ตอน Chapter 13 สัตว์ป่าที่หื่นกระหาย จาก ภรรยาตาหวาน (คลั่งหื่น) – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
Chapter 13 สัตว์ป่าที่หื่นกระหาย คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายนิยายสำหรับผู้ใหญ่ ภรรยาตาหวาน (คลั่งหื่น) ที่เขียนโดย ลออจันทร์ เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
Chapter 13 สัตว์ป่าที่หื่นกระหาย
เหยื่อหยดโตจากร่างกายของชายหนุ่มหยดลงมาบนเต้านมขาวอวบและใบหน้าของนาง เสียงหอบแฮกจากความหื่นกระหายของสามียิ่งทำให้หัวใจของนางเต้นแรงขึ้นไปอีก
“ข้าไม่เคยอยากเอาใครเท่ากับเจ้ามาก่อนเลย เจ้าทำให้ข้าอยากเอาจนแทบทนไม่ไหว ทั้งที่เราเพิ่งเจอกันแต่ข้าอยากเอาเจ้าตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้สบตา”
เขากระซิบความในใจด้วยน้ำเสียงสั่นพร่า ความอยากทำให้ยิ่งเร่งกระเด้าเอวสอบ อัดกระแทกท่อนเอ็นเข้าไปในรูเสียวอย่างไม่ออมแรง
ตับ! ตับ! ตับ!
เสียงเนื้อกระทบเนื้อเป็นจังหวะกระชั้น ขาสองข้างที่ถูกจับให้ยกสูงพาดบ่า ก้นที่ลอยขึ้นจากฟูกนั้นสั่นไปมาด้วยแรงกระแทกกระทั้นรุนแรง
เมื่อได้ยินความในใจของสามี ว่าเขาต้องการนางมากจนทนไม่ไหว นางก็ยิ่งรู้สึกเสียวรูจนเกือบจะเผลอเสร็จอีกครา จำต้องกัดฟันฝืนเอาไว้เสียก่อน
“เสียว...สะ...เสียวจนจะขาดใจแล้วเจ้าค่ะท่านพี่ อะ...อื้อ อื้อ อาห์ อาห์”
หญิงสาวครวญครางไม่หยุด และนั่นทำให้สามีแลบลิ้นเข้าไปในปากที่อ้าค้างของนางแล้วดูดเอาความหอมหวานจากโพรงปากมาดื่มกินราวกับหิวกระหาย
“อื้อ”
นางตวัดลิ้นเกี่ยวลิ้นของเขาที่แทรกเข้ามา แลกลิ้นพันเกี่ยวดูดดื่มความหอมหวานจากโพรงปากของกันและกัน
หลี่ซินเหมยไม่เคยรู้เลยว่าการเสพสังวาสระหว่างชายหญิงจะร้อนแรงและสุขเสียวถึงเพียงนี้ ตัวนางเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อกาฬที่ไหลจนแทบจะอาบร่าง บดเบียดร่างกายเข้าหากันจนชุ่มแฉะไหลเยิ้มไปหมด
เวลานี้ฟูกนอนเปียกไปด้วยเหงื่อและน้ำใคร่ของนางที่ไหลออกจากรูสวาทเป็นสาย
“คับมาก! แน่นมาก!”
จางจ้าวถางครางกระหึ่มในลำคอ แม้เขาจะไม่เคยออกเรือนแต่งงานอยู่กินกับหญิงสาวนางใด แต่ด้วยความที่เขาอยู่ในกองทัพที่มีแต่ผู้ชาย แน่นอนว่าสุราและนารีย่อมต้องมีจัดสรรเข้ามาในกองทัพเพื่อให้เหล่าทหารผ่อนคลาย
เขาเริงรักกับหญิงสาวมานับไม่ถ้วน แต่ไม่เคยมีหญิงคนใดที่ทำให้เขากระสันอยากราวกับสัตว์ป่าที่กำลังคลุ้มคลั่งเช่นนี้
แม่ทัพจางใช้ฟันกัดลงบนไหล่ของหญิงสาวจนเป็นรอยแดงก่อนจะดูดดุนไปตามนวลเนื้อจนเป็นปื้นระเรื่อ ในขณะที่เอวสอบยังคงอัดกระแทกเอ็นอุ่นเข้าไปในรูเสียวอย่างไม่หยุดหย่อน
“มะ...ไม่ไหวเจ้าค่ะ ไม่ไหวแล้ว อื้อ อื้อ”
หลี่ซินเหมยเสร็จไปอีกครั้ง นางเกร็งจนผวากอดก่ายเขาเอาไว้แน่น ทว่าสามีนั้นมีเรี่ยวแรงมหาศาลเสียยิ่งกว่าม้า เขายังคงควบขี่บดบี้กระแทกเอ็นเข้ามาในรูจนกลีบบุปผาเริ่มบวมแดงจากแรงเสียดสีเป็นเวลานาน
“ทะ...ท่านพี่”
“ข้ายังไม่เสร็จ เจ้าทนไหวหรือไม่”
เขาหอบหายใจแรงเอ่ยถามด้วยกลัวว่าครั้งแรกของนางจะไม่อาจต้านรับแรงขับเคลื่อนทางเพศของเขาที่ค่อนข้างรุนแรงกว่าคนทั่วไปได้
“วะ...ไหวเจ้าค่ะ ขะ...ข้าไหว”
นางกอดเขาเอาไว้แน่น เสียวและจุกจนพูดไม่ออก คนตัวโตบีบที่ปลายคางของนางดันใบหน้าให้แหงนเงยก่อนเริ่มบดขยี้ริมฝีปากของนางอย่างรุนแรง
ตับ! ตับ! ตับ!
แฮก! แฮก!
จางจ้าวถางครางคล้ายคำรามในลำคอ ก่อนที่เขาจะเริ่มนิ่วหน้าหอบหายใจแรงขึ้น
“ทะ...ท่านพี่ ขะ...ข้าจะเสร็จอีกแล้วเจ้าค่ะ ขะ...ข้า ข้า อื้อ อื้อ”
ซินเหมยทนไม่ไหวนางเสียวจนรู้สึกเหมือนกำลังจะตายเสียให้ได้ นางสำลักความสุขเสียวหลายต่อหลายครั้งจนขาสั่นเทิ้มไปหมด
“ข้าก็จะเสร็จแล้ว อืม...”
ชายหนุ่มคำรามลั่นกระแทกแรงขึ้น แรงขึ้น แรงขึ้น ตับ! ตับ! ตับ! เร่งเร้า รุนแรง และหนักหน่วงทุกจังหวะกระชั้น
“อาห์!”
“อื้อ”
ทั้งสองร้องออกมาพร้อมๆ กัน แม่ทัพหนุ่มปลดปล่อยสายน้ำแห่งชาติพันธุ์ให้พวยพุ่งเข้าไปในร่างของหญิงสาว ในขณะที่รูสวาทของนางตอดรัดตุบๆ ดูดกลืนน้ำหวานแสนคาวเข้าไปทุกหยาดหยด
ร่างสูงล้มฟุบลงบนร่างของภรรยาสาว กอดก่ายแนบแน่นก่อนที่เขาจะจูบไปตามนวลแก้มและไหล่กลมกลึง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ภรรยาตาหวาน (คลั่งหื่น)