Chapter 14 คำถามลองใจ
“ข้าขอโทษ”
ผู้เป็นสามีเอ่ยขอโทษเสียงเครือ ก่อนจะจับร่างบางขึ้นมานั่งบนตักแล้วใช้ฝ่ามือเลื่อนไปจับรูสวาทของนางที่บวมแดงจากการเริงรักที่นานเกินไป
“เหตุใดท่านพี่จึงข้าโทษข้า”
คนตัวเล็กมองไม่เห็นจึงไม่รู้ว่าสามีมีสีหน้าเช่นไร แต่จากน้ำเสียงของเขาฉายชัดว่าสั่นเครือราวกับรู้สึกผิดต่อเรื่องที่เกิดขึ้น
“ข้าคงทำเจ้าเจ็บมาก”
หลี่ซินเหมยได้ยินดังนั้นก็ตื้อตันไปทั้งหัวใจที่เขาใส่ใจและเป็นห่วงความรู้สึกของนาง ไม่ได้ปฏิบัติต่อนางอย่างภรรยาที่มีไว้ระบายความใคร่บนเตียงอย่างที่ชายหลายๆ คนมักนิยมทำกัน
“เจ็บไม่มากหรอกเจ้าค่ะ เพราะข้า...สุขมากกว่าหลายเท่านัก”
แม้จะเขินอายที่ต้องตอบเช่นนั้น แต่นางไม่อยากปิดบังความรู้สึกและความปรารถนาเรื่องเพศ สามีภรรยาควรพูดคุยกันอย่างเปิดอกเพื่อความรักที่ยั่งยืนมั่นคง
“เจ้าไม่ได้ตอบเพื่อเอาใจข้าใช่หรือไม่”
ถามพลางวางคางไว้บนไหล่ของภรรยาสาวอย่างออดอ้อน ปกติแล้วเขาไม่ได้มีบทรักที่หื่นห่ามถึงเพียงนี้ เขาไม่เคยทำเช่นนี้กับเหล่าหญิงที่ถูกส่งมาบำเรอที่ค่ายทหาร ทว่ากับหลี่ซินเหมยนั้นแปลกออกไป ราวกับนางปลุกความหื่นกระหายขึ้นในตัวเขาจนไม่อาจควบคุมความต้องการ
อีกทั้งยังปลดปล่อยออกมาอย่างรุนแรงไม่ต่างจากสัตว์ป่าดุร้าย ทั้งที่ภรรยาของเขาทั้งบอบบางและน่าทะนุถนอมแต่เขากลับกระแทกเอ็นอุ่นใส่นางอย่างไม่ออมแรงเลยแม้แต่น้อย
“ท่านพี่ก็เห็นมิใช่หรือเจ้าคะ ว่าข้าเสียวมากเพียงใดที่ถูกท่านเอา หากข้าไม่ยินยอมและรู้สึกฝืนใจ ร่างกายของข้าคงไม่ตอบสนองออกไปเช่นนั้น”
ตอบพลางก้มหน้างุดด้วยความเขินอาย รู้สึกได้เลยว่านวลแก้มของนางแดงระเรื่อไปจนถึงใบหู นางเพิ่งสูญเสียพรหมจรรย์ให้สามีไปไม่ถึงชั่วยาม การต้องมาพูดคุยถึงรสนิยมและความต้องการทำให้ภรรยามือใหม่อย่างนางรู้สึกกระดากจนวางหน้าไม่ถูก
“เจ้าช่างน่ารักเหลือเกิน”
แม่ทัพจางจ้าวถางถึงกับยิ้มกว้างเมื่อเห็นท่าทางขัดเขินของภรรยา เขาจึงยื่นจมูกไปหอมทั้งแก้มซ้ายแก้มขวา ก่อนจะรวบร่างบางลงนอนแล้วกอดประคองนางไว้ในอ้อมแขน
“นอนสักงีบเถอะ เจ้าคงเหนื่อยมาก”
“ตะ...แต่ว่านี่ยังไม่ค่ำเลยไม่ใช่หรือคะ”
นางเอ่ยตะกุกตะกักพึมพำอยู่กับอกกว้าง กระนั้นกลับผล็อยหลับไปด้วยความเหนื่อยอ่อนจนคนตัวโตถึงกับแอบหัวเราะขบขัน
“ข้าคงหลงรักภรรยาของตัวเองเข้าแล้วสิ”
นี่นางไม่ได้ฝันไปใช่หรือไม่...
ชีวิตของนางราวกับถูกพลิกคว่ำคะมำหงาย จากคุณหนูสูงศักดิ์ร่ำรวยที่จะได้แต่งงานเกี่ยวดองกับตระกูลคหบดี กลับกลายเป็นหญิงพิการไร้ค่าที่บิดานำมาโยนทิ้งให้เป็นเมียของชายใบ้
ทว่า...
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ภรรยาตาหวาน (คลั่งหื่น)