ภรรยาตาหวาน (คลั่งหื่น) นิยาย บท 27

สรุปบท Chapter 27 แปลงผักยั่วสวาท: ภรรยาตาหวาน (คลั่งหื่น)

สรุปเนื้อหา Chapter 27 แปลงผักยั่วสวาท – ภรรยาตาหวาน (คลั่งหื่น) โดย ลออจันทร์

บท Chapter 27 แปลงผักยั่วสวาท ของ ภรรยาตาหวาน (คลั่งหื่น) ในหมวดนิยายนิยายสำหรับผู้ใหญ่ เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย ลออจันทร์ อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที

Chapter 27 แปลงผักยั่วสวาท

แม้เวลานี้ดวงอาทิตย์จะคล้อยหลบลับหลังเหลี่ยมเขาแล้วก็ตาม ทว่าอากาศก็ยังคงอบอ้าวราวกับว่าพายุฝนกำลังจะใกล้เข้ามาเสียกระนั้น

“ข้านำน้ำดื่มมาให้ท่านพี่เจ้าค่ะ”

หญิงสาวก้าวไปข้างหน้าพลางยื่นขันน้ำส่งให้สามี ทว่าจังหวะที่ก้าวนางกลับเหยียบก้อนดินจนลื่นล้มหงายหลัง แม่ทัพจางปราดเข้าไปรวบร่างของภรรยาเอาไว้ได้ทัน ทว่าน้ำในขันกลับหกรดร่างของหญิงสาวจนเปียกชุ่ม และน้ำบางส่วนกระเด็นมาถูกแผงอกแกร่งจนเปียกปอนผสมไปกับหยาดเหงื่อ

“ขะ...ขอโทษเจ้าค่ะ ข้าซุ่มซ่ามไม่ทันระวัง”

คนตัวเล็กตกใจรีบเอ่ยขอโทษจนใบหน้าแดงก่ำ ด้วยดวงตาที่มืดบอดทำให้นางไม่เห็นว่าสามีที่กำลังยืนนิ่งอยู่นั้นมีสีหน้าท่าทางเช่นไร พอใจหรือไม่พอใจนางก็ไม่อาจทราบได้

ชุดสีขาวที่ภรรยาสวมใส่เมื่อเปียกน้ำนั้นได้แนบลู่ไปกับเรือนกายจนเห็นทรวงอกอิ่มเป็นเต้ากลมกลึงปลายถันชี้ชันมาเบื้องหน้าราวกับกำลังท้าทายเขาอยู่เสียกระนั้น

แม่ทัพจางถึงกับกลืนน้ำลายลงคอจนลูกกระเดือกกลิ้งกลอกไปมา มือหนากำหมัดเข้าหากันแน่นราวกับกำลังพยายามระงับความกระสันซ่านที่แล่นปราดไปยังแกนกลางกายจนแท่งทวนชี้โด่คับเป้ากางเกง

“ขะ...ข้าเป็นภาระให้กับท่านพี่อีกแล้ว”

เมื่อเห็นว่าคนตัวโตไม่เอื้อนเอ่ยอันใด คนตัวเล็กจึงคิดไปเองว่าเขากำลังโกรธ ใบหน้าของนางแดงระเรื่อ น้ำเสียงสั่นเครือคล้ายจะร้องไห้อยู่ในที

“เมื่อครู่เจ้าบอกว่านำน้ำมาให้ข้าดื่มงั้นหรือ”

“เจ้าค่ะ”

หญิงสาวพยักหน้าน้อยๆ กำขันเปล่าในมือเอาไว้แน่นแล้วโดยที่นางไม่ทันตั้งตัวจู่ๆ ก็รู้สึกได้ว่าริมฝีปากของสามีประกบลงบนทรวงอกของนางก่อนจะดูดแรงจนนางถึงกับห่อไหล่เสียววาบไปทั้งสรรพางค์กาย

