ภรรยาจำเลยของท่านประธานยื้อรัก นิยาย บท 4

ร่างกายของซังหนี่แข็งทื่อไป

เธอเบิกตากว้างทันที มือออกแรงผลักเขาออก

แต่ฟู่เซียวหานกลับทำเหมือนไม่ได้ยินอะไรเลย เพียงพลิกมือแล้วจับข้อมือของเธอเอาไว้ กดตัวเธอเข้ากับกำแพง

การกระทำของเขายังคงแข็งแกร่งเหมือนเคย

ซังหนี่อยากจะคราง แต่เธอก็นึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้อย่างรวดเร็ว เธอพยายามกลืนเสียงกลับเข้าไปอีกครั้ง

เสียงน้ำจากฝักบัวยังคงดำเนินต่อไป

ประกอบกับมีประตูกั้นเอาไว้ ซังฉิงที่อยู่ด้านนอกเหมือนว่าจะไม่สังเกตเห็นอะไร

เธอถามขึ้นอีก “พี่เขย?”

ซังหนี่หันหน้ากลับไปมองฟู่เซียวหาน

ไม่รู้ว่าเป็นเพราะโมโหหรือเพราะเหตุผลอื่น สีหน้าของเธอในเวลานี้แดงระเรื่อ ดวงตาทั้งสองข้างจ้องเขม็ง

เมื่อเทียบกับท่าทางที่เงียบขรึมในเวลาปกติ ไม่รู้ว่าดูมีชีวิตชีวาเพิ่มขึ้นกี่เท่า

ฟู่เซียวหานจ้องมอง การกระทำก็ยิ่งรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ เหมือนกับกำลังระบายบางอย่างออกมา

ร่างกายที่สมบูรณ์แบบ ส่งซังหนี่ขึ้นสวรรค์ได้อย่างง่ายดาย

ซังฉิงที่อยู่ด้านนอกเหมือนกำลังพูดอะไรบางอย่างอยู่ แต่ซังหนี่ฟังไม่ชัดเจนเลยแม้แต่ประโยคเดียว

ตอนที่ฟู่เซียวหานกดเธอลงไปอีกครั้ง สุดท้ายเธอก็ครางออกมาอย่างอดไม่อยู่แล้ว

จากนั้น คนที่อยู่ด้านนอกเองก็เงียบเสียงลง

ซังหนี่ตระหนักได้ถึงอะไรบางอย่าง มือทั้งสองข้างกำแน่นอย่างอดไม่ได้

ในขณะเดียวกัน ฟู่เซียวหานก็ยื่นมือออกมาอุ้มเธอขึ้น

โน้มเอวลงเล็กน้อย หัวไหล่ขยับเข้าไปใกล้กับริมฝีปากของซังหนี่พอดี

เธอไม่ลังเล อ้าปากแล้วกัดลงไปทันที

ในใจของซังหนี่ย่อมมีความน้อยใจและเคียดแค้น

แต่ต่อให้น้อยใจ ต่อให้เคียดแค้น

ในเวลานี้เธอไม่ได้มีแรงมากมายเท่าไหร่นัก หลังจากกัดไปเบา ๆ ทีหนึ่ง ในไม่ช้าก็ปล่อยออก

จากนั้น เธอเหลือบตาไปมอง

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน