ผู้ชนะเลศคือราชา นิยาย บท 32

บทที่ 32 วันที่1

คำพูดของคุณหมอจาง ทำให้ทุกคนตะลึงหมด

ใครก็คิดไม่ถึง ครอบครัวของหวางเห้าที่มาเรียกร้องความยุติธรรมจะเป็นคนแบบนี้

วินาทีนั้น แววตาที่แปลกๆและสายตาที่ตำหนิมองมาที่ตัวของหวางเห้า

หวางเห้าหน้าแดงขึ้นมาทันที พูดอะไรไม่ออก

สุดท้ายเขาจ้องฟ่านลู่แล้วก็หันหลังกลับไป

ฟ่านลู่รีบร้อนเดินเข้าไปในห้องผู้ป่วย ตบหลังเบาๆให้หลี่หลานและปลอบโยนเธอไปด้วย: “คุณป้าคะ ท่านต้องระวังสุขภาพตนเองหน่อยนะคะ ฉันรีบโทรบอกพี่ตงเดี๋ยวนะคะ”

หลี่หลานห้าฟ่านลู่และหายใจลึกๆไปด้วย: “อย่า อย่าบอกเขา ฉัน ฉันไม่เป็นไร”

“แต่ว่า......” ฟ่านลู่ลังเลอยู่สักพัก

หลี่หลานส่ายหัว: “ตงเอ๋อเหนื่อยมามากแล้ว เรื่องนี้อย่าให้เขาต้องมาปวดหัวอีก”

เวลานี้ คุณหมอจางก็เดินเข้ามา

เขาขมวดคิ้วแน่นๆ มองหลี่หลานด้วยความกังวลและพูด: “คุณป้าหลี่ครับ ผมพาคุณไปตรวจสุขภาพหน่อยนะครับ ตรวจให้แน่ใจว่าคุณไม่เป็นไร ผมถึงจะไม่โทรบอกคุณเฉิน”

หวางเห้ารีบร้อนเดินไปทางห้องผู้ป่วย

ตอนแรกเขาคิดจะไปหาเรื่องเพื่อขอค่าเสียหายชดเชย

เฉินตงแกล้งวางแผนเพื่อหย่ากับพี่สาวของเขา เงินแค่สองแสน บ้าชะมัด

แต่การที่คุณหมอจางออกมา กลับทำให้เขาหาเรื่องไม่สำเร็จเหมือนที่คิดไว้แต่ยังกลับถูกด่าว่าจนเสียหาย กลายเป็นคนร้ายใจสายตาผู้คน

ในขณะที่ หวางหนันหนันที่อยู่ตรงราวบันได ในที่สุดก็สงบจิตใจขึ้นมาได้บ้าง แล้วเดินออกมา

เธอก็เจอกับหวางเห้ากำลังหัวเสียทำสีหน้าที่แย่มาก

“เสี่ยวเห้า เกิดเรื่องอะไรขึ้นเหรอ?”

“พี่”

หวางเห้าเห็นหวางหนันหนัน ก็อารมณ์ขึ้นทันที: “พี่รู้ไหมนายเฉินตงมีเงินจริงๆนะ? แม่ของเขาผ่าตัดเสร็จเรียบร้อยแล้ว!”

ถึงแม้เมื่อกี้จะทะเลาะกันรุนแรง แต่ก่อนที่เขาจะออกมา เขาก็ยังได้สอบถามข่าวคราวที่หลี่หลานเพิ่งจะได้รับการผ่าตัดปลูกถ่ายตับไม่นาน

เรื่องนี้ทำให้เขายิ่งรู้สึกโมโห การผ่าตัดปลูกถ่ายตับตั้งแต่ต้นจนจบต้องใช้ค่าใช้จ่ายมากขนาดไหน?

เฉินตงไม่เพียงแค่ให้แม่ของเขาผ่าตัด ยังจ้างนางพยาบาลมาดูแลอีกด้วย นี่มันเหมือนคนไม่มีเงินหรือ?

