พิชิตใจหม่ามี๊ตัวแสบ นิยาย บท 215

อาจจะเพราะว่าออร่ารอบๆตัวนั้นดูแข็งแกร่งมาก พวกนักข่าวในสตูดิโอ เงียบลงทันที

แต่วารุณีกลับไม่ปล่อยพวกเขาไปแบบนี้ ปิดประตูของสตูดิโอ พูดอีกว่า：“ถ้าต่อไปใครยังไม่เชื่อฟังคำสั่ง เสียงดัง ก็จะยกเลิกสิทธิ์สัมภาษณ์ แล้วฉันจะให้ยามของตึกขึ้นมา ลากเขาออกไป！”

“ไม่แล้วๆ วางใจเถอะคุณวารุณี พวกเราไม่โวยวายแล้ว”ยังไงนักข่าวกลุ่มนี้ก็คิดไม่ถึงว่า เธอจะแข็งแกร่งแบบนี้ จึงหัวเราะคิกคักออกมาทันที

สีหน้าเย็นชาของวารุณีจึงละลายหายไป ก้าวเท้าเดินไปทางปาจรีย์

ปาจรีย์จับมือของเธอ กระซิบอย่างตื่นเต้น：“วารุณี เมื่อกี๊เธอเท่สุดๆ หล่อจริงๆเลย！”

วารุณีวางกระเป๋าไป ตอบกลับด้วยรอยยิ้มไปว่า：“หมดหนทาง กับนักข่าวหัวโบราณพวกนี้ ต้องแข็งใส่หน่อย อย่างแรกออร่า ก็ต้องกดพวกเขาไว้ ไม่งั้นพวกเขาก็จะมีพฤติกรรมดีไม่ได้”

“พูดก็ถูก จะจำไปใช้！”ปาจรีย์ลูบคางแล้วพยักหน้า

“สื่อที่เชิญมา มาถึงกันหมดยัง？”วารุณีหยิบไมค์ตัวหนึ่งจากด้านข้างมาตรวจสอบข้อบกพร่อง

ปาจรีย์ตอบอือ“ถึงหมดแล้ว กล้องที่ฉันเตรียมไว้ก็วางเข้าที่หมดแล้ว ห้องถ่ายทอดสดของแพลตฟอร์มถ่ายทอดสดสองสามที่ก็เปิดแล้ว ผู้ชมถูกดึงดูดเข้ามาด้วยหัวข้อเรื่องจำนวนมาก”

“ฉันดูสิ”วารุณีหันไปมอง

ปาจรีย์อุ้มโน้ตบุ๊กตัวหนึ่งขึ้นมา วางตรงหน้าเธอ

อย่างไรก็ตามพอวารุณีเข้าเลนส์มา ก็ถูกโจมตีด้วยความเห็นที่เลื่อนบนหน้าจอของผู้คนในห้องถ่ายทอดสดอย่างถล่ม ล้วนแต่เป็นคำด่าที่ฟังดูไม่ดี

ปาจรีย์โกรธมาก แต่วารุณีกลับได้แต่ยิ้ม ไม่สนใจ หลังจากปิดความเห็นที่เลื่อนบนหน้าจอพวกนี้อย่างนิ่งๆ ก็ดูจำนวนผู้ชม

ผู้ชมที่เข้ามาในห้องถ่ายทอดสด รวมกันแล้วมีไม่เกินห้าล้านคนได้ ถือว่าไม่เลวเลย

“โอเค”วารุณีโบกมือ แสดงออกว่าเอาคอมออกไป

ปาจรีย์อุ้มคอมไป นั่งไปตรงด้านข้าง เตรียมควบคุมความคิดเห็นอยู่ตลอดเวลา

วารุณีหยิบไมค์ขึ้นมา หลังจากมองสื่อพวกนั้นที่อยู่ด้านล่างเวทีแล้ว จึงเอาไมค์ไปลองเสียงที่ริมฝีปาก แล้วเริ่มพูดว่า：“สวัสดีตอนเช้าค่ะทุกท่าน ยินดีต้อนรับทุกท่านสู่งานแถลงข่าวของฉันนะคะ ที่ฉันจะพูดวันนี้ ก็เป็นข่าวลือในเน็ตพวกนั้น”

ได้ยินคำนี้ เหล่านักข่าวที่อยู่ด้านล่างเวที ดวงตาก็ดูเหมือนหมาป่า ดุร้ายและน่ากลัว แต่ละคนต่างยื่นไมค์ไปข้างหน้า ความเร็วของกล้องที่ถ่าย ก็เร็วขึ้นมาก

ถ้าเปลี่ยนเป็นคนทั่วไป เผชิญหน้ากับแสงแฟลชจำนวนมากกับสายตาที่คึกคักเร่าร้อนมากมายขนาดนี้ กลัวว่าจะตื่นตระหนกจนพูดไม่ออก แต่วารุณียังคงยืนอยู่ด้านบนอย่างใจกว้าง แม้แต่ตาก็ไม่กะพริบบ่อย ดูนิ่งสงบสุดๆ

นัทธีที่ติดตามถ่ายทอดสดงานแถลงข่าวนี้ เห็นวารุณีแบบนี้ ยกมุมปากขึ้นอย่างเกียจคร้าน สายตามีความชื่นชมอย่างแผ่วบาง

แม้แต่มารุตที่ยืนอยู่ด้านหลังเขา ก็อดไม่ได้ที่จะดันแว่น ชื่นชม：“ประธาน คุณวารุณีนั้นปรับตัวเข้ากับสถานการณ์ได้ดีจริงๆ”

“สถานการณ์เล็กๆแบบนี้ถ้าทำให้เธอตื่นตระหนกได้ งั้นความสำเร็จในวันข้างหน้าของเธอ ก็จะจำกัดอยู่แค่ตรงนี้”นัทธีปล่อยมือลง ถามเสียงนิ่งๆ“สื่อของพวกเรามาหรือยัง？”

“ทยอยกันมาแล้วครับ กำลังรออยู่ในห้องรับรองครับ”มารุตพยักหน้าแล้วตอบกลับ

นัทธีเงยคางขึ้นเล็กน้อย“โอเค จัดการให้พวกเขาไปห้องประชุมใหญ่ก่อน รอจนฝั่งวารุณีเสร็จสิ้น ฝั่งพวกเราก็เริ่มได้เลย”

“ครับ”มารุตตอบรับไป แล้วก็ออกไปทำตามทันที

นัทธีปรับท่านั่ง ดูถ่ายทอดสดต่อ

ในห้องถ่ายทอดสด วารุณีหยิบรีโมตอันหนึ่งขึ้นมา เปิดหน้าจอใหญ่ด้านหลัง“ทุกท่านคะ สองวันก่อนคุณสุภัทรผู้เป็นประธานของบริษัท ศรีสุขคํา กรุ๊ป ประกาศว่าฉันยั่วยวนประธานบริษัท ไชยรัตน์ กรุ๊ป และพาดพิงว่าฉันทำให้ตระกูลไชยรัตน์กับตระกูลศรีสุขคําทั้งสองตระกูลหยุดการเกี่ยวดอง และเพราะว่าอิจฉาพิชญา จึงแฉพิชญาในการแข่งขัน ในที่นี้ฉันจะทำการชี้แจง ทั้งหมดนี้ล้วนเป็นเรื่องไม่จริง ล้วนแต่เป็นการใส่ร้าย！”

คำนี้พูดออกไป ทุกคนต่างตกใจ