พิชิตใจหม่ามี๊ตัวแสบ นิยาย บท 619

“ครับคุณหนูเมธาวี”บอดี้การ์ดทั้งสองปล่อยมือที่กั้นหน้าประตูลิฟต์ลงทันที ให้เมธาวีเข้าไป

เมธาวีกำลังกดลิฟต์ มือก็ถูกจุ๊บแจงดึงไว้“เดี๋ยวค่ะ ทำไมเธอเข้าไปได้？”

จุ๊บแจงถามบอดี้การ์ดทั้งสองคนด้วยใบหน้าไม่พอใจ

สายตาที่บอดี้การ์ดทั้งสองมองเธอ เหมือนมองคนโง่

สุดท้ายหนึ่งในบอดี้การ์ดก็ยืนออกมาพูด：“ทำไม？เพราะว่าคุณหนูเมธาวีได้รับอนุญาต ดังนั้นเธอขึ้นไปได้ แต่คุณไม่เหมือนกัน คุณไม่ได้รับอนุญาต แค่พนักงานแผนกทำความสะอาดคนหนึ่ง พนักงานเฝ้าก็บอกแล้ว พนักงานทั่วไปเข้าลิฟต์เฉพาะไม่ได้ คุณจำไม่ได้เหรอ？”

“ฉัน......”จุ๊บแจงกระอักกระอ่วน

เธอจำได้อยู่แล้ว แต่เธอไม่พอใจ

เรื่องอะไรที่พนักงานทั่วไปใช้ลิฟต์เฉพาะไม่ได้

ถึงแม้จุ๊บแจงอยากพูดคำนี้ออกมา แต่เธอก็รู้ว่า ถ้าถามออกไป กลัวว่าสุดท้ายแล้วจะเป็นตัวเองที่เสียเปรียบ

“เธอคือใคร？”ตอนนี้เอง เมธาวีมองไปที่จุ๊บแจง ใบหน้าเย่อหยิ่งนั้นเต็มไปด้วยความรังเกียจ

จุ๊บแจงมองเธอที่สวมแบนด์เนมทั้งตัว แล้วจึงมองชุดทำความสะอาดของตัวเอง ในใจก็รู้สึกแอบต่ำอย่างมาก

เธอพบว่า ตั้งแต่ตัวเองออกมาจากหมู่บ้านมาที่นี่แล้ว เธอเห็นผู้หญิงที่อายุพอๆกับตัวเอง แต่งตัวดีทุกคน ไม่เหมือนตัวเอง......

“นี่ ฉันถามเธอนะ！”เมธาวีเห็นจุ๊บแจงลังเลไม่ยอมพูด กลับมีใบหน้าดูน้อยใจ ใบหน้าเต็มไปด้วยความไม่พอใจ

จุ๊บแจงได้ยินคำถามเสียงดังของเธอ ในที่สุดก็ได้สติคืนมา“ฉัน......ฉันชื่อจุ๊บแจง”

“จุ๊บแจงใช่ไหม？”เมธาวีหรี่ตาลง

จุ๊บแจงพยักหน้า“ค่ะ”

“งั้นเธอยังไม่เอามือออกไปอีก！”เมธาวีกระทืบเท้า

จุ๊บแจงจึงมีปฏิกิริยาตอบกลับ ว่าตัวเองยังจับมือของอีกฝ่ายอยู่ จึงรีบปล่อยมือ“ขอโทษค่ะๆ ฉันไม่ได้ตั้งใจ”

เธอแค่เห็นว่าผู้หญิงคนนี้จะเข้าลิฟต์ จึงคว้ามือของผู้หญิงคนนี้อย่างไม่รู้ตัว อยากหยุดการเข้าไปของเธอ

คิดไม่ถึงว่าจะคว้าไว้แล้วลืมปล่อย

เมธาวีสะบัดข้อมือตัวเองออกอย่างหงุดหงิด“บ้าจริงๆ จู่ๆมาจับมือของฉัน ใครจะรู้บ้างว่าเธอไม่ได้จับสิ่งสกปรกมา”

ได้ยินคำนี้ จุ๊บแจงก็ไม่สบายใจทันที กัดริมฝีปาก มองเมธาวีอย่างโมโห“คุณผู้หญิงท่านนี้คะ คุณมากเกินไปแล้ว ถึงฉันเป็นพนักงานทำความสะอาด คุณก็ดูถูกฉันแบบนี้ไม่ได้ พวกเราเป็นคนเหมือนกัน เท่าเทียมกัน ทำไมคุณต้องว่าฉันว่าสกปรกด้วย！”

เมธาวีมีเครื่องหมายคำถามทั่วหน้า

ถึงแม้เธอจะรู้ว่าตัวเองหยิ่ง บางครั้งความคิดไม่เหมือนคนอื่น

แต่คิดไม่ถึงว่า จู่ๆวันหนึ่ง เธอจะได้เจอคนที่สมองมีปัญหาและก็ไม่ปกติกว่าตัวเอง！

“นี่ สมองเธอมีปัญหาเปล่า？”เมธาวีกอดอก ขมวดคิ้วสำรวจจุ๊บแจง“ฉันบอกเธอเมื่อไหร่ว่าเธอสกปรก ฉันแค่บอกเผื่อมือเธอ！”

“ร่างกันเป็นหนึ่งเดียวกัน คุณบอกว่ามือฉันสกปรก ไม่ได้บอกว่าฉันสกปรกเหรอ？”เบ้าตาของจุ๊บแจงชื้น

เมธาวีโมโหสุดๆ จากนั้นกระทืบเท้าด้วยความโกรธ“ได้ ฉันเถียงเธอไม่ได้ งั้นฉันไม่พูดละโอเคไหม รีบถอยไปให้ฉันเดี๋ยวนี้ ฉันจะเข้าไป！”

“ฉันไม่หลีก！”จุ๊บแจงไม่ไป“เธอจะขึ้นลิฟต์ ก็ขึ้นลิฟต์ธรรมดาไปสิ ทำไมต้องขึ้นตัวนี้？”

ยังไงเธอก็ไม่อยากให้ผู้หญิงคนนี้เข้าไป

เมธาวีโกรธแทบบ้า“เธอบ้าเหรอ ฉันจะขึ้นไปชั้นบนสุด ให้ไปขึ้นลิฟต์ธรรมดา？”