พลิกชะตารัก มรดกเซียน นิยาย บท 44

หกเข็มพลิกชะตาต้องควบคุมเข็มด้วยพลังชี่ ครั้งที่แล้วตอนที่เขารักษานายท่านหลิน เนื่องจากร่างกายไม่มีพลังจิตวิญญาณจึงเหนื่อยมากจนแทบจะเป็นลม

คราวนี้การฝึกฝนของเขาได้มาถึงระดับแรกของการฝึกพลังชี่แล้ว และสภาพร่างกายเขาก็ดีขึ้นมากจึงสามารถใช้วิชาหกเข็มพลิกชะตาได้ง่ายขึ้น

แต่ถึงจะเป็นอย่างนั้นหลังจากที่เขาใช้เทคนิคการฝังเข็มเสร็จแล้ว เม็ดเหงื่อเล็ก ๆ ก็ยังผุดเรียงเป็นแถวปรากฏบนหน้าผากของเขา เนื่องจากระดับพลังของเขาต่ำเกินไปทำให้รู้สึกเหนื่อยและอ่อนล้า

ตอนนั้นเองได้มีเสียงฝีเท้าหนึ่งดังขึ้นมา

คนผู้นั้นสวมชุดกาวน์สีขาว เป็นหมอหนุ่มอายุประมาณยี่สิบเจ็ดปี ด้านหลังเขามีพยาบาลสาวคนหนึ่งเดินเข้ามาจากข้างนอกเพื่อตรวจคนไข้ในประจำวัน

พอเขาเห็นหลี่ฉินโดนฝังเข็มไปทั้งตัว หมอหนุ่มคนนั้นตกใจมากและรีบเดินเข้ามาอย่างไว

“ถิงถิง นี่มันเกิดอะไรขึ้น? พวกเธอทำอะไรกัน!”

“พี่เถียนคือเรื่องมันเป็นอย่างนี้ค่ะ เลขาฉินคนนี้เป็นเพื่อนร่วมงานของฉันเอง เขามีทักษะการแพทย์นิดหน่อยน่ะค่ะ”

“เขากำลังรักษาแม่ฉันด้วยวิธีการฝังเข็ม…”

เฉินถิงถิงอธิบายอย่างง่าย ๆ

หมอหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าชื่อว่าเถียนปั๋ว เขาเป็นหมอประจำตัวของหลี่ฉินและเป็นเพื่อนบ้านของเฉินถิงถิง

อีกด้วย

หลังจากที่หลี่ฉินล้มป่วยกะทันหัน เฉินถิงถิงก็ขอความช่วยเหลือจากเถียนปั๋วทันที เมื่อมีความช่วยเหลือของเถียนปั๋วทำให้หลี่ฉินได้เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลแพทย์แผนจีนได้สำเร็จ

“เขาเป็นเพื่อนร่วมงานของเธอเหรอ?”

“ไร้สาระ!”

“เขาไม่ได้เป็นหมอด้วยซ้ำ ทำไมเธอถึงปล่อยให้เขารักษาป้าหลี่อย่างมั่ว ๆ ได้?

เถียนปั๋วโกรธมาก เขาเอื้อมมือออกไปคว้าเข็มเงินบนตัวของหลี่ฉิน “นี่คุณ ยังไม่รีบเอาเข็มออกไปอีก…”

“อย่าโดนครับ!”

“ตอนนี้คนป่วยกำลังได้รับการรักษา ไม่สามารถดึงเข็มเงินออกได้ตามใจนะครับ!”

ฉินหมิงจับแขนของเถียนปั๋วไว้ เขาแข็งแกร่งมากและหยุดการเคลื่อนไหวของเถียนปั๋วได้ทันเวลา

“คุณปล่อยผมนะ!”

“อาการของป้าหลี่คือไขสันหลังเสียหาย เคยได้รับการรักษาไปช่วงหนึ่งจนอาการป่วยของเธอใกล้จะหายแล้ว!”

