ภรรยาตาหวาน (คลั่งหื่น) นิยาย บท 12

Chapter 12 พรหมจรรย์ของภรรยาตาบอด

นางเบียดกายเข้าหาสามี แอ่นอกตูมเบียดแนบชิดแผ่นอกกว้างเต็มไปด้วยมัดกล้าม และแน่นอนที่สุดนางแอ่นโหนกนูนเข้าหาแท่งทวนของเขาราวกับต้องการจะบอกว่านางพร้อมแล้วที่จะทำหน้าที่ภรรยาให้แก่เขาอย่างสมบูรณ์

ริมฝีปากร้อนจูบจ้วงซุกไซ้ไปตามลำคอระหง มือหนาสากเลื่อนไปลูบต้นขาขาวนวลเนียนก่อนจะจับเรียวขาของนางยกขึ้นพาดบนบ่าของเขาทั้งสองข้าง

“เจ้าพร้อมแล้วใช่หรือไม่เหมยเอ๋อร์”

น้ำเสียงแหบพร่าเอ่ยถามในขณะที่ปลายหัวหยักถูไถไปตามกลีบบุปผาทั้งสองกลีบอย่างช้าๆ ก่อนจะดุนดันจนกลีบเผยอออกแล้วเบียดชิดบดขยี้เมล็ดเสียวด้วยปลายหัวหยักที่แข็งขึง

“อาห์ อะ...อื้อ”

หญิงสาวครางเสียงหลงเมื่อรับรู้ได้ถึงความแข็งขึงและใหญ่ยาวที่กำลังรุกล้ำเบียดชิดอยู่บริเวณปากทางรัก นางเกร็งอย่างรอคอยด้วยไม่ประสากับการเสพสมระหว่างสามีภรรยา

มือเล็กยื่นออกไปแตะที่ใบหน้าและริมฝีปากหนาหยักของเขา ก่อนที่นางจะเอื้อนเอ่ยคำที่เขาเฝ้ารอคอยออกไป

“ข้าพร้อมจะเป็นของท่านแล้วเจ้าค่ะ...อื้อ”

ตอบได้เพียงเท่านั้นริมฝีปากหวานก็ถูกเติมเต็มด้วยเรียวปากอุ่นร้อน จูบแรงเร้าดุดันจนเรียวปากเริ่มบวมเจ่อ ลมหายใจเริ่มหอบกระชั้นฉายชัดว่าสามีกำลังปลดปล่อยความใคร่กระสันออกมาไม่ต่างจากสัตว์ป่าที่ต้องการผสมพันธุ์

“อื้อ อื้อ”

นางบิดกายเร่าสะบัดใบหน้าหวานเมื่อเขาดันปลายหัวหยักให้ถูไถไปตามร่องเสียวแรงขึ้นแรงขึ้น แล้วโดยไม่ทันตั้งตัวท่อนเอ็นก็ดุนดันสอดเข้าไปในรูสวาทที่แสนคับแคบ

“อื้อ อะ....อาห์ จะ....เจ็บ อื้อ”

หญิงสาวบิดเบี้ยวใบหน้าเหยเกด้วยความเจ็บปวด เมื่อแท่งหยกใหญ่ยาวเสียบเข้ามาครึ่งลำเอ็น คับแน่นราวกับจะฉีกเนื้อหนังของนางออกจากกัน

“มะ...ไม่เอาแล้ว จะ...เจ็บ”

หยาดน้ำตาไหลออกจากดวงตาที่ปิดสนิท ใบหน้าของนางแดงก่ำด้วยความตื่นตระหนกและหวาดกลัว ด้วยไม่เคยรู้มาก่อนว่าการเสพสังวาสระหว่างชายหญิงจะนำมาซึ่งความเจ็บปวดเช่นนี้

“ภรรยาข้า...”

แม่ทัพหนุ่มเอื้อนเอ่ยเรียกนางด้วยน้ำเสียงทุ้มหวานอบอุ่น ก้มลงจุมพิตที่หน้าผากมนแผ่วเบาก่อนจะขบสันกรามเพื่อกดข่มความปวดหนึบที่ร้าวไปทั้งหน้าขา ความคับแน่นบีดรัดของและพรหมจรรย์ที่เพิ่งขาดวิ่นทำให้เขาแทบจะอดทนไม่ไหว

กระนั้นการร่วมเตียงไม่ควรมีใครมีความสุขอยู่เพียงฝ่ายเดียว ควรที่จะต้องจับจูบมือกันและกันแล้วสุขสมไปพร้อมๆ กัน

“เจ้าแค่ต้องทำความรู้จักกับมัน อีกเดี๋ยวเดียวเจ้าก็จะคุ้นชินและชอบที่จะให้ข้าสอดใส่เข้ามาในกายเจ้า”

ปลอบประโลมพลางค่อยๆ จูบไปตามนวลแก้มอิ่ม ใช้ริมฝีปากละเลียดเช็ดหยาดน้ำตาของนางอย่างแผ่วเบา ปิดริมฝีปากของนางแล้วปรนเปรอด้วยรสจูบแสนหวาน ในขณะที่มือหนาสากจัดการฟอนเฟ้นทรวงอกอิ่ม หมุนวนก่อนจะบี้บดความนุ่มนิ่มนั้นอย่างเมามัน

“ทะ...ท่านพี่”

คนตัวเล็กถูกเค้นนมจนอ่อนระทวยไปหมดทั้งสรรพางค์กาย ลืมความเจ็บปวดจึงไม่เกร็งต่อต้านสัมผัสที่เขาสอดใส่เข้ามา และนั่นทำให้นางได้รู้จักกับความเสียวจนหัวใจไหววูบคล้ายจะร่วงหล่นลงไปกองอยู่ที่พื้น