พิชิตใจหม่ามี๊ตัวแสบ นิยาย บท 902

แม้แต่ตัววารุณีเองก็คิดไม่ถึงว่า ตัวเองกับนัทธีจะเล่นสงครามเย็นนานขนาดนี้ เกือบจะเปรียบเทียบได้กับสงครามเย็นครั้งแรกเลย

ยังไงตอนแรก เธอก็คิดไม่ถึงจริงๆว่า นัทธีจะไม่ประนีประนอม

และสงครามเย็นของพวกเขา ก็เป็นเพราะความเห็นไม่ตรงกัน ไม่ได้เกิดอะไรขึ้นที่ส่งผลกระทบต่อความสัมพันธ์ระหว่างสามีภรรยาจริงๆ

แต่ถึงจะเป็นแบบนี้ สงครามเย็นของพวกเขาก็นานมาก ทำให้ในใจของวารุณีก็เริ่มไม่สบายใจขึ้นมา

เพราะว่านัทธีรักเธอมาก เธออยากได้อะไร เขาก็ทำให้พอใจหมด แต่ครั้งนี้ ท่าทีเขาเด็ดเดี่ยวเป็นพิเศษ

เด็ดเดี่ยวจนขนาดว่าเขายอมเล่นสงครามเย็นกับเธอต่อไป ไม่ยอมประนีประนอมเลย

ทำให้หลายวันนี้ วารุณีผอมลงไปเลย

วันนี้ จู่ๆนัทธีก็ออกจากบ้าน และยังออกไปแต่เช้าด้วย ตอนที่ออกไป ได้ยินคนใช้บอกว่า ฟ้ายังไม่สว่างเลย

รีบร้อนแบบนี้ น่าจะมีอะไรเกิดขึ้น

ที่จริงวารุณีอยากติดต่อนัทธี ถามเขาว่าเกิดอะไรขึ้น อันตรายหรือไม่ แต่จากนั้นพอนึกถึงสงครามเย็นในตอนนี้แล้ว ก็เก็บโทรศัพท์กลับไป

ตรงข้ามบนโต๊ะทานข้าว ลีน่าที่กำลังกินอาหารเช้าเห็นวารุณีหยิบโทรศัพท์มาแล้ววางลง วารุณีที่ใบหน้าดูหดหู่ไม่ร่าเริง ก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ“อยากถามก็ถามสิ ทำไมไม่ถามล่ะ？”

“สงครามเย็นน่ะ”วารุณีหยิบนมมาดื่ม“แล้วจะมีอะไรให้ถามอีก？อีกอย่าง ถามไปก็เสียหน้าสิ นั่นไม่ได้หมายความว่า ฉันยอมแพ้สงครามเย็นนี้แล้วเหรอ？ฉันยอมจากไป？”

“......”ลีน่าส่งเสียงจิ๊จ๊ะ ไม่รู้จะตอบอย่างไร

ผ่านไปสักพัก เธอก็ตอบอย่างทำอะไรไม่ได้：“ฉันว่าพวกเธอสองคนนี่หาเรื่องใส่ตัวจริงๆ แค่เรื่องเล็กๆกลับทำให้เป็นเรื่องใหญ่ และยังเล่นสงครามเย็นตั้งหลายวัน ฉันมองอยู่ข้างๆก็ยังรู้สึกแย่ แม้แต่หายใจก็ยังไม่กล้าส่งเสียงดัง กลัวไปทำให้พวกเธอสองคนไม่พอใจ ส่วนตัวเองก็มาทนทุกข์เอา”

“เรื่องเล็กที่ไหน？”วารุณีขมวดคิ้ว

ปาจรีย์เบะปาก“ทำไมจะไม่ใช่เรื่องเล็กล่ะ？ไม่ใช่ว่าเธอจะอยู่ต่อ ส่วนประธานนัทธีจะให้เธอไปเหรอ ไม่ใช่เรื่องเลวร้ายจนหมดหวังอะไร สรุปคือ แค่ไม่ใช่เรื่องเลวร้ายสุดๆจนรู้สึกจะหมดหวัง ก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่นี่”

ประโยคนี้วารุณีไม่อาจรับไว้ได้ ก็จริง ไม่ได้เจอเรื่องเลวร้ายอะไร ชีวิตยังดำเนินต่อไป นี่ก็แค่เรื่องเล็กๆไม่ใช่เหรอ？

วารุณีกลอกตาใส่ลีน่า“ขอร้องล่ะ ฉันกับสามีฉันก็สงครามเย็นไปแล้ว โดนเธอขัดจังหวะแบบนี้ ฉันว่าสงครามเย็นนั้นไร้สาระมาก”

ลีน่าก็มองบนใส่เธอ“ฉันบอกแล้วไง พวกเธอสองคนหาเรื่องใส่ตัว ที่จริงไม่ต้องสงครามเย็น สุดท้ายก็สงครามเย็นใส่กันจนได้ และยังสงครามเย็นกันหลายวันแบบนี้ ถ้าเรื่องนี้ถูกพูดออกไป คนอื่นก็คิดว่าสมองพวกเธอมีปัญหา”

“สมองเธอสิมีปัญหา”วารุณีตอบอย่างไม่สบอารมณ์

ลีน่าพยักหน้า“จ้ะๆๆ สมองฉันมีปัญหา แต่ว่าวารุณี เธอกับประธานนัทธีไม่จำเป็นต้องทำสงครามเย็นกันจริงๆ แค่พวกเธอสองคนคนใดคนหนึ่งถอยออกมา แต่พวกเธอสองคนต่างไม่ยอมถอยให้กันเลย ต่างไม่ยอมแพ้กัน ต่างไม่ยอมก้มหัวให้ ดังนั้นจึงต้องสงครามเย็นแบบนี้ต่อไป แน่นอนว่า ที่จริงแล้วสงครามเย็นของพวกเธอยังเอาแน่เอานอนไม่ได้ แต่ถ้าวารุณี พวกเธอยังทำสงครามเย็นแบบนี้ต่อไปล่ะก็ ความสัมพันธ์ของพวกเธอสามีภรรยา อาจจะเกิดปัญหากันจริงๆก็ได้”

พูดถึงตรงนี้ เธอก็ดูจริงจังขึ้นมาหน่อย“ทั้งๆที่พวกเธอต่างทำเพื่ออีกฝ่าย แต่ทำเพื่ออีกฝ่ายแล้ว ทำไมถึงทะเลาะกันจนถึงขั้นเกิดสงครามเย็นล่ะ สรุปคือสถานการณ์ของพวกเธอนี้ ฉันก็เห็นเป็นครั้งแรก สามีภรรยาคู่อื่นทำเพื่ออีกฝ่าย ทั้งสองสามีภรรยาก็แทบจะกอดกันร้องไห้ ตื้นตันใจอย่างมาก แต่พวกเธอสองคน...... ”

วารุณีไอออกมา ไม่พูดอะไร

ใช่ เธอก็ไม่เข้าใจ ทำไมตัวเองกับนัทธีถึงเดินมาถึงจุดนี้ได้