พลิกปฐพี ชายาไร้ใจ นิยาย บท 145

ตอนที่ 145 ตรวจสอบสาเหตุการตาย

สำหรับคนอื่นๆ สีหน้าของทุกคนของล้วนแตกต่างกันไป

ลี่เฟยภายนอกดูตื่นตระหนก แต่ในใจกลับพึงพอใจอย่างมาก

หลินจือรู้สึกเพียงแค่ไม่สบายใจอย่างมาก องค์รัชทายาทสิ้นพระชนม์แล้ว เช่นนั้นต่อจากนี้ควรจะไปยังจุดสิ้นสุดอย่างไรดี?

เมื่อครู่นี้ยังไม่ได้เห็นกับตาตัวเอง ลี่เฟยก็ยังกล้าเอ่ยปากพูด ตอนนี้เห็นลักษณะการสิ้นพระชนม์ขององค์รัชทายาทกับตาตัวเองจริงๆแล้ว ใครจะกล้าพูดอะไรอีก?

หลังจากความเงียบแห่งความตายผ่านไป ฮ่องเต้ตัวสั่นเทาขึ้นมา จากนั้นก็ระเบิดความโกรธขึ้นมาทันที

“ พวกเจ้า จับพวกขันทีและนางกำนัลที่อยู่ที่นี่ทั้งหมดซะ ข้าจะประหารชีวิตพวกมันเก้าชั่วโคตร! ”

ทันใดนั้น เสียงร้องไห้ก็ดังยิ่งขึ้นทันทีและเสียงก้มหัวร้องขอความเมตตาก็ดังลั่นสนั่น

นี่ทำให้คนต่างพูดอะไรไม่ออก องค์รัชทายาทสิ้นพระชนม์ เกี่ยวอะไรกับคนเหล่านี้ด้วย สิ่งสำคัญที่สุด คือ การตรวจสอบสาเหตุการตายขององค์รัชทายาทไม่ใช่หรือ?

แต่ว่าในเวลานี้ใครจะกล้าออกหน้าช่วยพูดแทนพวกเขากัน นั่นมันเป็นการข้ามหัวฮ่องเต้ไม่ใช่หรือไง?

ในที่สุดจางยวี่โหร่วก็อดทนไม่ไหวอีกต่อไป นางรีบออกหน้าพูดว่า “ ฝ่าบาทเพคะ สิ่งที่สำคัญที่สุดในเวลานี้ ควรจะเรียกแพทย์หลวงมาตรวจสอบก่อนนะเพคะ เหล่าขันทีและนางกำนัลนั้นเป็นเบาะแสบุคคล การที่พวกเขาไม่ดูแลองค์รัชทายาทให้ดีนั้นสมควรตายก็จริง แต่อย่างน้อยก็ต้องรอจนกว่าจะตรวจสอบความจริงให้ชัดเจนและจากนั้นค่อยตัดสินโทษก็ยังไม่สาย เพื่อจะได้ไม่ปล่อยฆาตกรตัวจริงหลุดมือไปได้นะเพคะ ”

คำพูดครั้งนี้ของจางยวี่โหร่วนั้นปราดเปรื่องอย่างมาก ทั้งเตือนสิ่งสำคัญให้ฮ่องเต้ ทั้งช่วยชีวิตของคนรับใช้เหล่านี้ไว้ชั่วคราว

ตอนนี้ฮ่องเต้จะต้องเกลียดชังฆาตกรที่ฆ่าองค์รัชทายาทคนนั้นเข้ากระดูกแน่นอน จะต้องดึงตัวฆาตกรออกมาแน่ การฆ่าตัดเป็นชิ้นๆก็ยากที่จะระบายความโกรธแค้นในใจได้

คนเหล่านี้ล้วนรับใช้อยู่ที่วังตะวันออก พวกเขาจะต้องรู้ถึงสาเหตุและผลลัพธ์แน่นอน ตอนนี้ไม่ควรจะตัดสินใจภายใต้แรงกระตุ้นเช่นนี้จริงๆ เมื่อครู่นี้เขาโกรธจนสับสน ยอมรับไม่ได้โดยสิ้นเชิง ถึงออกคำสั่งแบบนั้นออกมา

องครักษ์ที่อยู่ด้านนอกรีบเข้ามา กำลังเตรียมที่จะจับกุมขันทีและนางสนมเหล่านั้น แต่กลับถูกเขาโบกมือให้หยุดลง

“ สมควรตาย พวกเจ้าบอกข้าตอนนี้ดีกว่าว่า องค์รัชทายาทตายอย่างไรกันแน่ ถ้าหากหาสาเหตุไม่ได้ ข้าจะฆ่าพวกเจ้าทั้งหมด! ”

พวกเขาเป็นแค่คนรับใช้ต้อยต่ำเท่านั้น ตอนนี้เกิดเรื่องใหญ่ขึ้นขนาดนี้ ตัวของพวกเขาเองต่างก็ตกใจจนจิตใจเตลิดเปิดเปิงไปหมดแล้ว

บางคนตัวสั่นเทา บางคนร้องขอความเมตตา บางคนก็พูดจาไม่รู้เรื่อง

แต่ยังสามารถปะติดปะต่อข้อความที่สมบูรณ์อันหนึ่งจากคำพูดของพวกเขาได้

“ ตอนที่องค์รัชทายาทเข้าห้องหอยังคงปกติดีอยู่ แต่หลังจากที่พวกเราออกไป ผ่านไปครู่หนึ่งถึงจะเกิดเรื่องขึ้น พอพวกเราเข้ามา องค์รัชทายาทก็...”

“ ตอนที่เกิดเรื่องขึ้นกับองค์รัชทายาท ด้านในมีเพียงแค่พระชายาคนเดียวเท่านั้นเพคะ! ”

นี่มันหมายความว่า องค์รัชทายาทถูกพระชายาฆ่าตายไม่ใช่หรือ?

เมื่อเห็นสายตาอันเคียดแค้นของฮ่องเต้มองมา เฉินซูเสียนก็ตัวสั่นเทาอย่างควบคุมไม่ได้ คุกเข่าก้มหัวลงกับพื้นอย่างสุดชีวิตในทันที

“ ฝ่าบาทโปรดสืบสวนให้ละเอียด เรื่องนี้ไม่ได้เกี่ยวข้องอันใดกับข้า องค์รัชทายาทเป็นสามีของข้า แต่งงานออกเรือนมาอยู่กับสามี ข้าจะฆ่าสามีของตัวเองในคืนวันแต่งงานได้อย่างไรกันเพคะ ”

เฉินซูเสียนคิดไม่ถึงเลยจริงๆว่า ก่อนหน้านั้นนางยังภาคภูมิใจอยู่ วินาทีต่อมาจะได้ลิ้มรสสวรรค์ตกสู่ลงนรกจริงๆ

ไม่ว่าเรื่องนี้จะเกี่ยวข้องกับนางหรือไม่ ชีวิตของนางก็ถูกทำลายไปแล้ว

แม้ว่าจะไม่ถูกฮ่องเต้ประหารชีวิต ก็จะตกเป็นชื่อของตัวโชคร้ายที่ฆ่าสามีตายในคืนวันแต่งงาน