“สวี่!”

สีหน้าของหวางหนันหนันเปลี่ยนไปทันที รีบปิดปากหวางเห้าทันที: “เดี๋ยวแม่ได้ยิน จะสะเทือนใจอีก จะทำยังไง?”

หวางเห้าโมโหมาก

หวางหนันหนันรีบดึงตัวหวางเห้าเข้าไปตรงราวบันได

“พี่ นี่พี่รู้แล้วเหรอ?” หวางเห้าถามด้วยความตกตะลึง ปฏิกิริยาของหวางหนันหนัน ดูออกได้อย่างชัดเจนว่าเธอรู้เรื่องนี้แล้ว

หวางหนันหนันพยักหน้าและถอนหายใจ: “ครั้งก่อนที่นายให้ฉันไปหาเฉินตง ฉันเคยมาหาหลี่หลาน แต่......นายไม่ควรมาหาเธอเลย”

ครั้งก่อนเธอมาหาเรื่องจนทะเลาะกันรุนแรง ทำให้หลี่หลานต้องเข้าห้องICU ตอนนี้ทำให้เค้าจำฝังใจ

ถ้าหวางเห้ามาทำให้หลี่หลานโมโหจนเป็นอะไรไปอีก นั่นมันจะกลายเป็นการฆ่าคนเลยนะ!

“ทำไมผมจะไม่ควรไปหาเธอ? ลูกชายเขาทิ้งพี่ไปเพื่อช่วยชีวิตของเค้า แล้วยังใช้แผนการชั่วๆแบบนั้นมาหลอกพี่อีก ไอ้บ้านนอกอย่างเฉินตงรังแกพี่แบบนี้แล้ว ผมเป็นน้องชายพี่ทนดูไม่ได้หรอก!”

หวางเห้าโมโหจนหน้าแดงหูแดง แววตาดุร้ายมาก

หวางหนันหนันตกใจแล้วจ้องหน้าหวางเห้า น้องชายเป็นผู้ใหญ่มากขึ้นอย่างกันทันหัน?

คำพูดประโยคนี้ ทำให้เธอรู้สึกอบอุ่นใจไม่น้อย

แต่ว่า เธอก็ยังส่ายหัวและพูดอย่างอัดอั้นใจ: “ผ่านไปแล้วก็ให้มันผ่านไปเถอะ ฉันรับมันไว้คนเดียวทั้งหมด ไม่เป็นไร”

“ไอ้เหี้ย! ถ้าไม่ใช่เพราะพี่ชอบเฉินตงในตอนแรก ตระกูลของพวกเขาจะบังอาจเอื้อมตระกูลของเราได้เหรอ? คนบ้านนอกชาวสวนอย่างสองแม่ลูกนี้ จิตใจเลวจะตาย!”

สีหน้าของหวางเห้าเต็มไปด้วยความโกรธ กัดฟันไว้อย่างแน่น: “เฉินตงมีเงินเยอะมากขนาดนั้น เอาให้แม่ของเขาทั้งหมด คิดเอาเงินแค่สองแสนมาฟาดหัวแล้วไล่พี่ออกจากบ้าน ไม่มีทาง!”

ถ้าไม่ใช่เพราะเฉินตงวางแผนหลอกหวางหนันหนันให้หย่ากัน ตอนนี้เขากับหลินเสว่เอ๋อเตรียมจะแต่งงานกันแล้ว

ยิ่งไม่มีทางทะเลาะกันจนทำให้ครอบครัวเสียหน้าหมด

แค่เขาขอเงินชดเชยค่าเสียหายกับเฉินตงได้สักหน่อย เงินค่าสินสอดที่จะไปสู่ขอหลินเสว่เอ๋อก็ครบพอดี!

“พอแล้วเสี่ยวเห้า!”