วยใบหน้าขอร้อง“คุณวารุณี เห็นแก่ที่เมื่อคืนคุณผู้ชายของเราเอาเสื้อคลุมให้คุณ คุณก็ช่วยหน่อยนะคะ”
พอพูดถึงเรื่องนี้ วารุณียังจะพูดอะไรได้อีก ฉีกมุมปากตอบกลับด้วยรอยยิ้มขมขื่น“ค่ะ ฉันเข้าใจแล้ว”
ไม่รู้จริงๆว่า นี่ถือว่าเป็นการ ทำตัวเองหรือเปล่า
“งั้นก็ขอบคุณคุณวารุณีนะคะ ส่วนเด็ก ก็ตามยายลงไปนะ ยายจะเอาของให้หนูกินเอง”ป้าส้มไปจับมือของอารัณอย่างยิ้มแย้ม
อารัณมองวารุณี ภายใต้การพยักหน้าของวารุณี จึงเอามือยื่นให้ป้าส้มอย่างเชื่อฟัง
คนแก่กับเด็กแกไป ในห้องเหลือเพียงวารุณีกับนัทธีสองคน
วารุณีถอนหายใจยาวๆ หันหน้าไปอีกครั้ง ไปดูชายหนุ่มบนเตียง
ตอนนี้ชายหนุ่มน่าจะทรมานมาก หน้าอกที่ห่มผ้าห่มบางๆกระเพื่อมไม่หยุด ริมฝีปากบางๆก็อ้าออกสั่นเล็กน้อย ส่งเสียงลมหายใจแรงๆ ไม่เพียงเท่านี้ บนคอเขามีประกายน้ำ และมีเหงื่อสองสามหยด เหงื่อนั้นไหลตามลูกกระเดือกลงไป เข้าไปในคอเสื้อชุดนอนแล้วหายไป
วารุณีเห็นแบบนี้จึงลูบคอของเขา ลงมือไปได้ก็เหนียวติด คอเสื้อเปียกไปหมด
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พิชิตใจหม่ามี๊ตัวแสบ