พลิกชะตารัก มรดกเซียน นิยาย บท 45

“แก้มของป้าหลี่แดงก่ำน่าจะเป็นเพราะวิธีการรักษา ชีวิตเธอตอนนี้กำลังตกอยู่ในอันตราย แม้ว่าพระพรหมหน้าไหนก็เกรงว่าจะช่วยเธอไม่ได้!”

เถียนปั๋วส่ายหน้า สายตาที่เขามองที่ฉินหมิงก็เยาะหยัน

“อะไรนะ?”

สองพี่น้องเหมือนถูกฟ้าผ่า

หลังจากนั้นเฉินฮ่าวก็ลุกขึ้นยืนทันที ดวงตาของเขาลุกโชน

“คุณฉินเป็นเพราะคุณ คุณทำร้ายแม่ผม ผมจะสู้ตายกับคุณ!”

เฉินฮ่าวตะโกนด้วยความโกรธราวคลุ้มคลั่ง กำลังจะเตรียมชกหน้าฉินหมิง

ฉินหมิงที่ยังไม่ได้ตั้งหลัก จึงโดนต่อยเข้าเบ้าตาไปเต็ม ๆ

“พยาบาลเฝิง คุณรีบไปแจ้งผู้อำนวยการโดยเร็ว ให้เขาเตรียมพร้อมสำหรับการช่วยชีวิตครั้งสุดท้ายของผู้ป่วย!”

“แล้วก็เรียกรปภ.หรือใครก็ได้มาที่นี่ แล้วจับคนนี้ ๆ ที่รักษาคนป่วยส่งเดชส่งให้ตำรวจจัดการ!”

เถียนปั๋วหันกลับมาและออกคำสั่งกับพยาบาลหญิงที่อยู่ข้างหลังเขา

นางพยาบาลเฝิงพยักหน้าและออกไปอย่างรวดเร็ว

“ทำไม…”

“ทำไมถึงเป็นแบบนี้…”

เฉินถิงถิงทรุดลงข้างเตียง น้ำตาไหลเป็นสายน้ำ เธอร้องไห้จนไม่มีเสียงร้องออกมา

ฉินหมิงยกมือปิดตาด้วยความเจ็บปวด ในที่สุดก็เขาโต้ตอบด้วยโทสะ “เฉินฮ่าวใจเย็น ๆ ก่อน ที่คุณป้าเป็นอย่างนี้เป็นเรื่องปกติ…”

จากประสบการณ์ของนายท่านหลิน ฉินหมิงตระหนักดีว่าสถานการณ์ของหลี่ฉินไม่ใช่เรื่องเลวร้าย อย่างน้อยก็ดีกว่านายท่านหลิน

“แม่ผมอ้วกออกมาเป็นเลือดขนาดนี้ยังปกติอีกหรือไง?”

“นี่คุณคิดว่าผมโง่เหรอ คุณคืนชีวิตแม่ผมมานะ…”

เฉินฮ่าวกัดฟันกรอด เขากำหมัดแล้วรีบตรงไปหาฉินหมิง

“เฉินฮ่าว หยุดนะ!”

ตอนนั้นเองเสียงของหลี่ฉินก็ดังขึ้น ดูเหมือนว่าเธอไม่อ่อนแรงเหมือนเมื่อก่อนอีกต่อไป

“แม่ แม่…ไม่เป็นอะไรใช่ไหมคะ?”

เฉินถิงถิงตกตะลึง น้ำตาที่หลั่งอยู่ก็หยุดกะทันหัน

“แม่ไม่เป็นไร”

หลี่ฉินส่ายหน้าและลุกขึ้นนั่งจากเตียง

“แม่คะ แม่…แม่นั่งได้แล้วเหรอครับ?”

เฉินห่าวตกใจมากจนดวงตาของเขาแทบจะถลนออกมานอกเบ้า

เมื่อก่อนร่างกายของหลี่ฉินนั้นอ่อนแอมาก แค่คิดอยากจะนั่งยังต้องเปลืองแรงอีกทั้งยังต้องมีคนช่วยพยุง