ภรรยาตาหวาน (คลั่งหื่น) นิยาย บท 41

Chapter 41 ขย่มบนโต๊ะน้ำชา

“เลิกร้องไห้ได้แล้วคนเก่ง”

นอกจากแม่ทัพจางจะไม่สนใจคำพูดของอดีตคนรักเก่าที่ยังคงยืนอยู่ในห้องแล้ว เขายังใช้ปลายนิ้วเกลี่ยหยาดน้ำตาให้ภรรยาสาวราวทั้งห้องมีกันอยู่แค่สองคนเท่านั้น

“ท่านพี่มาได้อย่างไรเจ้าคะ ไหนว่าท่านมีงานราชการมากมายจนไม่อาจปลีกตัวกลับจวน”

ซินเหมยพยายามกลั้นสะอื้นก่อนจะยื่นมือไปประคองใบหน้าของสามี หลายวันมานี้ดูท่าเขาจะทำงานหนักจริงๆ หนวดเคราจึงขึ้นครึ้ม เมื่อนางยื่นมือไปสัมผัสจึงรับรู้ได้ถึงขนเป็นตอสากระคาย

“หลังจากให้ม้าเร็วมาส่งจดหมาย ข้าก็ไม่เป็นอันทำการทำงาน เลยรีบควบม้าตามมา หวังจะได้กอดเจ้าให้ชื่นใจ จะได้มีแรงกลับไปทำงาน”

ไม่พูดเปล่าแต่ยังโน้มใบหน้าลงมาจูบหน้าผากมนของภรรยาสาวอย่างแสนคิดถึง ก่อนจะค่อยๆ ไล้ริมฝีปากร้อนและเคราสากถูไถไปตามแก้มนวลแล้วปิดริมฝีปากนุ่มนิ่มเอาไว้อย่างโหยหา

“อื้อ...”

คนตัวเล็กถึงกับอ่อนยวบไปทั้งตัวเมื่อถูกสามีกอดจูบรุกเร้า

เพล้ง!

กาน้ำชา จอก และจานขนมถูกมือหนาปัดตกจากโต๊ะจนแตกกระจายก่อนที่เขาจะจับภรรยานอนลงบนโต๊ะแล้วจูบจ้วงไซ้ไปตามลำคอขาวจนแดงเถือก

“ทะ...ท่านพี่ อะ...อื้อ”

นางพยายามจะดันแผงอกของสามี เพราะเพิ่งคิดได้ว่าคุณหนูกงและสาวใช้ยังอยู่ในห้อง แต่ดูเหมือนว่าสามีจะไม่สนใจ ใครไม่อายอยากจะยืนดูก็ยืนดูไป เขากับภรรยาจะรักกันในบ้านของตนเองถือว่าไม่ผิด

กงยุ่นฉานตัวสั่นเทิ้มด้วยความโกรธ กัดริมฝีปากล่างจนห้อเลือด มือเล็กบีบพัดจนหักคามือ ยิ่งเห็นว่าจางจ้าวถางมีจูบที่ร้อนแรงมากเพียงใดนางก็ยิ่งริษยา ยิ่งเขากอดรัดฉีกทึ้งเสื้อผ้าของภรรยาออกอย่างเร่าร้อนนางก็ยิ่งรู้ว่านางไม่อาจได้เขากลับคืน

คุณหนูกงสะบัดหน้าก่อนจะกระแทกส้นเท้าเดินออกจากห้องโดยมีสาวใช้รีบวิ่งตามไป ส่วนสาวใช้ส่วนตัวของซินเหมยนั้นพากันหน้าแดงก่ำก้มหน้างุดๆ ออกไปยืนรอนอกห้องโดยไม่พลาดที่ปิดประตูแล้วห้ามไม่ให้ใครผ่านมาแถวนี้จนอาจเป็นการรบกวนเจ้านายทั้งสองพลอดรักกัน

ดูท่าแล้วจวนสกุลจางคงมีคุณหนูตัวน้อยๆ ออกมาวิ่งเล่นซุกซนในเร็ววัน

“อื้อ”

คนตัวเล็กเกลือกกลิ้งไปมาบนโต๊ะอาหารเมื่อนางถูกเปลื้องผ้าจนเปลือยเปล่าล่อนจ้อน อีกทั้งสามียังจับเรียวขาของนางแยกออกก่อนที่เขาจะทรุดกายลงนั่งบนเก้าอี้ ทำให้ใบหน้าของเขาจ่อมายังเนินหนันที่ฉ่ำไปด้วยน้ำแฉะไหลเยิ้มไปตามง่ามขา

“ข้าหิวเจ้าเหลือเกินเมียข้า”

ไม่พูดเปล่าแต่ใช้ปลายนิ้วดันกลีบบุปผาสองกลีบให้แยกจากกันก่อนจะบดขยี้เมล็ดเสียวแรงๆ จนซินเหมยถึงกับสะบัดใบหน้าแรงๆ

“ทะ...ท่านพี่ อะ...อื้อ”