“แต่ตอนนี้คุณสุ่มสี่สุ่มห้ารักษาเธอ หากอาการแย่ลงถึงขั้นเป็นอัมพาตใครจะรับผิดชอบไหว!”

เถียนป๋อโมโหเกรี้ยวกราด เขาใช้แรงสะบัดแขนของฉินหมิงอย่างแรง แต่ไม่สามารถสะบัดมือหลุดจากการจับของฉินหมิงได้

“อะไรนะ?”

“พี่เถียน ผลจะร้ายแรงมากเลยเหรอครับ!”

เรื่องนี้ทำให้สองพี่น้องเฉินถิงถิงและเฉินฮ่าวตกใจมาก

โดยเฉพาะเฉินฮ่าว เดิมทีเขาไม่เชื่อถือทักษะการแพทย์ในตัวฉินหมิงอยู่แล้ว และตอนนี้มารู้ว่าที่รักษาแม่ของเขาอยู่มันมั่วซั่วและอาจจะทำให้แม่ของเขาอัมพาตได้ เขาก็ยิ่งกังวลใจเพิ่มเข้าไปอีก

“ก็ใช่น่ะสิ!”

“พวกเธอสองคนมัวอึ้งอะไรอยู่ ยังไม่รีบดึงเข็มออกอีก!”

เถียนปั๋วตะโกนด้วยความโกรธ

เฉินฮ่าวเหมือนเพิ่งหลุดจากภวังค์ เถียนปั๋วเป็นเพื่อนบ้านของเขาและก็ยังเป็นหมอเฉพาะทาง แน่นอนว่าเขาต้องเชื่อเถียนปั๋ว เขาเอื้อมมือออกไปและดึงเข็มเงินออกจากร่างของหลี่ฉินทันที

“ผมบอกไปแล้วไงว่าอย่าโดนซี้ซั้ว!”

ฉินหมิงสะดุ้ง และตบมือของเฉินฮ่าวออกไป

เฉินฮ่าวโกรธหนัก คิดอยากจะดึงเข็มออกต่อแต่แขนเขาก็ถูกเฉินถิงถิงดึงไว้

“เฉินฮ่าว นายอย่าเพิ่งไปโดน พวกเราดูสถานการณ์ไปก่อนค่อยว่ากัน”

เฉินถิงถิงพูดอย่างลังเล แม้เธอจะเชื่อเถียนปั๋วแต่เพราะว่าฉินหมิงเคยข่วยชีวิตเธอ เพราะฉะนั้นเธอจึงเลยเชื่อฉิงหมิงมากกว่า

“พี่ พี่โง่หรือเปล่านี่?”

“พี่ก็เห็นอยู่ว่าเขาเป็นคนโกหก ทำไมพี่ถึงยังเชื่อเขาอีก!”

เฉินฮ่าวโกรธแทบจะบ้า จ้องมองฉินหมิงด้วยความโกรธ “นี่คุณฉิน ผมขอเตือนคุณไว้เลยนะหากมีอะไรเกิดขึ้นกับแม่ผมละก็ ผมไม่ปล่อยคุณไปแน่”

“วางใจเถอะครับ คุณป้าจะต้องไม่เป็นอะไร…”

ฉินหมิงพูดอย่างมั่นใจ พูดยังไม่ทันจบก็ได้เกิดเรื่องขึ้นอย่างกระทันหัน

“อ๊อก อ๊อก…”

แก้มของหลี่ฉินแดงก่ำผิดปกติ และทันใดนั้นเธอก็โน้มตัวลงบนเตียงและอาเจียนเลือดสีดำและสีม่วงออกมา ดูแล้วน่าสยดสยอง

“แม่ แม่เป็นอะไรคะ…”

สองพี่น้องเฉินถิงถิงและเฉินฮ่าวถึงกับหน้าซีดและรีบไปที่เตียงทันที

“แย่แล้ว แย่แล้ว!”

“นี่เป็นผลลัพธ์จากการรักษามั่ว ๆ ไง!”