หยุนชิงเหยียนลืมตาขึ้นช้า ๆ และรู้สึกประหลาดใจเมื่อพบว่าตนยังไม่ตาย กระสุนทะลุหน้าอกของเธอ แต่เธอกลับยังมีชีวิตอยู่ ในตอนที่เธอกำลังดีใจอยู่นั้น จู่ ๆ ก็ถูกเสียงข้าง ๆ ดึงดูด
"อื้อ อื้อ..."
เมื่อหันไปดู เธอแทบไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเอง บนเตียงมีผู้ชายสวมชุดแต่งงานสีแดง แต่งตัวไม่เรียบร้อย กำลังออกกำลังกายอย่างดุเดือดกับผู้หญิงที่เปลือยกาย
ผู้หญิงที่อยู่ใต้ร่างใบหน้าแดงก่ำ และส่งเสียงที่น่าอายออกมา
เพียงแต่ว่าผู้ชายคนนี้แปลกมาก ทำเรื่องแบบนี้ยังจะสวมหน้ากากอีก แต่ว่าหน้ากากนี้สวยดีนะ เป็นสีเงิน น่าจะเป็นโสเภณีชาย คงจะกลัวถูกจำได้ หยุนชิงเหยียนเกือบจะแน่ใจในสิ่งที่ตนคิด จู่ ๆ ก็ขมวดคิ้ว ชายคนนี้มีผมยาวสีดำสนิท และใช้แค่ยางมัดผมผูกไว้ด้านหลัง เส้นผมยุ่งเหยิงห้อยลงมาสองข้างอย่างสวยงาม ผู้หญิงที่อยู่ข้างใต้ก็มีผมยาวถึงเอว และเตียงแกะสลักอันวิจิตรงดงามนี้ ทำไมจึงดูสวยงามและแปลกแบบโบราณเช่นนี้?หรือว่าพวกเขากำลังเลียนแบบคนสมัยก่อน โรคจิตจริง ๆ
ไม่สนคนอื่นแล้ว ลองขยับตัวดู เธอเพิ่งสังเกตเห็นว่ามือของเธอถูกมัดไว้ด้านหลัง ขาก็ถูกมัดไว้ด้วย เธอนั่งอยู่ตรงมุม กำลังจะเรียกให้คนบนเตียงช่วย แต่กลับพูดไม่ออกเลยสักนิด ถูกปิดปากไว้อีก ทันใดนั้น ลางสังหรณ์อันเลวร้ายก็ผุดขึ้นในใจของเธอ หรือว่าเธอถูกพวกเขาจับได้ หรือว่าพวกเขาหนีไปได้...
หยุนชิงเหยียน หัวหน้าหน่วยปฏิบัติการพิเศษหญิงประเทศจีน หนึ่งปีก่อน ได้ทำงานเป็นสายลับในแก๊งค้ายาที่นานาชาติประกาศจับ ก่อนจบงาน จู่ ๆ ตัวตนของเธอก็ถูกเปิดเผย....
"เหยียนเอ๋อร์ เธอเป็นสายลับจริง ๆ เหรอ?"เถ้าแก่สามของพ่อค้ายาชี้ปืนไปที่เธอ ผู้หญิงที่เขาชอบกลับเป็นสายลับ จะให้เขายอมรับได้อย่างไร
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พระชายาคนที่สิบของท่านอ๋องปีศาจ
รออ่านตอนต่อไปค่ะ...