พลิกชีวิต ผมเป็นคนรวยแล้ว นิยาย บท 18

บทที่ 18 น่าขำ

ข้างนอกกำแพงของวิลล่าฟ้าอนงค์ มีคนรูปร่างผอมสองคนกำลังเดินทำท่าทางลับๆ ล่อๆ อยู่ริมกำแพง

ทั้งสองคนมองไปรอบๆ ด้วยท่าทางที่ชำนาญ ดูก็รู้ว่าเป็นโจรมืออาชีพ

พวกมันเป็นคนที่ธายุกรสั่งให้อินทัชหามาให้ ในเมืองริเวอร์พวกมันขึ้นชื่อเรื่องการขโมยเป็นอย่างยิ่ง

“พี่ พี่ว่าข้างในจะมีการคุ้มกันอย่างหนาแน่นไหม ถึงแม้ว่าการเข้าไปขโมยวัตถุโบราณเราจะสามารถแฝงตัวเข้าไปกับคนที่มาร่วมงาน แต่ผมมีลางสังหรณ์แปลกๆ” ชายรูปร่างค่อนข้างเล็กเอ่ยขึ้น

“มีลางสังหรณ์ไม่ดีบ้าอะไร แกไม่ได้ยินเหรอว่านิทรรศการนี้ อารียาคนในตระกูลฉัตรมงคลเป็นคนรับผิดชอบ แล้วผัวของอารียาก็คือคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นสวะของเมืองนี้ พวกมันจัดงานนี้มันจะเอาปัญญาที่ไหนไปเชิญคนที่เก่งๆ มาล่ะ”

“แต่ผมสงสัยว่า พวกมันคงคิดไม่ถึงว่าวัตถุโบราณจะถูกขโมย แล้วความผิดนี้ก็จะไปตกอยู่กับรพีพงษ์ คงไม่มีใครมาเฝ้าวัตถุโบราณให้พวกมันหรอก”

เมื่อได้ยินดังนั้น ชายคนนั้นก็พยักหน้า “ใช่ ในตระกูลฉัตรมงคลจะมีใครเก่งล่ะ ตอนนี้พวกเรากลัวแค่ลูกน้องของไตรทศ ดูแล้วตระกูลฉัตรมงคลคงไม่มีปัญญาไปใช้คนของไตรทศหรอก ยิ่งไปกว่านั้นไอ้สวะรพีพงษ์ก็เป็นคนรับผิดชอบงานนี้”

พวกมันไม่กังวลอีกแล้ว ก็แฝงตัวเข้าไปในวิลล่าฟ้าอนงค์ แล้วเข้าไปในงาน

……

อารียากับรพีพงษ์กำลังทานข้าวเที่ยงอยู่ในปราสาท เขาจ้างเชฟมิชลินสามดาวชื่อดังชาวฝรั่งเศสมาปรุงอาหารให้พวกเขา

หลังทานเข้าเสร็จ อารียาเก็บสร้อยคอหัวใจวีตัส เพราะว่าสร้อยแพงขนาดนี้เธอไม่กล้าใส่ออกไปไหนมาไหน

ถ้าหากมันหายไปก็เท่ากับเงินสี่สิบห้าล้านหายไปด้วย

อีกทั้ง รพีพงษ์กำชับไม่ให้เธอพูดอะไรออกไป อย่าให้เรื่องนี้เล็ดลอดออกไป นี่คือวิถีดีสุดในการใช้ชัวิต

ทั้งสองออกมาจากปราสาทด้วยกัน จากนั้นก็เดินไปยังสวนดอกไม้

จนกระทั่งตอนนี้ อารียายังคิดว่าตัวเองฝันไป

หลังจากที่ทั้งสองอยู่ที่สวนดอกไม้ไม่นาน ก็เรียกสายตาผู้คนได้ไม่น้อย

“ดูสิ อารียาออกมาแล้ว”

“ไอ้สวะรพีพงษ์ก็ออกมาด้วย แล้วเจ้าของวิลล่าฟ้าอนงค์ล่ะ หรือว่าเขาไม่อยากให้ใครเห็นหน้า”

“พวกเธอเห็นไหม อารียาตาแดงเหมือนเพิ่งร้องไห้มาเลย”

ชรินทร์ทิพย์กับธายุกรก็เดินเข้าไปหาอารียา พวกเขาสังเกตเห็นเหมือนกับว่าเธอเพิ่งผ่านการร้องไห้มา

ชรินทร์ทิพย์ตาเป็นประกายเหมือนเข้าใจอะไรบางอย่าง

“ผู้หญิงต่ำตมคนนี้คงจะอยากจับเจ้าของวิลล่าฟ้าอนงค์ แต่เขาคงเห็นมันเป็นแค่ของเล่นเท่านั้น นี่ก็คงโดนเฉดหัวทิ้งมาสินะ”

“ฉันก็คิดว่าเจ้าของที่นี่ตั้งใจต้อนรับเธอจะเป็นเรื่องที่ดี สุดท้ายก็เผยธาตุแท้ออกมา ดูสารรูปของมันแล้วน่าจะร้องไห้ซะนานเชียวล่ะ” ชรินทร์ทิพย์พูดอย่างหนักแน่น

“ที่น้องพูดก็มีเหตุผล ฉันว่าเจ้าของที่นี่คงจะเจอรพีพงษ์ มันไม่โผล่หัวมาเลย แล้วนี่มันคงทนไม่ไหวเลยโผล่หัวมาทำลายโอกาสดีๆ ของอารียา ไม่รู้ว่าอารียาจะหย่ากับมันไหม” ธายุกรก็เอ่ยขึ้นมาเช่นกัน

พวกเขาทั้งคู่ไม่ได้คิดไปในทางอื่นเลย คิดตามแต่ที่ตัวเองเข้าใจเท่านั้น

อีกอย่างรพีพงษ์ก็เป็นแค่คนไร้ประโยชน์ ยังไงก็ไม่มีทางเกี่ยวข้องกับเจ้าของวิลล่าฟ้าอนงค์

ตอนที่อารียากินข้าวกับรพีพงษ์ ชรินทร์ทิพย์ก็พูดให้ร้ายเธอไม่น้อย