พิชิตใจหม่ามี๊ตัวแสบ นิยาย บท 558

บอดี้การ์ดรีบตอบกลับ “เผาไปแล้วครับ”

วารุณีพยักหน้าอย่างพอใจ “งั้นก็ดี”

ถึงแม้ว่ารูปภาพพวกนั้นจะเป็นของปลอม ทว่าหากตกอยู่ข้างนอก ก็ยังเป็นปัญหา คนที่มีใจจะใช้โอกาสนี้สร้างเรื่องขึ้นมา ผู้ชมที่ไม่มีสมองกลุ่มหนึ่ง ก็จะถูกชักจูงและเชื่อ

และสถานการณ์แบบนี้ มักจะเกิดขึ้นในวงการบันเทิง

“อีกอย่าง เรื่องนี้ ผมได้บอกกับหัวหน้าแล้วครับ” บอดี้การ์ดพูดอีกครั้ง

วารุณีมองเขา “แล้วเขามีการตอบสนองยังไง?”

“หัวหน้าโมโหมากครับ ให้พวกผมระมัดระวังมากขึ้น ครั้งหน้าหากนวิยาส่งของแบบนี้มาอีก ให้จับเธอไว้” บอดี้การ์ดตอบกลับ

วารุณีนวดระหว่างคิ้ว “อยากจะจับได้ ไม่ง่ายเลย เบื้องหลังของเธอยังมีนิรุตติ์”

“หัวหน้าก็รู้ในจุดนนี้ครับ ดังนั้นหัวหน้าให้ผมมาบอกพวกคุณนายว่า สองวันนี้ ไม่ต้องกลับวิลล่าแล้วครับ” บอดี้การ์ดพูด

เชอรีนถามด้วยความแปลกใจ “ไม่กลับวิลล่า แล้วจะอยู่ที่ไหน?”

“อยู่ที่นี่ครับ ผู้จัดการแข่งขันได้จัดเตรียมห้องรับรองแขกไว้ให้พวกคุณนายแล้วครับ เดี๋ยวจะมาแจ้งพวกคุณครับ หัวหน้าบอกว่า ขอแค่พวกคุณไม่ออกจากห้องโถง นวิยาก็จะไม่ให้คนอื่นส่งของมาอีก ได้แต่ให้พนักงานของห้องโถง ส่งมาครับ พอเป็นแบบนี้ พวกเราก็สามารถแจ้งพนักงานทุกคนในห้องโถง ขอแค่นวิยาปรากฏตัว ไม่ว่าเธอจะให้พนักงานคนไหนส่งของให้ ก็จะถูกพนักงานจับได้ครับ” บอดี้การ์ดอธิบาย

เชอรีนเบิกตาโต “วารุณี วิธีนี้ไม่แย่นะ”

วารุณีพยักหน้า “ไม่แย่ ขอแค่อยู่ในสถานที่เดียวไม่ไปไหน สามารถให้พนักงานทุกคนปฏิบัติงาน จับนวิยา”

“งั้นก็ทำแบบนี้ละกัน” เชอรีนพูด

วารุณีไฟลต์บินไปคำหนึ่ง จากนั้นก็พูดกับบอดี้การ์ดว่า “ฉันรู้แล้ว งั้นนายไปแจ้งฝ่ายจัดงาน ให้พวกเขาประชุมพนักงานทุกคนละกัน”

“ได้ครับ” บอดี้การ์ดรีบตอบรับ

จากนั้นวารุณีก็ไปแข่งขันกับเชอรีนแล้ว

สำหรับความยากของการแข่งขันยิ่งอยู่ยิ่งสูง การแข่งขันในทุกวันนี้ ไม่เหมือนกับเมื่อก่อนแล้ว ที่สามารถคัดผู้แข่งคันออกในวันนั้นเลย

ตอนนี้จะคัดผู้แข่งขันออกต้องรอถึงวันที่สอง หรือวันที่สามจึงจะตัดสิน

ครั้งนี้ก็เป็นแบบนี้ การเดินแบบตอนรอถึงมะรืน พรุ่งนี้เป็นเวลาที่ผู้แข่งขันทุกคนจะทำการผลิตเสื้อผ้า

เพราะว่าวันนี้ ผู้แข่งขันมากมายต่างก็ออกแบบภาพร่าง การผลิตเสื้อผ้าเรียบร้อยแล้ว ไม่มีลูกน้องในมือเลย

รวมถึงวารุณี เธอเองก็เลือกเนื้อผ้าที่จะใช้ไว้เรียบร้อยแล้ว และเริ่มผลิตเสื้อผ้าแล้ว

หลังจากจบการแข่งขันในวันนี้ วารุณีและเชอรีนพาทั้งสองไปที่ห้องรับรองแขก

ทางผู้จัดงานได้เตรียมห้องรับรองแขกไว้สองห้อง วารุณีเลือกห้องที่ใหญ่ที่สุด อยู่พักกับเด็กทั้งสอง

ครั้งแรกที่อาศัยอยู่สถานที่แบบนี้ พูดตามจริง ถือว่าใหม่มาก อีกอย่างทางห้องโถงก็ได้บันทึกภาพการออกแบบของดีไซเนอร์ชื่อดังไว้มากมาย รวมถึงชุดคอลเลคชั่นขั้นสูงที่สะสมไว้ วารุณีสามารถไปดูได้

ต้องรู้ว่า ปกติแล้วยุ่งแต่กับการแข่งขัน ไม่มีเวลาไปชมเลย ตอนนี้กลับมีแล้ว

วันที่สอง ก่อนที่การแข่งขันจะเริ่ม วารุณีเรียกพวกบอดี้การ์ดมา “เมื่อคืนจนถึงตอนนี้ ในห้องโถงมีคนพนักงานได้รับกล่องไหม?”

บอดี้การ์ดคนหนึ่งส่ายหัว “ไม่มีครับ”

“อาจจะเป็นเพราะว่ากล่องในวันนี้ยังไม่ได้ส่ง” เชอรีนเดา

วารุณีพยักหน้า “น่าจะใช่ครับ”

พูดจบ เธอก็ย้ำกับบอดี้การ์ดว่า “ระวังให้มากๆ หน่อย หากมีคนมา รีบจับไว้”

“ครับ” บอดี้การ์ดตอบกลับ

“ไปเถอะ ไปแข่งขัน” วารุณีมองไปทางเชอรีน นวดระหว่างคิ้ว

เชอรีนอื้มไปคำหนึ่ง ออกจากห้องรับรองแขกพร้อมกับเธอ

ตอนแรกคิดว่าหลังจากการแข่งขันช่วงบ่าย วารุณีก็จะได้รับข่าวว่านวิยาถูกจับแล้ว แต่ว่าไม่มี