พี่สาวเจ็ดคนที่สวยสง่าของผม(16+) นิยาย บท 10

บทที่ 10 ระบายโทสะ

“แกอยากจะขี้เกียจถึงได้พูดอย่างนี้ล่ะสิ ? จะมีคนใช้ขาข้างเดียวเตะคนลอยละลิ่วได้อย่างไร ? แกสมองเสื่อมเหรอเปล่า ?”

เฮยเป้าถุยน้ำลายอย่างเคียดแค้น

“แต่ว่า นี่เป็นเรื่องจริง !”

เจ้าอ้วนรีบร้อนจนไม่รู้ว่าจะพูดอย่างไรดี

เฮยเป้าจ้องเจ้าอ้วนพริบตาหนึ่ง จากนั้นก็มองเนี่ยเฟิงตั้งแต่หัวจรดเท้า

เนี่ยเฟิงเป็นประเภทใส่เสื้อแล้วดูบางถอดเสื้อแล้วมีกล้าม ดูไม่ออกว่าเป็นคนที่มีพลังรุนแรง

เฮยเป้าเดินเข้ามา “เฮ้ นายตัวแสบ นายมาจากไหน ? ไม่รู้เหรอไงว่าที่นี่เป็นที่ไหน ? ถึงได้กล้ามาก่อเรื่องที่นี่ ?”

เนี่ยเฟิงไม่กลัวเฮยเป้าแม้แต่น้อย

เฮยเป้าทั้งสูงทั้งกำยำ ต่อให้บนตัวสวมชุดรักษาความปลอดภัย แต่ก็ไม่สามารถบดบังกล้ามเนื้อของเขาได้ มองผิวเผินเขาก็เหมือนภูเขาเล็ก ๆ ลูกหนึ่ง

“ฉันรู้ว่าที่นี่เป็นที่ไหน ที่นี่เป็นบ้านของฉัน”

เนี่ยเฟิงมองเฮยเป้าอย่างเยือกเย็น พูดอย่างช้า ๆ

คำพูดนี้ของเนี่ยเฟิงทำให้เฮยเป้าอดหัวเราะเสียงดังไม่ได้

“น่าขำเป็นบ้า ! ไอ้ติงต๊องนี่มาจากไหน ? ที่เป็นทรัพย์สินของฟางซื่อกรุ๊ปต่างหาก ! อาคารฟางเจิ้ง เข้าใจไหม ? รู้แล้วก็รีบไสหัวไปซะ อย่ามาขวางหูขวางตาอยู่ที่นี่ !”

เฮยเป้ายื่นมือออกมา ใช้แรงตบไปที่บ่าของเนี่ยเฟิง พละกำลังของเขาดีมาก จิ้มจนหัวไหล่ของเนี่ยเฟิงสะเทือน

“ฟางซื่อกรุ๊ป ?” เนี่ยเฟิงครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง “เป็นทรัพย์สินของพวกเขาตระกูลฟาง ?”

“ไง ? รู้แล้วใช่ไหม ? รู้แล้วแล้วยังไม่รีบไสหัวไปอีก ? ”เฮยเป้าปริ้นตาขาวใส่

เนี่ยเฟิงคิดขึ้นมาได้อย่างฉับพลัน “โลกมันแคบจริง ๆ”

เฮยเป้าเห็นเนี่ยเฟิงพึมพำกับตัวเอง อดโมโหขึ้นมาไม่ได้ “หมอนี่ฟังภาษาคนไม่ออกเหรอไง ? หรือจะให้ฉันพูดซ้ำอีกครั้ง ? หา !”

เฮยเป้าใกล้จะหมดความอดทนแล้ว ถ้าไม่ห่วงว่าลงมือหนักไปจนฆ่าคนตาย ตอนนี้เนี่ยเฟิงคงคุกเขาร้องขอชีวิตแล้ว !

เนี่ยเฟิงเก็บอารมณ์ความคิดไว้ มองไปที่หัวแม่มือของเฮยเป้า พูดด้วยความไม่พอใจว่า: “นายลองจิ้มฉันอีกทีสิ ?”

“ลองดูก็ลอง !” เฮยเป้าหมอนี่ช่างไม่กลัวร่างบอบบางที่ไม่กลัวลมของเนี่ยเฟิง !

เฮยเป้าจิ้มลงไปอีกที เขามองดูเนี่ยเฟิงอย่างได้ใจ: “จิ้มนายแล้วยังไง? คนอย่างนายจะทำอะไรฉันได้ ?”

เนี่ยเฟิงฉับพลันก็ยื่นมือมา จับหัวแม่มือของเฮยเป้าไว้ ได้ยินแต่เสียง “กรอบ” ดังออกมา เฮยเป้าส่งเสียงร้องครวญครางด้วยความหวาดกลัวออกมา !

เนื่องจากเนี่ยเฟิงหักนิ้วหัวแม่มือของเธอเป้าในพริบตา !

เสียงร้องของเฮยเป้าดังสนั่นไปทั่วอาคารฟางเจิ้ง !

“หัวหน้า !”

บอดี้การ์ดคนอื่นเห็นสภาพ ก็รีบกระโจนกันออกมา

เนี่ยเฟิงไม่ได้คิดที่จะคว้านิ้วหัวแม่มือของเฮยเป้าให้หลุดเลย ในขณะที่คนอื่น ๆ กระโจนเข้ามา เขาก็ใช้ตัวเฮยเป้าเป็นโล่กำลัง !

เฮยเป้ารูปร่างใหญ่โตขนาดนั้น ถูกเนี่ยเฟิงเล่นงานด้วยมือ ไม่มีทางที่จะต่อต้านได้เลย

หมัดของเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยคนอื่น รวมทั้งกระบองไฟฟ้ามาลงที่ตัวเฮยเป้าหมด เฮยเป้าถูกซ้อมร้องโหยอย่างเจ็บปวด !

เนี่ยเฟิงเตะหมาหมู่กลุ่มนี้ลอยละลิ่วด้วยเพียงขาเดียว

แค่วิทยายุทธเพียงพริบตา คนกลุ่มนี้ก็ถูกเตะหงายชี้ฟ้าแล้ว

เนี่ยเหล่าสี่เห็นภาพนี้ อดกลืนน้ำลายลงคอไม่ได้ คุณชายของพวกเขาช่างร้ายกาจเหลือเกิน ! ตระกูลเนี่ยมีความหวังแล้ว !

พวกที่ถูกเนี่ยเฟิงต่อยเรียกได้ว่าฟันร่วงเต็มพื้น

ส่วนเฮยเป้าที่ถูกเนี่ยเฟิงใช้เป็นโล่กำบัง ก็ถูกต่อยจนหน้าบวมจมูกเขียวจนมึนหัวหลงทิศไปแล้ว

หลังจากเนี่ยเฟิงคลายมือ เฮยเป้าหมุนตัวอยู่รอบหนึ่ง แล้วก็ล้มตัวลงบนพื้น