พิชิตใจหม่ามี๊ตัวแสบ นิยาย บท 724

เธอมองเขาด้วยรอยยิ้ม จนเข้าไปหา แล้วกอดเขาไว้ จากนั้นแขนสองข้างก็โอบคอของเขาแล้วถาม“ดังนั้นคุณไม่คิดถึงฉันจริงๆเหรอ？”

นัทธีเผชิญหน้ากับความคาดหวังและน้อยใจของหญิงสาว แล้วก็หัวเราะออกมาเบาๆทันที กอดเอวเธอแล้วตอบว่า：“คิดถึงสิ”

“งั้นคุณคิดถึงฉันจนถึงขั้นเหม่อลอยเลย ไม่จริงเหรอ？”

“จริง！”นัทธีพยักหน้า

ช่างเถอะ ในเมื่อถูกป้าส้มกับมารุตแฉแล้ว ก็ยอมรับไปเลยดีกว่า

วารุณียิ้มอย่างสดใส“แบบนี้ถูกต้องแล้ว และก็ ฉันประทับใจมาก ยังไงคิดถึงฉันจนเหม่อลอยได้ ก็เพียงพอที่จะบอกได้ว่า ฉันสำคัญกับคุณมากแค่ไหน”

“ใช่”ป้าส้มพยักหน้า“ยังไงสองวันนี้ที่คุณไม่อยู่ อารมณ์ของคุณผู้ชายหดหู่มาก และบางครั้งก็กังวลและตื่นตระหนกมาก ฉันเดาว่าเป็นเพราะครั้งที่แล้วคุณถูกไอ้สารเลวนิรุตติ์นั่นจับไป ทำให้คุณผู้ชายเกิดปมในใจเป็นอย่างมาก ดังนั้นคุณไม่อยู่นานแบบนี้ คุณผู้ชายจึงเป็นเช่นนี้”

ได้ยินคำนี้ รอยยิ้มบนใบหน้าวารุณีก็ชะงักไป จากนั้นมองชายหนุ่มอย่างละอายใจ“ขอโทษนะสามี ที่ทำให้คุณเป็นห่วง”

“ไม่เป็นไร รอจับนิรุตติ์ได้ ผมก็ไม่เป็นแบบนี้แล้ว

ยังไงเบื้องหลังนิรุตติ์ก็ยังมีองค์กรแห่งหนึ่งอยู่ มีอิทธิพลมาก ถึงข้างกายเธอจะมีบอดี้การ์ดคุ้มครอง แต่ก็ยากที่จะรับประกันได้ว่านิรุตติ์จะไม่เอาช่องโหว่มาทำร้ายเธอ

ดังนั้นเขาถึงได้กังวลแบบนี้

แต่ดีที่ผ่านไปสองวัน เธอกลับมาอย่างปลอดภัย

“เอาล่ะ อย่าเพิ่งพูดเลย เข้าไปก่อนเถอะ ข้างนอกหนาว”นัทธีเอาเสื้อคลุมให้วารุณี

วารุณีพยักหน้า“ใช่ เข้าไปข้างในก่อน”

พูดไป เธอก็หยิบถุงสองสามใบในมือมารุตมา แล้วยื่นให้ป้าส้ม“ป้าส้มคะ นี่เป็นของฝากบางส่วนที่ฉันเอากลับมาจากเมืองธารา และยังมีซอสที่พ่อของปาจรีย์ทำด้วย รสชาติดีมาก”

“เหรอคะ？”ป้าส้มมองถุงในมืออย่างตกใจ“งั้นคืนนี้ป้าจะเอาน้ำซอสมาทำอาหารให้ทาน”

“โอเค”วารุณีพยักหน้า

จากนั้นทั้งสามก็เข้าไปในห้อง มารุตไม่ได้เข้าไป แต่ขับรถออกไป

นัทธีไม่กลับบริษัท ไชยรัตน์ กรุ๊ปแล้ว งั้นเขาที่เป็นผู้ช่วยพิเศษ ก็เลิกงานได้แล้ว

เขายังถือโอกาสนี้ ไปหาแฟนได้ ให้แฟนปลอบเขาที่วันนี้อิจฉาคู่รักแสดงความรักกัน

เดินเข้าไปในห้องรับแขก วารุณีก็เอากระเป๋าวางไว้บนโซฟา ถามว่า：“ใช่สิป้าส้ม ตอนนี้เด็กสองคนอยู่ที่โรงฝึกซันดาเหรอคะ？”

“ไอริณอยู่นั่น อารัณไม่อยู่ เขาไปคณิตศาสตร์โอลิมปิก”ป้าส้มตอบ

วารุณีตะลึงเล็กน้อย“คณิตศาสตร์โอลิมปิก？”

“วันก่อนอารัณเจอศาสตราจารย์คณิตศาสตร์คนหนึ่งที่ส่งหลานชายไปเรียนซันดาที่โรงฝึกซันดา ศาสตราจารย์คนนั้นเห็นความสามารถของอารัณ ดังนั้นเลยให้ไปอารัณเรียนรู้โอลิมปิก และอารัณก็สนใจพอดี ดังนั้นผมเลยให้เขาไป”นัทธีนั่งลงข้างเธอแล้วตอบ

ป้าส้มพยักหน้า“ใช่ ตามนี้แหละค่ะ”

“ที่แท้ก็แบบนี้”วารุณีเข้าใจทันที จากนั้นมองชายหนุ่มอย่างไม่พอใจ“เรื่องตั้งแต่เมื่อวานซืน ทำไมคุณไม่บอกฉันล่ะ”

ในฐานะแม่ ดันเป็นคนสุดท้ายที่รู้

“ผมอยากบอกคุณ แต่อารัณไม่ให้ เขาอยากบอกคุณเอง”นัทธียักไหล่ตอบกลับ ไม่ละอายใจสักนิดที่เปิดเผยความลับของลูกชาย

ทำให้วารุณีอดไม่ได้ที่จะกลอกตาใส่“นี่ ในเมื่ออารัณอยากบอกฉันเองกับตัว แต่คุณเพิ่งบอกฉันไป คุณดูสิลูกชายกลับมาจะโวยวายไหม”

นัทธีกุมหัวแล้วหัวเราะเบาๆ“ไม่เป็นไร ถึงตอนนั้นคุณแกล้งเป็นไม่รู้ก็พอแล้ว”

มุมปากวารุณีกระตุก“คุณเป็นพ่อที่ดีในการหลอกลูกเสียจริง เอาล่ะ ฉันไปอาบน้ำก่อนละ เสื้อผ้าติดกลิ่นบนเครื่องบิน ต้องเปลี่ยน”

พูดจบ เธอก็ยืนขึ้นมา เดินไปที่ชั้นบน

ไม่นาน จู่ๆนัทธีก็ยืนขึ้นมา แล้วตามขึ้นไป

ในห้องน้ำที่ห้อง วารุณีกำลังแช่ตัวในอ่าง หลับตาไปพร้อมกับฟังเพลง และดื่มด่ำกับการนวดในอ่างอาบน้ำ สบายไปทั้งตัวสุดๆ