ผู้ชนะเลศคือราชา นิยาย บท 12

บทที่ 12 นัดบอด

การเจอหวางเห้าโดยบังเอิญเป็นแค่เรื่องเล็กๆน้อยๆที่ไม่จำเป็นต้องใส่ใจอะไร เลยเฉินตงก็ไม่สนใจเลยสักนิด

ความสนใจของเขาทั้งหมดในตอนนี้ ล้วนอยู่ที่โครงการปรับปรุงย่านสลัมที่ภาคตะวันตกของเมือง

นี่เป็นกระดาษคำตอบที่เขาต้องส่งให้คุณพ่อที่ยังไม่เคยเจอหน้ากัน

และเป็นโอกาสที่เขาได้แสดงผลงานได้อย่างเต็มที่

สัญญาราคาสูงที่ขาดทุนไป 30 ล้าน สำหรับไท่ติ่งแล้ว มันเป็นภัยพิบัติที่ยิ่งใหญ่มาก

และความเสียหายแบบนี้ พนักงานในบริษัททุกคนล้วนทราบถึงผลกระทบที่ตามมาเป็นอย่างดี

นี่ก็เป็นสาเหตุที่ทำให้ตอนที่เฉินตงมาบริษัทนี้ รู้สึกได้ถึงบรรยากาศที่เคร่งขรึมเป็นพิเศษของบริษัทในทุกวัน

พนักงานทุกคนล้วนก้มหน้าก้มตาทำงาน แต่กลับไม่มีบรรยากาศที่ดูสบายๆเหมือนที่ผ่านมา ทั้งบริษัทดูเงียบกริบอย่างน่ากลัวมาก

เฉินตงทำอะไรไม่ถูก แต่ก็ไม่ได้สนใจอะไรมาก เดินตรงเข้าไปยังออฟฟิศ

เขารู้ดีว่า พนักงานรู้เรื่องสัญญาราคาสูงนั้น แต่ก็ยังอยู่ทำงานเหมือนเดิม แสดงว่ามีความเชื่อมั่นในตัวเขามาก

แต่ความเชื่อมั่นนี้ ก็ไม่สามารถระงับความรู้สึกตื่นตระหนกและร้อนใจของพวกเขาได้

จะขอให้พนักงานทุกคนทำตัวสบายๆเหมือนเขาก็คงไม่ได้

“มะรืนนี้ พวกคุณคงจะยิ้มได้อย่างสบายใจแล้วสินะ？”เฉินตงถูจมูก แววตาเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น

เพียงแค่ท่านหลงช่วยเขาจัดการเรื่องนั้นได้ เขาก็มั่นใจได้ว่าจะสามารถพลิกแพลงสถานการณ์จากร้ายกลายเป็นดี ไม่เพียงแต่ทำให้โครงการปรับปรุงย่านสลัมที่ภาคตะวันตกของเมืองไม่ขาดทุน ยังทำให้ได้กำไรสูงมากอีกด้วย！

หยิบมือถือออกมา เฉินตงเปิดดูวีแชท

เมื่อคืนหลังจากที่ตอบข้อความของหลินเสว่เอ๋อแล้ว เขาก็ไม่ดูวีแชทอีกเลย

ปกติแล้วเขาจะสื่อสารกับลูกค้าในวีแชทตลอด

แต่เมื่อเขาเห็นข้อความของเพื่อนที่ไม่ได้ติดต่อกันมานานส่งมา เขาก็หลุดสติอีกครั้ง

ข้อความส่งมาเมื่อคืนนี้ เป็นข้อความประโยคธรรมดา: คุณสบายดีไหม？

ประโยคธรรมดาธรรมดานี้ กลับทำให้เฉินตงเฉยชาไปเลย ในสมองมีภาพเธอผุดขึ้นมา

ผ่านไปสักพัก เขาถูจมูกด้วยความขมขื่น ตอบกลับไปว่า：“ยังดีครับ”

ฟังตอบข้อความกลับมาในไม่กี่วินาที：“ฉันจองตั๋วเรียบร้อยแล้ว จัดการเรื่องทางนี้เสร็จ ก็จะกลับประเทศในเดือนหน้าแล้ว เราไม่เจอกัน 3 ปีแล้วสินะ”

สายตาของเฉินตงยิ่งดูใจลอย ราวกับว่าได้ไขเปิดประตูแห่งความทรงจำแล้ว พูดพึมพำเบาๆว่า：“กู้ชิงหยิ่ง……”

เมื่อ 3 ปีก่อน เพื่อนคนนี้เป็นเพื่อนเจ้าสาวให้ ในงานแต่งงานของเขากับหวางหนันหนัน หลังจากจบงานแต่งเธอก็บินไปประเทศอื่น 3 ปีมานี้ ไม่เคยได้ติดต่อกันอีกเลย

แค่ช่วง3ปีสั้นๆ ทุกอย่างกลับมาเหมือนเดิมอีกแล้ว เพื่อนสมัยก่อนกลับมาติดต่อกันอีกครั้ง เธอจะกลับมาแล้ว แต่เขากับหวางหนันหนันกลับหย่าร้างกันแล้ว

ยิ้มขำตัวเองทีนึง เฉินตงตอบกลับไปว่า“อืม” ก็วางโทรศัพท์ลงเริ่มทำงาน

อีกฝั่งของมหาสมุทรอันไกลโพ้น

เวลานี้เป็นช่วงตอนกลางคืนพอดี

ภายในห้องที่กว้างใหญ่ มีเสียงเปียโนที่ผ่อนคลายดังอยู่

บรรยากาศภายในห้องเต็มไปด้วยกลิ่นหอมอ่อนๆ

ด้านหน้าหน้าต่างยาวบานใหญ่ มีเงาคนกำลังนั่งอยู่ วางโทรศัพท์ลง ปริรอยยิ้มที่อ่อนโยนออกมา มองไปทางไกล

ก๊อกๆ

เสียงเคาะประตูดังขึ้น

เสียงใหญ่ส่งมายังห้อง：“ชิงหยิ่ง ลูกตัดสินใจกลับประเทศเดือนหน้าจริงๆเหรอ？”

“ใช่ค่ะ”กู้ชิงหยิ่งพยักหน้ายิ้ม“คุณพ่อ ฉันไม่ได้กลับไปตั้ง3ปีแล้ว อยากกลับไปดู”

“แต่ว่าเดือนหน้ามีงานเลี้ยงอาหารค่ำ พ่ออยากให้ลูกไปร่วมงานด้วยกัน จะได้แนะนำหนุ่มๆให้ลูกได้รู้จักด้วยไง ลูกก็อายุไม่น้อยแล้วนะ ต้องทำความรู้จักกับเพื่อนใหม่ให้เยอะๆหน่อย”

คิ้วกู้ชิงหยิ่งขมวดขึ้น พูดอย่างไม่ค่อยพอใจน้อย：“ คุณพ่อ ครั้งนี้เป็นคนRothschild？หรือว่าเจ้าชายแห่งผู้ประกอบการน้ำมัน？”

“มีหมดเลย！”เสียงใหญ่กล่าวตอบ