พิชิตใจหม่ามี๊ตัวแสบ นิยาย บท 775

ลีน่าได้ยินคำถามเธอ ไม่รู้ว่าทำไม ในใจถึงรู้สึกแย่

ความรู้สึกแย่นี้ ทำให้เธออดไม่ได้ที่จะก้มหน้าลง ไอเบาๆตอบไปว่า：“คุยเสร็จแล้วไง”

“เหรอ？”วารุณีกอดอก ด้วยใบหน้าไม่เชื่อ“ตอนที่ฉันลงมา เธอกับอีกฝ่ายกำลังคุยกันอย่างจริงจัง หัวเราะอย่างมีความสุข ทำไมแป๊บเดียวก็วางสายแล้วล่ะ？และฉันก็ไม่ได้ยินเธอพูดลากับอีกฝ่ายเลย กลับเหมือนว่าเห็นฉันแล้ว ก็อึดอัดที่จะคุยต่อไป กลัวฉันได้ยินอะไรสินะ？”

“ที่ไหนล่ะ！”ลีน่าเหมือนแมวที่ถูกเหยียบหาง กระโดดขึ้นทันที“ฉันจะมีอะไรที่กลัวเธอได้ยินได้ล่ะ”

“อ้อ？ไม่ใช่เหรอ？”วารุณียกมุมปากขึ้นมาเป็นมุม“ในเมื่อแบบนี้ งั้นทำไมเธอวางสายไปเลย ไม่ลากับอีกฝ่าย？”

เมื่อกี๊เธอวางสายอย่างรีบร้อน ชัดเจนว่าเป็นอาการร้อนตัว

“ใครว่าวางสายก็ต้องบอกลาให้ได้ล่ะ ยัง......ยังไงซะฉันไม่บอกลา ก็ไม่เป็นไรนี่”ลีน่าพูดด้วยแววตาเป็นประกาย

วารุณีถือน้ำขึ้นมา จิบอย่างสบายๆ“เหรอ？โอเค เธอจะลาไม่ลาฉันไม่ถามละ แต่ฉันรู้ได้ว่า ที่เธอคุยโทรศัพท์เมื่อกี๊ ผู้ชายใช่ไหม？”

ลีน่าพยักหน้า“ใช่”

ในดวงตาวารุณีเป็นประกาย“ดูเหมือนจะจริง”

“อะไรนะ？”ลีน่ามองเธอ

วารุณีหัวเราะ“เธอมีคนที่ชอบแล้ว คนที่เธอเพิ่งคุยโทรศัพท์ด้วยเมื่อกี๊”

“เป็นไปไม่ได้！”ลีน่าปฏิเสธทันที：“ฉันจะชอบเขาได้ไง！วารุณีเธออย่าพูดเหลวไหล เขาไม่ใช่สเป็กฉันเลย หน้าตาเขาก็ไม่หล่อ ส่วนสูงก็ธรรมดา หุ่นก็ไม่ดีอะไร นอกจากนิสัยอ่อนโยน ทำอาหารเป็น ใส่ใจคนอื่นเก่งแล้ว ก็ไม่มีอะไรดีเลย ดังนั้นฉันจะชอบคนแบบนี้ได้ไง”

“อ้อ......”วารุณีลากเสียงยาวอย่างมีนัย“นิสัยอ่อนโยน ทำอาหารเป็น ใส่ใจคนอื่นเก่ง เป็นผู้ชายที่ไม่เลวเลยนะ ไม่น่าล่ะเธอถึงใจเต้น”

“วารุณีเธอพูดอะไรน่ะ ฉันบอกแล้วไง เขาไม่ใช่สเป็กฉันเลย ฉันจะไป......”

“ถ้าเธอไม่ชอบเขา ทำไมรู้ข้อดีเขาขนาดนี้ล่ะ และยังตำหนิเขา ทำไมพูดข้อดีของเขาไปด้วย？”วารุณีมองเธออย่างตลก

สีหน้าลีน่าเปลี่ยนไป ดูตกตะลึงอย่างเห็นได้ชัด

ใช่ ทำไมตัวเองจำข้อดีเขาได้ชัดเจนขนาดนี้นะ？

เห็นลีน่าไม่พูด วารุณีจึงส่ายแก้วน้ำ พูดอีกว่า：“เอาล่ะนาน่า เธอยอมรับเถอะ ยอมรับว่าตัวเองชอบเขา เธอพูดข้อดีของอีกฝ่ายได้ชัดเจนมากขนาดนี้ ไม่ได้ชอบแล้วเรียกว่าอะไร ไม่งั้นเธอคงไม่คุยโทรศัพท์กับเขา แล้วยังมีช่องทางติดต่อเขาอีก “

คำนี้ทำให้ลีน่ายิ่งเงียบ ด้วยความสับสนและซับซ้อนในสายตาของเธอ

เธอ ชอบเขาจริงๆเหรอ？

แต่ถ้าไม่ใช่ ทำไมเธอต้องจำข้อดีเขาได้ดีขนาดนี้ และยังติดต่อเขาอีก

ถ้าไม่ชอบคนๆหนึ่ง อย่าว่าแต่โทรศัพท์หาเลย แม้แต่ช่องทางติดต่อก็คงไม่เก็บไว้หรอก

แต่เธอเก็บไว้ แล้วปกติแล้ว ทุกวันจะมีสายหนึ่งเสมอ

ดังนั้น เธอชอบเขาจริงๆเหรอ？

คิดถึงความน่าจะเป็นนี้ ลีน่าก็หน้าแดง ใจเต้นแรงจนหยุดไม่อยู่ เหมือนกับฟ้าร้อง

วารุณีมองเธอแล้วพูดว่า：“พูดถึงแล้ว ฉันน่าจะรู้นานแล้วว่าเธอน่าจะชอบใครสักคน”

“ยัง......ยังไง？”ลีน่ามองเธออย่าตกใจ

รู้นานแล้วว่าเธอน่าจะชอบใครสักคน จะเป็นไปได้ไง！

เหมือนจะมองออกว่าลีน่าไม่เชื่อ วารุณีจึงพยักหน้ายิ้มๆ“จริงๆ เมื่อก่อนเธอพูดต่อหน้าฉันหลายหนว่าอยากมีความรัก ฉันก็แอบรู้สึก ฉันรู้จักเธอมาตั้งนาน เธอไม่เคยพูดจาแบบนี้ แต่ครั้งนี้ เธออ้างถึงความสัมพันธ์ระหว่างฉันกับนัทธี จากนั้นพูดติดๆกันหลายครั้งว่าอยากมีความรัก แสดงให้เห็นชัดเจนว่า เธอน่าจะมีคนที่ชอบแล้ว ถึงได้อยากมีความรัก ไม่งั้นเธอคงไม่พูดเรื่องพวกนี้หรอก “

“จู่ๆก็เป็นแบบนี้......”ลีน่าถอนหายใจ

เพราะมีคนที่ชอบแล้ว เลยอยากมีความรัก