ภรรยาร้อนรัก นิยาย บท 50

ตอนที่ 48 ถิงถิง&เว่ยถัง

ถิงถิงได้ยินเสียงนายหญิงเข้าหอกับท่านอ๋องนางก็ต้องรีบจรลีหนีทันที มัวแต่ก้มหน้าก้มตาเดินไม่ทันระวัง หน้าน้อย ๆ ของนางกระแทกเข้ากับแผงอกแกร่งหนาของชายผู้หนึ่งเข้าให้แล้ว ถิงถิงมองแผงอกนั่นทันทีพร้อมเงยหน้ามองใบหน้าของเขาที่ดูจะมีน้ำโหไม่น้อย

“เดินก้มหน้าก้มตาหาเศษเงินหรือไง” เสียงที่ตวาดดังขึ้น เขามองเด็กสาวที่เนื้อตัวสั่นงันงก ก่อนที่ร่างบอบบางจะเผยอตีฝีปากกล้าใส่เขา

“ท่านหยุดทำไมไม่บอกกันก่อน คิดจะพูดอันใดก็ได้หรือ ที่นี่เมืองหลวงมิใช่เดือนเหนือที่ท่านจะมาข่มเหงรังแกสาวใช้เช่นข้าได้นะ” ถึงแม้เนื้อตัวจะสั่นเทาด้วยความกลัว แต่ก็ต้องใจกล้ามิให้เขาดูถูก ‘หาว่าเป็นขอทานหรือ ขอทานอะไรจะสวยเช่นนี้’ นางเชิดหน้าขึ้นมิยอมจำนนต่อสายตาแข็งกร้าวและดุดันของพี่ใหญ่เว่ยถังผู้นี้

เจ้าเว่ยถัง แค่นหัวเราะในอยู่ลำคอ ดูเด็กสาวที่ทำท่าจะเอาเรื่องเขาช่างเหมือนลูกแมวจริง ๆ ‘น่าสนใจ น่าสนใจ’ เขายกยิ้มอย่างถูกอกถูกใจและมาดหมายอยากจะกลั่นแกล้งเด็กน้อยผู้นี้ที่ตีฝีปากกล้ายอกย้อนเขา

“ข้ายังมิได้รังแกเจ้า ถ้าจะให้ข้ารังแกละก็....” ว่าแล้วเขาจูบริมฝีปากของนางอย่างทันท่วงที ถิงถิงเบิกตากว้าง มิคิดว่าเขาจะทำนางได้อย่างนี้ มือไม้ของนางตีไปตามเนื้อตัวของเขา เขารวบมือนางไว้สองข้างเอาไว้เหนือหัวของนาง ดันร่างบอบางของนางถอยร่อนจนติดต้นเสาใหญ่ บังตาผู้คนได้ เขาจูบนางเนิ่นนานรับรสหวานจากปากของอีกฝ่ายอย่างชื่นใจ

เขามิคิดว่าเด็กสาวผู้นี้จะมีกลิ่นกายที่อ่อนหวานและริมฝีปากที่นุ่มนวล สมแล้วที่เป็นสาวใช้ของน้องสาว นางเผยอปากเล็ก ๆ ขึ้นเพื่อจะกอบโกยลมหายใจ แต่ไม่เป็นผลกลับทำให้อีกฝ่ายลุกล้ำเข้าไปกวาดกวัดจาบจ้วงควานหาความหวานจากลิ้นของนาง นางมิเคยรู้สึกเช่นจะขาดใจเช่นนี้มาก่อน สมองน้อย ๆ ของนางขาวโพลนไปหมดและสติก็ดับวูบลงไปทันใด

เขารับร่างที่อ่อนระทวยแล้วยกยิ้มหัวเราะขบขัน สตรีตัวเล็กเช่นนาง เพียงถูกจูบแค่นั้นถึงกับเป็นลม อ่อนหัดเสียจริงเขาอุ้มนางเข้าห้องของเขาอย่างถือวิสาสะ อย่างไรเสียสตรีนางนี้น้องสาวของเขามอบนางให้ เช่นนั้นแล้วเขาจะยอมรับนางแต่โดยดี แบบนี้แหละที่เขาชอบนักความบริสุทธิ์ของสตรีที่มิเคยผ่านมือชายใดมาก่อน ย่อมหอมหวานกว่ายิ่งนัก

เหล่าสตรีนางโลมทั้งหลานลีลานั้นเร่าร้อนรุนแรงถึงใจแต่ไม่อ่อนหวานและนุ่มนวล ถิงถิงนางไม่ประสาเรื่องความรักเขาผู้นี้จะสอนสั่งนางแทนแม่เล้าลู่ เขาจะสอนนางให้เก่งกาจมากกว่าสตรีหอคณิกาและจะให้นางอ่อนหวานน่ารักแบบที่นางเป็น

ว่าแล้วเขาวางนางลงที่เตียงอย่างนุ่มนวล เขาถอยหลังยืนดูคนหลับอย่างไม่รู้สึกเนื้อตัว ลมหายใจของนางหอบถี่เต้นไม่เป็นจังหวะ เขายกยิ้มอย่างพอใจสตรีเจ้าเล่ห์หลอกเขาอย่างนั้นหรือ เขาแสร้งทำเป็นเดินไปปิดประตูออกข้างนอก พลัน ถิงถิงรีบลืมตาขึ้นอย่างรวดเร็ว มือเรียวทาบอกของตนเองอย่างเหนื่อยอ่อน