พลิกปฐพี ชายาไร้ใจ นิยาย บท 140

ตอนที่ 140 คอยดูเรื่องสนุกก็พอ

จางอวี่โหร่วมาแล้ว ทุกคนต่างก็ดีใจ โดยเฉพาะสายตาของพ่อแม่ตระกูลหลินที่มองไปที่นาง มันดูราวกับสายตาที่มองไปยังพระเจ้าที่มีชีวิตอย่างใดอย่างนั้น

ในตอนที่ลูกสาวของพวกเขาถูกจับตัวไป นางก็เป็นคนคิดแผนการช่วยนางออกมาจนสำเร็จ การที่ลูกสาวของตนได้พบกับพี่น้องที่จริงใจต่อกันเช่นนี้ ช่างเป็นบุญที่สะสมมาหลายชาติเสียจริง

“น้องโหร่วเอ๋อร์ เจ้ามาได้พอดี จื่อเอ๋อร์ฟื้นแล้ว”

เมื่อหลินจื่อเห็นจางอวี่โหร่วมาเยือน นางก็รีบพยุงตัวลุกขึ้นมานั่ง แต่จางอวี่โหร่วกลับรีบร้อนเดินเข้ามาหยุดนางเอาไว้

“เจ้าอย่าขยับ นอนพักผ่อนให้ดีเสีย!”

หลินจื่อเห็นว่ามีคนมากมายล้อมอยู่รอบตัวนาง น้ำตาก็ล้นเอ่อออกมาก่อนแล้ว

ตอนนี้นางรู้สึกราวกับฟื้นขึ้นมาจากความตายอีกครั้ง และรู้สึกซาบซึ้งจนไม่รู้จะพูดอะไรออกมา

ยังมีชีวิตอยู่ ดีเหลือเกิน!

“น้องหลิน ตอนนี้เจ้ารู้สึกอย่างไรบ้าง?”

เมื่อจางอวี่โหร่วเห็นสภาพที่อ่อนแอซีดเซียวของนางในตอนนี้ ภายในใจก็อดกังวลขึ้นมาไม่ได้ แม้ว่านางจะฟื้นขึ้นมาแล้ว แต่ว่าจะไม่เกิดปัญหาอะไรขึ้นจริงหรือ?

“ไม่เป็นอันใด ท่านไม่ต้องกังวล พวกท่านใส่ใจข้าเพียงนี้ ข้าจะต้องสบายดีไม่มีอะไรเกิดขึ้นแน่”

จางอวี่โหร่วพยักหน้าลง : “เจ้าพูดถูก ครั้งนี้เจ้าได้รับการข่มเหงร้ายแรงเช่นนี้ ถ้าหากไม่ได้เห็นพวกคนที่ทำร้ายเจ้าถูกจัดการด้วยตาของตัวเอง แล้วจะสามารถกลืนความรู้สึกนี้ลงไปได้อย่างไร?”

หลินจื่อนึกไปถึงเรื่องที่เกิดขึ้น ภายในแววตาของนางปรากฏความหวาดกลัวขึ้นมาในทันที นางตกใจมากจริงๆ

“พวกท่าน......รู้หมดแล้วหรือ?”

“เจ้าคิดว่าจะมีคนบอกความจริงแก่ข้าหรือ? เพียงแต่พวกเราเดาได้แล้วล่ะ!”

เมื่อนึกไปถึงเรื่งนั้น ร่างกายของหลินจื่อก็สั่นสะท้านขึ้นมา นางกลัวมากจริงๆ

ความจริงเป่ยจื่อหัวอยากเอ่ยถามมาตั้งแต่แรกแล้ว แต่ว่านางเพิ่งจะฟื้นขึ้นมา เขากังวลว่านางอาจจะไม่สามารถรับการทิ่มแทงใดได้ จึงได้แต่อดทนเอาไว้

ในวันนี้เกิดอะไรขึ้นกันแน่ พวกเขาทะเลาะกันขึ้นมาได้อย่างไร หลังจากที่ไปยังตำหนักดองกงแล้ว ท่านพี่กับเฉินซูเสียนพูดอะไรกับนาง ทำอะไรกับนาง เขาอยากจะรู้มากจริงๆ

แต่ว่าความจริงแล้วก็เพื่อความสัมพันธ์พี่น้องในใจของเขา เขาหวังว่ามันจะไม่ใช่ความจริงทั้งหมด ท่านพี่ของเขาไม่อาจกระทำเรื่องเช่นนั้น

คำตอบนี้ ตอนนี้มีเพียงหลินจื่อเท่านั้นที่มอบแก่เขาได้!

ทุกคนต่างมองไปที่นาง อยากจะให้นางพูดความจริงทั้งหมดออกมา

แม้ว่าพวกเขาจะคาดเดาได้ตั้งแต่แรก แต่ว่าเมื่อได้ฟังหลินจื่อเล่าความจริงทั้งหมดออกมา ทุกคนต่างก็โมโหขึ้นอย่างเห็นได้ชัด

โดยเฉพาะเป่ยจื่อหัว เขาต่อยลงไปยังเสาเตียงอย่างรุนแรง

“สมควรตาย เขากล้ากระทำเรื่องเช่นนี้ เขาเป็นพี่ของข้านะ!”

ดวงตาของนายท่านเฉิ่นและท่านหญิงเฉิ่นต่างก็แดงก่ำขึ้นมา

“ฆ่าได้ หยามไม่ได้ เขาเป็นถึงองค์รัชทายาทผู้สูงส่ง เหตุใดจึงไม่สนใจคำสอนเรื่องไร้ยางอายเช่นนี้ อย่างไรจื่อเอ๋อร์ก็เป็นคนที่ฮ่องเต้เลือกให้อภิเษกสมรสเอง และเป็นพี่น้องของเขาในอนาคต เขาทำอย่างนี้ได้อย่างไร!”

“อย่างที่บอกไป พวกเรายังไม่รู้จักนิสัยของจื่อเอ๋อร์ดีอีกหรือ? นางจะไปตั้งใจกระทำหาเรื่องใส่องค์รัชทายาทได้อย่างไร เห็นได้ชัดว่านี่เป็นแผนการ มันคือกับดัก! แม้ว่าตัวเขาจะเป็นองค์รัชทายาท แต่ก็ไม่อาจจะกระทำอะไรตามใจ บังคับแย่งชิงหญิงสาวของผู้อื่น หากเขามีท่าทางเช่นนี้จะเป็นฮ่องเต้ของแคว้นได้อย่างไร?”