“น้ำเหล่านี้ใช่หรือไม่ที่เจ้านำมาให้ข้าดื่ม ในเมื่อมันหกรดลงบนตัวเจ้า ข้าก็คงต้องดื่มแบบนี้”

พูดพลางตวัดลิ้นวนเวียนอยู่บริเวณปลายถัน ดุนดันปลายลิ้นผ่านเนื้อผ้าขาวบางที่เปียกชุ่มจนยอดอกอิ่มยิ่งชูชันด้วยความซ่านเสียว

“ทะ...ท่านพี่ อะ...อื้อ”

นางตัวสั่นเทาเข่าอ่อนจนเกือบจะพยุงเรือนกายเอาไว้ไม่ไหวเมื่อถูกสามีดูดนมจ๊วบจ๊วบราวกับหิวกระหาย สลับดูดสองเต้าในขณะที่มือสากก็บีบเฟ้นไปมา

“น้ำนมช่างหวานนัก”

แม่ทัพจางเอ่ยเสียงแหบพร่าก่อนจะดึงร่างภรรยาสาวเข้ามากอดรัดแนบแน่น ดันแกนกลางกายเบียดเข้าหาท้องน้อยของภรรยาสาวราวกับต้องการจะบอกนางว่าเขากำลังต้องการนางจนไม่อาจทนไหวได้อีกต่อไป

“อื้อ”

ยิ่งรับรู้ว่าสามีต้องการนางก็ยิ่งหวิวไหวในหัวใจจนอ่อนยวบ แหงนเงยใบหน้าเพื่อให้เขาซุกไซ้ลำคอได้อย่างถนัดถนี่ เขาจูบไซ้จนลำคอแดงเถือก ก่อนจะเริ่มดึงทึ้งเสื้อเปียกชื้นของภรรยาสาวออกจาขาดวิ่น

“อื้อ...ดะ...ดีเหลือเกินเจ้าค่ะ”

นางบิดกายจนผมที่มวยม้วนเอาไว้ยุ่งเหยิงไม่เป็นทรง ยิ่งเขาบี้บดติ่งเสียวมากเท่าไหร่น้ำใสของนางก็ยิ่งล้นทะลักรูแคบชื้นจนไหลไปตามง่ามขา บางส่วนก็ไหลเข้าง่ามก้นอาบไล้ลงบนพืชผักสีเขียว

แม่ทัพจางจ้าวถางค่อยๆ โน้มหน้าลงไปจูบเรียวปากอิ่มเอาไว้แล้วกระซิบด้วยน้ำเสียงแหบพร่า

“น้องหญิง”

น้ำเสียงของเขานั้นเว้าวอนจนคนฟังถึงกับตัวอ่อนยวบ เอื้อมมือเล็กไปจับใบหน้าของชายหนุ่มด้วยความแปลกใจที่จู่ๆ เขาก็หยุดทำราวกับมีอะไรบางอย่างในใจ

“มีอะไรหรือเจ้าคะท่านพี่”

“ข้าอยากเห็นเจ้าช่วยตัวเอง”

เขาบอกความต้องการด้วยน้ำเสียงแหบสั่น และนั่นทำให้คนตัวเล็กถึงกับหอบหายใจแรงเมื่อได้ยินความปรารถนาของเขา

ก่อนหน้านี้นางไม่เคยเล่นเสียวกับตัวเอง ด้วยเป็นหญิงสาวที่เติบโตขึ้นในกรอบและขนบที่เคร่งครัดด้วยบิดาหวังอยากให้นางเป็นหญิงสาวที่งามพร้อมเพื่อจะได้นำนางไปต่อยอดแต่งงานกับชายที่จะช่วยส่งเสริมให้ตระกูลมั่งคั่ง

แม้นางจะเคยแอบเห็นสาวใช้ช่วยตัวเองหนึ่งครั้งจนเกิดความรู้สึกอยาก แต่นางก็หวาดกลัวที่จะจับจะต้องของสงวนแล้วบรรเลงบทเสียวให้ตนเอง

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ภรรยาตาหวาน (คลั่งหื่น)